Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Δάκρυσαν τα σεντόνια μου (με τον Σταμάτη Κόκοτα)

Δάκρυσαν τα σεντόνια μου

Σύνθεση, ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης
Ποίηση: Αγγελική Ελευθερίου
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Μπάσο: Αντώνης Τουρκογιώργης
Κιθάρα: Γιάννης Σπάθας & Στέλιος Καρύδας
Κρουστά: Νίκος Αντύπας
Ακορντεόν: Κώστας Καραγιάννης
Σαντούρι: Τάσος Διακογιώργης
Φλάουτο: Παναγιώτης Δράκος
Τσέλο: Στέλιος Ταχιάτης
Πιάνο: Τάσος Καρακατσάνης
Τραγούδι: Σταμάτης Κόκοτας [πρώτη εκτέλεση από την Αλίκη Καγιαλόγλου στον δίσκο Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)]
Δίσκος: Τσιτσάνης Θεοδωράκης Κόκοτας (1985)

Όταν από κοντά μου πια θα έχεις φύγει
κι εγώ δεν θα ’χω από πού να κρατηθώ
όταν κι οι φίλοι θα χαθούνε λίγοι-λίγοι
κι αυτή τη νύχτα που θαρρώ πως θα χαθώ
πόσες αγάπες μες στον κόσμο θα ’χουν μείνει
και τη δικιά σου σε ποια μάτια θα τη βρω

Δάκρυσαν τα σεντόνια μου απόψε
κι από τα τζάμια στάζει καταχνιά
πάρ’ την κιθάρα σου και λίγο παίξε
για κείνο το πουλί στην ερημιά

Μην κλαις μέσα στον ύπνο σου τα βράδια
και λες πως θες να μείνεις μοναχή
τα όνειρά σου τα ’κανες κομμάτια
χωρίς αυτά πού θάβρεις την αρχή

Δάκρυσαν τα σεντόνια μου απόψε
κι από τα τζάμια στάζει καταχνιά
πάρ’ την κιθάρα σου και λίγο παίξε
για κείνο το πουλί στην ερημιά

Πληροφορίες για τον δίσκο:

Πρόκειται για μία συνάντηση «γιγάντων». Ο Μίκης Θεοδωράκης έχει δηλώσει κατ’ επανάληψη την αγάπη και τον θαυμασμό του προς τον Βασίλη Τσιτσάνη, που τον θεωρεί μέγα δάσκαλό του στο λαϊκό τραγούδι. Επίσης, είναι η πρώτη και μοναδική φορά που ο Σταμάτης Κόκοτας συναντιέται δισκογραφικά με τον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ υπήρξε ένας από τους τραγουδιστές που πολύ αγαπούσε ο Βασίλης Τσιτσάνης.

Ο δίσκος περιλαμβάνει πέντε ανέκδοτα μέχρι τότε τραγούδια του Τσιτσάνη και πέντε ανέκδοτα τραγούδια του Μίκη σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου (γράφτηκαν το 1983 και αποτελούσαν τον κύκλο «Το Παλιό Τελωνείο» καθώς και ένα τραγούδι σε ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου από το έργο «Φαίδρα [τραγούδια αγάπης]» που είχε κυκλοφορήσει νωρίτερα την ίδια χρονιά (1985). Το μουσικό θέμα του τραγουδιού «Ο έρωτας» πρωτακούστηκε ως ορχηστρικό στην ταινία «Αλέξης Ζορμπάς» (1964) του Μιχάλη Κακογιάννη. Συγκινητική στιγμή του δίσκου αποτελεί η εισαγωγή του τραγουδιού «Με παρέσυρε εκείνη» όπου ακούμε τον Βασίλη Τσιτσάνη να το προβάρει παίζοντας και τραγουδώντας ο ίδιος, ενώ στη συνέχεια το ακούμε ερμηνευμένο από τον Κόκοτα.

