Κλείτος Κύρου, Το λίγο του χρόνου

[Ενότητα Επιμύθιο]

Το λίγο του χρόνου

Κάτι βαθιές σιωπές παράξενες ηχούν

Παραμερίζεις τα κλαδιά βλέπεις τώρα τα πράγματα πιο σφαιρικά ωστόσο πάλι δεν κατανοείς τα σημαίνοντα του κόσμου ετούτου τελικά δεν ήμασταν γι’ αυτήν εδώ τη ζωή σίγουρα μας κράτησαν λάθος τραπέζι

Τώρα πλέον έχεις κατανοήσει
Το λίγο του χρόνου έχεις κατανοήσει
Σε ποια οριακά σημεία βρίσκονται
Τα φιλιά
Και τα λόγια

Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος (1996) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Πύργος της Βαβέλ

Πύργος της Βαβέλ

Χρόνια αγωνίζεσαι χτίζοντας

Τα υλικά παράταιρα οι λέξεις
Τρύπιες χωρίς εμβέλεια
Πλήθος τα χάσματα των συνειρμών
Κι εσύ ένας αδιόρθωτος
Τελειομανής να σκέφτεσαι
Κάθε φορά την ιστορία
Του γνωστού εκείνου Πύργου

Κάποτε όμως ακούγονται
Κρότοι ανεξήγητοι
Και παράξενοι
Μες στο σκοτάδι
Πάνω σου απειλητικός
Ένας ουρανός μια υγρή
Οροφή ετοιμόρροπη

Είναι η ώρα που οι άγγελοι
Γυρίζουν στα σπίτια τους

Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος (1996) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Προσθαφαιρέσεις

Προσθαφαιρέσεις

Μετρούσε τα χρόνια

Τόσα

Αφαιρούσε
Τα χρόνια του ύπνου
Εκείνα του κάτεργου
Τη χαμένη δεκαετία
Τόσους θανάτους
Τόσα σφάλματα
Αναμονές
Τι μένει

Υπάρχουν βέβαια
Οι προσαυξήσεις
Τ’ αναδρομικά
Τόσοι φίλοι
Χέρια φωνές
Εσύ

Το αποτέλεσμα
Δεν φαίνεται
Να είναι ζημιογόνο

Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος (1996) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Ο κύκλος

Διονύσης Σαββόπουλος, Μας βαράνε ντέφια (δίσκος: Τραπεζάκια έξω (1983))

Ο κύκλος

Κι αν καταφεύγεις σε διαιτησίες
Ή αναζητείς αυτόπτες
Χαμένος κόπος

Δεν υπάρχει πλέον
Έννομο συμφέρον
Αυτό είναι αυταπόδεικτο

Απλούστατα ο έρως
Συμπλήρωσε την τροχιά του
Χωρίς αποκλίσεις

Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος (1996) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Η απέναντι όχθη

Η απέναντι όχθη

Ο πατέρας μου έζησε 56 χρόνια στη γη
Η μητέρα μου 86 και δεν κουράστηκε
Αθροίζω τα χρόνια που έζησαν
Και τα διαιρώ διά του 2
Έτσι λοιπόν βγάζω τη σημερινή μου ηλικία

έχουμε ζήσει τόσο πιο πολύ απ’ όσο
μας μένει να ζήσουμε και παρ’ όλα
αυτά ακόμα δεν ξέρουμε ακόμα δεν
μάθαμε τα όρια των πραγμάτων που
μπορούμε να κάνουμε ή να ζήσουμε

Οι άνθρωποι συνήθως αργούν να καταλάβουν
Προσφεύγουν σ’ επιχειρήματα κάποιων άλλων εποχών
Αγωνίζονται για κοινωνικές ή όποιες άλλες απελευθερώσεις
Δεν υποπτεύονται πως η ελευθερία είναι κατά βάθος μια δουλεία δίχως αντιπαροχή
Μίση αβυσσαλέα που κάποτε θα ξεχαστούν
Η φωνή μου περνώντας μέσ’ από τους φωταγωγούς
Και τα θυροτηλέφωνα φτάνει βραχνή κι απρόσωπη
Στ’ αυτιά σας μέσα σ’ αυτά τ’ αποφόρια που βλέπετε
Αναπηδούσαν κάποτε θηρία ανήμερα
Το δυναμικό της ζωής κάθε στιγμή αφανίζει
Δεν τελειώνει ποτέ

Στην έξοδο συνωστισμός

(1992)

Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος (1996) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Έρωτας της ενοχής

