Σπίτι του καλοκαιριού (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Σπίτι του καλοκαιριού

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Είχε στον κήπο μια μηλιά
είχε στην πόρτα ζωγραφιά
είχε στα κάγκελα παιδιά
και στο μπαλκόνι μια ιτιά

Είχε στις κάμαρες πουλιά
στο περιβόλι μια ροδιά
είχε στη στέγη το νοτιά
και παραμύθια για παιδιά

Μάθαν τα παιδιά καημούς
φτιάξανε τραγούδια
έβγαλε η ροδιά ανθούς
πέρασε η ζωή

Μέσα στο σπίτι τα καλοκαίρια
έχουν αλλάξει χρώμα και φως

Είχε παράθυρα ανοιχτά
στον ήλιο παίζαν τα παιδιά
είχε τα ξώφυλλα κλειστά
στην πρώτη νύχτα του βοριά

Είχε στον τοίχο μια καρδιά
έγραφε ονόματα μικρά
και φύγαν πια για το νοτιά
και τα πουλιά και τα παιδιά

Μάθαν τα παιδιά καημούς
φτιάξανε τραγούδια
έβγαλε η ροδιά ανθούς
πέρασε η ζωή

Μέσα στο σπίτι τα καλοκαίρια
έχουν αλλάξει χρώμα και φως

Η φωτογραφία (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Η φωτογραφία

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Άσπρη μαύρη η φωτογραφία
είχε ένα χαμόγελο μισό
στο δεξί πλευρό του η κυρία
και στο στήθος του ένα φυλαχτό

Μ’ ένα γαρίφαλο ανοιχτό
στο μέρος της καρδιάς
θα σημαδεύουν τα παιδιά
της κάθε γειτονιάς

Έμεινε καιρό στην εταζέρα
με ημερομηνία μακρινή
έβαλε κορνίζα η μητέρα
κι ήταν στην καρδιά μας μια πληγή

Μ’ ένα γαρίφαλο ανοιχτό
στο μέρος της καρδιάς
θα σημαδεύουν τα παιδιά
της κάθε γειτονιάς

Η μετάθεση (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Η μετάθεση

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Είχανε φτάσει Κυριακή
τους είπαν θα ’χετε βροχή
στην παραλία ένα πλοίο σκοτεινό
στην κάμαρά τους το ταβάνι χαμηλό

Όλοι οι δρόμοι υγροί
ο καθένας μια ιστορία
τους πειράζει η υγρασία
έχουν γίνει νευρικοί
δεν μπορούν να ’χουν τη θάλασσα
μια συνήθεια είναι όλα, λέει αυτή

Είχανε μάθει στη σιωπή
οι άλλοι μίλαγαν πολύ
στη θύμησή τους η παλιά τους η ζωή
έχει θαμπώσει κι έχει γίνει μακρινή

Όλοι οι δρόμοι υγροί
ο καθένας μια ιστορία
τους πειράζει η υγρασία
έχουν γίνει νευρικοί
δεν μπορούν να ’χουν τη θάλασσα
μια συνήθεια είναι όλα, λέει αυτή

Μη χτυπάς σ’ ένα σπίτι κλειστό (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Μάνος Ελευθερίου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης, Μη χτυπάς σ’ ένα σπίτι κλειστό

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου [Πηγή: ogdoo.gr]
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Μη χτυπάς να σ’ ανοίξουνε μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό που κανείς δεν σ’ ακούει
τώρα μιαν αγάπη ζητάς και γι’ αυτή ξενυχτάς κι επιμένεις ακόμη
δρόμοι δεν υπάρχουν φορές
που γυρίζουν ξανά για τις ίδιες χαρές

Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή
μια πόρτα για σένα χαμένη
ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός
δεν είναι για σένα στερνός

Μη χτυπάς να σ’ ανοίξουνε μη χτυπάς
σ’ ένα σπίτι κλειστό που κανείς δεν σ’ ακούει
δρόμοι δεν υπάρχουν φορές
που γυρίζουν ξανά για τις ίδιες χαρές

Ποτέ μη χτυπάς μια πόρτα κλειστή
μια πόρτα για σένα χαμένη
ο δρόμος αυτός κι αν είναι στενός
δεν είναι για σένα στερνός

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο (Λουκιανός Κηλαηδόνης)

Λουκιανός Κηλαηδόνης, Όσο αγαπιόμαστε τα δυο

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να με κοιτάς στα μάτια
είν’ ο καιρός πολύ πικρός
κι έχω καρδιά κομμάτια
Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να μου κρατάς το χέρι
είναι πολλές οι συμφορές
που ο χωρισμός θα φέρει

Κοίτα να με θυμάσαι
όσο μακριά μου θα ’σαι
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ
κοίτα να με θυμάσαι
τη νύχτα που κοιμάσαι
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ

Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να με φιλάς στο στόμα
όσα φιλιά κι αν μου ’δωσες
δε σε χορταίνω ακόμα
Όσο αγαπιόμαστε τα δυο
να μου το λες, μικρό μου
κάθε στιγμή κάθε λεφτό
πως θα ’σαι πια δικό μου

Κοίτα να με θυμάσαι
όσο μακριά μου θα ’σαι
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ
κοίτα να με θυμάσαι
τη νύχτα που κοιμάσαι
μια που καλά το ξέρεις σ’ αγαπώ