Την ενορχήστρωση και τη διεύθυνση της λαμπρής δεκαμελούς λαϊκής ορχήστρας ανέλαβε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Νυχτώνει (Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου)

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Νυχτώνει
[Ακούγεται ως επωδός το τραγούδι «Αγάπη μου» με στίχους Γιάννη Θεοδωράκη από την ταινία Φαίδρα (1962) του Ζιλ Ντασέν (πηγή: δισκογραφική εταιρεία Σείριος).]

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου & Πέτρος Πανδής
Δίσκος: Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)

Τώρα μονάχα θα θυμάμαι τις στιγμές
εκείνες που εσύ έχεις ξεχάσει
ήτανε όλες τους λιγάκι βροχερές
σα δάκρυ που δεν έλεγε να στάξει

Σιγά σιγά νυχτώνει τώρα πια για μας
σαν τη βροχή άσε τα δάκρυα κι ας τρέξουνε
κι εσύ που είσαι άνεμος μην τα φυσάς
δάκρυα είναι θα στεγνώσουνε

Τώρα μονάχα θα θυμάμαι τις φορές
όταν σκοτείνιαζε μέσα στο σπίτι
κι οι ώρες τότε σταματούσανε κι αυτές
κι ανέβαινα και γύριζα τον δείκτη

Σιγά σιγά νυχτώνει τώρα πια για μας
σαν τη βροχή άσε τα δάκρυα κι ας τρέξουνε
και συ που είσαι άνεμος μην τα φυσάς
δάκρυα είναι θα στεγνώσουνε

Περνάμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογράφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στον Σείριο, τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνου Χατζιδάκι, και δεύτερο της εταιρείας, αμέσως μετά τον πρώτο, το έργο «Διόνυσος» που ακούσαμε στο τέλος του 2010.

Τα δύο έργα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αφού στη Φαίδρα ακούμε έναν λυρικό Θεοδωράκη να συμπλέει αρμονικά με τη μελαγχολική και τρυφερή ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, αδελφής του Μάνου Ελευθερίου.

Το αίμα πάγωσε (Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου)

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Το αίμα πάγωσε

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου
Δίσκος: Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)

Το αίμα πάγωσε απάνω στα μαχαίρια
και μέσα σου μεσάνυχτα κι αυγές
και χιόνια πέφτανε, μας είπανε τα καλοκαίρια
κι ούτε ένα κόμπο δε ρίχναν οι βροχές

Σαν το ρόδι τα όνειρά μας εσκορπίσανε
και μες στα μάτια μας έμεινε το μαράζι
κι αυτοί που μας τα πήραν τι κερδίσανε
έτσι κι αλλιώς ο κόσμος κάποτε θ’ αλλάξει

Τώρα θα βάζω τον αέρα να σου γράφει
μιας κι οι ανθρώποι έφυγαν μακριά
να ζήσουν δεν αντέξανε μέσα σε τόσα λάθη
κι εκείνο το σαράκι στην καρδιά

Σαν το ρόδι τα όνειρά μας εσκορπίσανε
και μες στα μάτια μας έμεινε το μαράζι
κι αυτοί που μας τα πήραν τι κερδίσανε
έτσι κι αλλιώς ο κόσμος κάποτε θ’ αλλάξει

Περνάμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογράφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στον Σείριο, τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνου Χατζιδάκι, και δεύτερο της εταιρείας, αμέσως μετά τον πρώτο, το έργο «Διόνυσος» που ακούσαμε στο τέλος του 2010.

Τα δύο έργα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αφού στη Φαίδρα ακούμε έναν λυρικό Θεοδωράκη να συμπλέει αρμονικά με τη μελαγχολική και τρυφερή ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, αδελφής του Μάνου Ελευθερίου.