Έρωτας της ενοχής

Έρωτας της ενοχής
Ή μήπως
Ενοχή του έρωτα

Όταν κατανικήσεις
Τη δειλία της παραδοχής
Θα λες τα πράγματα
Με τ’ όνομά τους

Θα βρεις τον τρόπο
Να στηρίξεις επιτέλους
Μία δίκαιη θέση

Από τη συλλογή Ο πρωθύστερος λόγος (1996) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Σπουδή δέκατη

[Ενότητα Ενότητα 1: Περίοδος χάριτος
Δέκα σπουδές κι ένας επίλογος]

Σπουδή δέκατη

Αυτοί που τους θυμάσαι παραμένουνε αθάνατοι ζούσες τόσον καιρό μέσα σε πλάνη ο χρόνος σφάδαζε ανυπεράσπιστος στα χέρια σου λαθρέμποροι ονείρων είχαν αποκόψει τις προσβάσεις έκλεισε κι ο δρόμος προς τη Δαμασκό τα βράδια όταν όλοι πέφτουν στο κρεβάτι εσύ ακολουθείς τους ελιγμούς των λέξεων πώς συνθέτουνε μεθοδικά την ποίηση τα βράδια τώρα αρχίζεις στερεότυπα την προσευχή σου όνειρο ύπνου κόσμημα μοναδικό γνωρίζοντας καλά πως απευθύνεσαι στην έκτη σου αίσθηση

Από τη συλλογή Περίοδος χάριτος και άλλα ποιήματα (1992) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Σπουδή τρίτη

[Ενότητα Ενότητα 1: Περίοδος χάριτος
Δέκα σπουδές κι ένας επίλογος]

Σπουδή τρίτη

Τα γεγονότα δεν έχουνε διαστάσεις την ώρα που τελούνται τις αποχτούνε με τον χρόνο κι όλα είναι γύρω σου σαν να μην είναι άλλωστε έτσι γράφεται κι η Ιστορία τελικά πρέπει να μάθεις πως καμιά θυσία δεν πάει χαμένη και τα βράδια όταν πλαγιάζεις έμφλογος και άγρυπνος ακούγονται τριγμοί στα σανίδια της οροφής καθώς περνούν τα τρένα με λυγμούς

Από τη συλλογή Περίοδος χάριτος και άλλα ποιήματα (1992) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Ένας κόσμος θαυμάτων

[Ενότητα Άλλα ποιήματα: Β’]

Ένας κόσμος θαυμάτων

Ξανά και ξανά στα βήματά τους
Στα γαλανά τους βλέμματα που σ’ οδηγούνε προς τη θάλασσα
Μνήμες λανθάνουσες του γένους μας φυλακισμένες
Στα βάθη της Ανατολής ή στους κρυψώνες
Κάτω απ’ τον ήλιο της Καππαδοκίας ξυπνώντας κάθε τόσο
Κάποιους πυρρίχιους ψηλά στα οροπέδια
Κινήσεις ζυγιασμένες δίχως αποκλίσεις
Οργιαστικές φωνές σαν τότε που αλλότριες γυναίκες
Φράζαν το δρόμο μας κι εμείς τις παίρναμε
Για να μας ανεβάζουνε στον έβδομο ουρανό

Κι ύστερα ξεσπιτωμοί και ατέλειωτες περιπλανήσεις
Ν’ αλλάζεις δόγματα θρησκείες ή φορεσιές να συλλαβίζεις
Τη γλώσσα των πτηνών να μην μπορείς αόρατος να γίνεις
Κι ας ρίχνεις φίλτρα μαγικά στο αίμα σου να βάφεσαι
Στα χρώματα του δειλινού και να σε φανερώνουν
Τα ίχνη των πληγών από τ’ αδέσποτα και καταλυτικά
Φιλιά να συλλογίζεσαι πως είναι λίγο θάνατος
Η κάθε μετακίνηση πώς να μεταφερθούνε τέλος πάντων
Τα σκεύη εκείνα για μεγάλα όνειρα
Για μια καινούργια αρχή

Διαδρομή μέσα στο Χρόνο
Και πόσο χρόνο άραγε κρατάει μια διαδρομή
Με φόντο ένα παράθυρο πάνω απ’ το κύμα
Να βλέπει προς την άλλη όψη της αγάπης

Από τη συλλογή Περίοδος χάριτος και άλλα ποιήματα (1992) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Ασκήσεις μνήμης

[Ενότητα Άλλα ποιήματα: Α’]