Προς κατεδάφισιν (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Προς κατεδάφισιν

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Άδειο ρημαγμένο το μπαλκόνι
πρόσωπα στη μνήμη τους παλιά
είναι τα πορτρέτα στο σαλόνι
κι έχουν μεγαλώσει τα παιδιά

Γέμιζαν τις σκάλες οι φωνές τους
φύγανε στον πόλεμο οι μισοί
έλαμπε το σπίτι στις χαρές τους
κι όλο και πληθαίνουν οι νεκροί

Έμεινε το πιάνο τελευταία
άφησαν το σπίτι ανοιχτό
όλη τη νύχτα έβρεχε ραγδαία
ένα κλάμα θα ‘ταν περιττό

Παγίδα (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Παγίδα

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Ήταν μικρός ο κόσμος
για να τον πάρει αγκαλιά
ήταν στενός ο δρόμος
που παίζαν τα παιδιά

Στη γειτονιά καμάρι
στην κάμαρά του παγωνιά
είχε στο στόμα το φιλί
και μες στο αίμα την πληγή
μέρα του πήραν το φιλί
νύχτα του δώσαν την πληγή

Άδειασε ο κόσμος όλος
τον πήρε η νύχτα αγκαλιά
και στη γωνιά του δρόμου
κλάψανε τα παιδιά

Στη γειτονιά καμάρι
στην κάμαρά του παγωνιά
είχε στο στόμα το φιλί
και μες στο αίμα την πληγή
μέρα του πήραν το φιλί
νύχτα του δώσαν την πληγή

Το καλοκαίρι σαν θα ’ρθει (Λουκιανός Κηλαηδόνης)

Λουκιανός Κηλαηδόνης, Το καλοκαίρι σαν θα ’ρθει

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Το καλοκαίρι σαν θα ’ρθει
πάνω στην άμμο την ξανθή
μαζί μου θε να περπατάς
και να μου λες πως μ’ αγαπάς
Τα μεσημέρια τα ζεστά
στην ακροθαλασσιά μπροστά
μαζί μου θε να τα περνάς
και να μου λες πως μ’ αγαπάς

Όμως αν μου κράταγες πιο σφιχτά το χέρι
όμως αν μ’ αγάπαγες όσο εγώ κι εσύ
το καλοκαίρι θα ‘ρχότανε τώρα
τώρα ποιος ξέρει πότε θα ’ρθει

Το καλοκαίρι σαν θα ’ρθει
πάνω στην άμμο την ξανθή
μαζί μου θε να περπατάς
για μας τους δυο να με ρωτάς
Τα μεσημέρια τα ζεστά
στην ακροθαλασσιά μπροστά
μαζί μου θε να τα περνάς
και να μου λες πως μ’ αγαπάς

Όμως αν μου κράταγες πιο σφιχτά το χέρι
όμως αν μ’ αγάπαγες όσο εγώ κι εσύ
το καλοκαίρι θα ’ρχότανε τώρα
τώρα ποιος ξέρει πότε θα ’ρθει

Νανούρισμα (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Νανούρισμα

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Βίκη Μοσχολιού
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Κοιμήσου να ονειρευτείς
θάλασσες και καράβια
και μη ξυπνήσεις για να δεις
την κάμαρη την άδεια

Κλείσε τα μάτια τα γλυκά
ο ύπνος να σε πάρει
πήγες παιδί στον πόλεμο
γύρισες παλικάρι

Κοιμήσου για να ξεχαστεί
το κλάμα σου κι η πίκρα
κι όσες φορές μου έφυγες
τόσες φορές σε βρήκα

Κλείσε τα μάτια τα γλυκά
ο ύπνος να σε πάρει
πήγες παιδί στον πόλεμο
γύρισες παλικάρι

Παιδικό παιχνίδι (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Παιδικό παιχνίδι (Ο αρχηγός)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Όταν μεγάλωνε θα ήταν ο καιρός
για να μιλάει μ’ αυτά τα λόγια τα ωραία
του ‘παν πως θα ’τανε αυτός ο αρχηγός
κι όλο μεγάλωνε μαζί του κι η παρέα

Ήταν ψηλός και τα κορίτσια στη γωνιά
τον περιμέναν να γυρίσει κάθε βράδυ
τ’ αγόρια ζήλευαν κι έλεγε η γειτονιά
πως ήταν πρώτος στη φωτιά και στο σημάδι

Μαχαίρι κάρφωσαν στη πλάτη του μικρό
κι ήτανε μέρα μεσημέρι στην πλατεία
αποβραδίς τον είχαν κάνει αρχηγό
κι αυτός ρωτούσε αν θα τον γράψει η ιστορία

Η πόλη μας (Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου)

Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Η πόλη μας

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)

Ζεστό μεγάλο καλοκαίρι
η πόλη μας είναι μικρή
ζεστό μεγάλο μεσημέρι
κι είναι γιορτή η Κυριακή

Κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος είν’ ο δρόμος για γυρισμό
κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος μένει μόνος στο χωρισμό

Ζεστό μεγάλο καλοκαίρι
στο καφενείο στη γωνιά
την Κυριακή το μεσημέρι
παίζουν τους άνδρες τα παιδιά

Κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος είν’ ο δρόμος για γυρισμό
κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος μένει μόνος στο χωρισμό