Με κλειστά παράθυρα (Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου)

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Με κλειστά παράθυρα

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου
Δίσκος: Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)

Το στεναγμό μου πια δεν τον ακούς
η νύχτα λες που αναστενάζει
τα ρούχα σου ραντίζω μ’ αγιασμούς
και λέω «είναι μπόρα, θα περάσει»

Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό
έγειρε τώρα η καρδιά σου

και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό
με τα σημάδια στο λαιμό
ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου

Από το σπίτι δεν περνά κανείς
ούτε οι φίλοι κι οι γειτόνοι
η στέγη δε χαμήλωσε θαρρείς
μα είναι η αγάπη που τελειώνει

Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό
έγειρε τώρα η καρδιά σου

και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό
με τα σημάδια στο λαιμό
ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου

Περνάμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογράφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στον Σείριο, τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνου Χατζιδάκι, και δεύτερο της εταιρείας, αμέσως μετά τον πρώτο, το έργο «Διόνυσος» που ακούσαμε στο τέλος του 2010.

Τα δύο έργα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αφού στη Φαίδρα ακούμε έναν λυρικό Θεοδωράκη να συμπλέει αρμονικά με τη μελαγχολική και τρυφερή ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, αδελφής του Μάνου Ελευθερίου.

Όταν σε βρήκα (Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου)

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Όταν σε βρήκα

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου
Δίσκος: Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)

Όταν σε βρήκα, πόναγες στο μέρος της καρδιάς
μέσα στους δρόμους γύρναγες σα φύλλο ζαλισμένο
όταν σε βρήκα, μίλαγες σα δράμα ξενιτιάς
κι όταν μια μέρα γέλασες, είπα «θα περιμένω»

Τώρα μέσα στο αίμα μου σε βρίσκω να κυλάς
σαν προσευχή σε άγνωστο θεό κι αγριεμένο
τώρα σαν το πουλί μέσα στα μάτια μου πετάς
και σαν κερί μες στη βροχή που μένει αναμμένο

Περνάμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογράφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στον Σείριο, τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνου Χατζιδάκι, και δεύτερο της εταιρείας, αμέσως μετά τον πρώτο, το έργο «Διόνυσος» που ακούσαμε στο τέλος του 2010.

Τα δύο έργα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αφού στη Φαίδρα ακούμε έναν λυρικό Θεοδωράκη να συμπλέει αρμονικά με τη μελαγχολική και τρυφερή ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, αδελφής του Μάνου Ελευθερίου.

Δάκρυσαν τα σεντόνια μου (Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου)

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Δάκρυσαν τα σεντόνια μου

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου
Δίσκος: Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)

Όταν από κοντά μου πια θα έχεις φύγει
κι όταν δεν θα ’χω από πού να κρατηθώ
όταν κι οι φίλοι θα χαθούνε λίγοι-λίγοι
κι αυτή η νύχτα που θαρρώ πως θα πνιγώ
πόσες αγάπες μες στον κόσμο θα ’χουν μείνει
και τη δικιά σου σε ποια μάτια θα τη βρω

Δάκρυσαν τα σεντόνια μου κι απόψε
κι από τα τζάμια στάζει καταχνιά
πάρ’ την κιθάρα σου και λίγο παίξε
για κείνο το πουλί στην ερημιά

Μην κλαις μέσα στον ύπνο σου τα βράδια
και λες πως θες να μείνεις μοναχή
τα όνειρά σου τα ’κανες κομμάτια
χωρίς αυτά πού θάβρεις την αρχή

Περνάμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογράφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στον Σείριο, τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνου Χατζιδάκι, και δεύτερο της εταιρείας, αμέσως μετά τον πρώτο, το έργο «Διόνυσος» που ακούσαμε στο τέλος του 2010.

Τα δύο έργα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αφού στη Φαίδρα ακούμε έναν λυρικό Θεοδωράκη να συμπλέει αρμονικά με τη μελαγχολική και τρυφερή ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, αδελφής του Μάνου Ελευθερίου.