Ασκήσεις μνήμης

Ο Μάης του ’68
Ο Δεκέμβρης του ’44
Πιο πρόσφατος ο Νοέμβρης του ’73
Σήμερα ενδείξεις μόνο χρονολογικές
Κι οι επίγονοι επιλήσμονες σαν πάντα

Μη βάζετε πια σημάδια σε λέξεις
Σε σπίτια ερειπωμένα ή σε τραγούδια παλιά
Πάντα θα βρίσκετε τον δρόμο σας
Και πάντα θα τον χάνετε
Αναζητώντας κάθε τόσο καινούριους θεούς

Από τη συλλογή Περίοδος χάριτος και άλλα ποιήματα (1992) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Συλλέκτης (σπανίων) ήχων

Συλλέκτης (σπανίων) ήχων

[Ενότητα Α’]

Τα σαρκοβόρα θηλυκά
Κυκλοφορούν στους δρόμους
Κι εσύ κοιμάσαι στο πλάι
Για ν’ αγκαλιάζεις τη νύχτα

Αδύνατο να καταγράψεις
Τη βοή του ονείρου
Όταν μάλιστα με τόσους βρυχηθμούς
Κυκλοφορούν στους δρόμους
Τα σαρκοβόρα θηλυκά

Είναι οι δυσκολίες του επαγγέλματος

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Στη χώρα των ονειροφάγων

Στη χώρα των ονειροφάγων

[Ενότητα Α’]

Κάτω από έναν ουρανό χαράς
Ζουν οι ονειροφάγοι

Γύρω τους στις πρεπούμενες αποστάσεις
Μέσα σε μεγάλους κύβους σιωπής
Αρχειοθετούνται φυτικές φυσιογνωμίες
Κι έρωτες αδρανείς

Με το άναμμα των φώτων
Μετατοπίζεται το κέντρο βάρους
Κι αρχίζουν πάλι αδιακρίτως να προσποιούνται

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Παλίρροια

Παλίρροια

[Ενότητα Β’]

Ερχόσουν από μακριά μέσ’ από τα έγκατα της ηδονής με σταθερό βηματισμό σε τροχιά κυκλοτέρμονη με σφαγμένη μέση ακροβολιστής σε προμελετημένη αποστολή με φωνές πουλιών μαλλιά που σελαγίζαν κρατώντας τη φαρέτρα σου αινιγματικό χαμόγελο κι όταν έφτασες στην τελική ευθεία που στο τέρμα της στεκόμουν αλάλαξες σημαδεύοντας το στόχο

Και στεκόμουν εκεί ευάλωτος σε δοκιμασία δεινή μέσα στη φουσκονεριά και δεν τ’ αποφάσιζα να μετακινηθώ και φάνταζε η λάβα μέλι που αργοκυλούσε κατά πάνω μου κι ήξερα δεν είχα αμφιβολία καμιά πως θα ’φτανες παιάνιζα την υποταγή μου και περίμενα τον ήλιο να με κατακάψει και ιδού άνοιξαν οι ουρανοί κι έπεφτε ψιλή βροχή σαν ερωτικό τραγούδι στην εσχατιά της γης

Είναι η αγάπη πολυδιάστατη δεν έχει
Ανταπόκριση δεν έχει τον τρόπο της δεν έχει
Το ταίρι της δεν έχει τα λόγια της πνίγεται
Στα συν και στα πλην δεν έχει το ανάλογο
Πάθος δε βρίσκει τον κατάλληλο τρόπο και
Καταποντίζεται στην τύρβη και στην παραζάλη
Στις πιο καλές στιγμές
Βγάζει τα ρούχα της φοράει τα μέλη σου
Και τυλίγεται στη φλόγα του καλοκαιριού

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Ισολογισμός

Ισολογισμός

[Ενότητα Β’]

Στο ένα σκέλος με τα στοιχεία του ενεργητικού καταχωρούνται καταλεπτώς πιο γρήγορα κι από την ταχύτητα του φωτός τα ερείσματα της μνήμης οι οσμές του καλοκαιριού κι οι οσμές των γυναικών χρώματα τρυφερές φωνές τα λάφυρα του έρωτα οι αποτιμήσεις τα εύρετρα των αινιγμάτων αμφίρροπες μορφές λέξεις που αστόχησαν μες στο σκοτάδι

Και στο άλλο σκέλος πέρα από το πεδίο βολής τα πολυψήφια όνειρα που λεηλατήθηκαν οι όρκοι που καταπατήθηκαν η αέναη πομπή των νεκρών η συσκότιση της σελήνης η σμίκρυνση των στεγανών τα σαββατοκύριακα αυτά που δώσαμε κι αυτά που δεν πήραμε οι παγίδες το αίμα τα μερίσματα των συμβιβασμών

After such knowledge, what forgiveness? Δε γίνονταν αλλιώς έπρεπε να περάσεις μέσ’ απ’ αυτή την αναπόδραστη σύγχυση των πραγμάτων να ζυγιστείς σ’ αυτή την εξιλαστήρια χοάνη του πάθους κι έτσι να βρεθείς στο κορυφαίο μήκος κύματος που το καλύπτουν φράγματα πυρός εκεί στο ίδιο μήκος που έστρεψα κι εγώ το δέκτη μου να σ’ ανταμώνω στις σύντομες παράνομες εκπομπές

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Η ποίηση

Η κρύπτη

[Ενότητα Β’]

Ένας πυρετός στο αίμα μια θηλιά στο λαιμό μηνίγγια που βροντοχτυπούν φωνές που σε προστάζουν κρύψου σ’ ακούν τα θηλυκά φωνήεντα να στριγκλίζουν στο σκοτάδι διάττοντες ν’ αργοπεθαίνουν χρώματα να στροβιλίζουν κι η διάγνωση κατηγορηματική ΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ λέξεις διάφανες να συνωθούνται μέσα σου συνταιριάζονται πλέουν σε μια θάλασσα φωτός φωτιάς ποτισμένες στο αίμα της καρδιάς σου καταγράφουν περιγράφουν κι ο Ποιητής η μόνη αληθινή αυθόρμητη γνήσια φωνή

Σ’ έναν κόσμο συναλλαγών η Ποίηση δε συναλλάσσεται Σ’ έναν κόσμο φθοράς η Ποίηση παραμένει άφθαρτη Είναι μια αρρώστια που σε σιγοκαίει όπως ο έρωτας και η θέρμη Συμπτώματα: συμπεριφορά παιδιού καθαρό μυαλό και μάτι που τρυπάει σκοτάδια και καπνούς Όπου Ποίηση και αλήθεια Φάρμακο για τη μοναξιά και τους πόνους της καρδιάς Δε χρειάζεται φίλτρο Χρήση εσωτερική Και προπαντός υπόθεση προσωπική

Μέσα σε πλήθη τυμβωρύχων φαρισαίων κι επιτήδειων κάτω απ’ τους όγκους μολυσμένου περιβάλλοντος πίσω και πέρα και πάνω απ’ τον ηλιοβόρο χρόνο πάντοτε θα ξεπροβάλλει η Ποίηση για την πιο μεγάλη αναμέτρηση του ανθρώπου

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Η κρύπτη

Η κρύπτη

[Ενότητα Α’]

Οι μεγάλες προγραφές
Η καθημερινή δήωση της ελευθερίας
Οι όγκοι παραισθήσεων και θορύβων
Σημεία καθοριστικά ενός τρόπου
Ζωής που επιζητείς
Και δεν μπορείς να ζήσεις
Μετατοπίζονται στην αθέατη πλευρά
Της μνήμης όταν καταδύεσαι
Πλησίστιος
Στη δροσερή φωτιά της κρύπτης

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Η δύναμη των λέξεων

Η δύναμη των λέξεων

[Ενότητα Α’]

Τα πρωινά μεταμφιέζεται
Σε παραγγελιοδόχο
Σ’ εξομολογητή
Σ’ αιλουροειδές

Τα βράδια
Μεταμφιέζει τις λέξεις
Σε βόμβες βυθού
Σ’ αερόλιθους

Κοιμάται ήρεμος
Πάνω σ’ αναμμένα κάρβουνα
Κι ονειρεύεται δέντρα

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου

Κλείτος Κύρου, Εξοικείωση

Εξοικείωση

[Ενότητα Α’]

Δεν έβγαινε απ’ το ενυδρείο
Κι εξάλλου δεν υπήρχαν προσβάσεις
Να προφταίνει τα τόσα συμβάντα

Ζούσε σε βαθμό αυταπάτης

Χρειάστηκε να βγει ο ατμός
Ξαφνικά μ’ έναν πάταγο
Από μέσα του
Κι από τότε τον καίει το φως
Κι ακούει μ’ ευκρίνεια
Τα εγκώμια κάποιου άλλου κόσμου

Είχε φτάσει πλέον στο σημείο βρασμού

Από τη συλλογή Τα πουλιά και η αφύπνιση (1987) του Κλείτου Κύρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κλείτος Κύρου