Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Status quo και παλιά δαντέλα

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Status quo και παλιά δαντέλα

Έπαιζαν πάλι το γνωστότατο κωμειδύλλιο
όλος ο θίασος επί σκηνής
κι ο καθείς εφ’ ω ετάχθη.
Οι θεατές απόκαμαν να σφυρίζουν
κι έγειραν νυσταγμένοι στα καθίσματα.
Τότε τρυπώσαμε στα παρασκήνια
φορέσαμε παρτιζάνικες στολές
και κλέψαμε την παράσταση.
Κατόπιν αυτού, ο ιμπρεσάριος μας πρότεινε
μόνιμη συνεργασία.
Παίζουμε έκτοτε στη Β’ Σκηνή
που ιδρύθηκε για την πληρέστερη ψυχαγωγία σου
ευδαίμων αναγνώστη.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Υψηλή ραπτική

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Υψηλή ραπτική

Με μουσική υπόκρουση
τα ευγενή της μέταλλα
χτενίζεται η Ευρώπη μας
λικνίζεται∙
διαμάντια και μπριλάντια
ιριδίζουνε τόσο
ώστε οι Αδόλφοι της
αόρατοι
να καταπλέουν
για να ποζάρουν εύχαρεις
στην πασαρέλα
των συσσιτίων.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Τοπιογραφία

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Τοπιογραφία

Στους ηφαιστειακούς κρατήρες, στα άνυδρα φαράγγια
και στα σπήλαια∙
στους καταρράκτες, στα υψίπεδα και στις σαβάνες∙
στων ωκεανών τα χάσματα, στην ερημία των πόλεων
στη δίνη του τυφώνα∙
στις πύλες τις λαμπρές και στις κρυφές καταπακτές
του έρωτα
στα πιο απόκρημνα τοπία της ηδονής
μαζί σου.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Τοπία ενοχής

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Τοπία ενοχής

Αγροί των οριζόντων
με το βαμβάκι
ποτισμένο αίμα
στα εκκοκκιστήρια
η ομίχλη απ’ το χνούδι
και πάνω απ’ τα βάθρα του νου
ένα γεράκι ζυγιάζεται
ακινητεί
πριν εφορμήσει καταπάνω
στον πολύτιμο αρουραίο.

Φίδι καλότυχο των βάλτων
πρόσωπα σε θολό νερό
με το βελούδινο μαξιλάρι
τα υπαινικτικά καφασωτά
τον μπαλτά καλά κρυμμένο
κάτω από το πανωφόρι

ζυγιάζεται το γεράκι
ακινητεί
ενώ βαθύβιος βόγκος
την αθωότητα των λόφων
θρυμματίζει.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Το χωρίς τέλος

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Το χωρίς τέλος

Είδα
τους πιγκουίνους της Ανταρκτικής
να εκκολάπτουνε ακίνητοι τ’ αυγά τους
μέρες πενήντα τέσσερις
με ήλιο, παγετώνες, καταιγίδες.
Είδα
έντομα να πορεύονται τεμαχισμένα
ραδίκια να τρυπούν την άσφαλτο
ψάρια αγκιστρωμένα να εκτινάζονται
ανθρώπους ν’ αφομοιώνουνε
λογής λογής μικρόβια και φαρμάκια.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Το τέλειο έγκλημα

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Το τέλειο έγκλημα

Με το σφυράκι μου παρέα βγήκα μια βόλτα στην ολβία μας πόλη. Πήρα από πίσω ένα συμπολίτη. Στην πρώτη βιτρίνα που σταμάτησε, επωφελήθηκα και του κατέβασα μια σφυριά στο κεφάλι. Έσπασε τότε ο κουμπαράς του κι ο συμπολίτης γονατισμένος μάζευε τα κέρματα. Γρήγορα συγκεντρώθηκαν πλήθος συμπολίτες κι άρχισαν να μαζεύουν κι αυτοί. Δεν έχασα την ευκαιρία και τους κατέβασα μια σφυριά στο κεφάλι. Έσπασαν τότε οι κουμπαράδες τους και γέμισε κέρματα το πεζοδρόμιο. Τη στιγμή εκείνη εμφανίστηκε ο Φύλακας με τα πριονωτά του νύχια. Κατέβασα αμέσως μια σφυριά στο κεφάλι μου, πέταξα το σφυράκι στον υπόνομο και βάλθηκα να μαζεύω τα κέρματά μου.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Το ατελές έγκλημα

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Το ατελές έγκλημα

Με το σφυράκι μου παρέα βγήκα μια βόλτα στην ολβία μας πόλη. Πήρα από πίσω ένα συμπολίτη. Στην πρώτη βιτρίνα που σταμάτησε, επωφελήθηκα και του κατέβασα μια σφυριά στο κεφάλι. Έσπασε τότε ο κουμπαράς του κι ο συμπολίτης γονατισμένος μάζευε τα κέρματα. Γρήγορα συγκεντρώθηκαν πλήθος συμπολίτες κι άρχισαν να μαζεύουν κι αυτοί. Δεν έχασα την ευκαιρία και τους κατέβασα μια σφυριά στο κεφάλι. Έσπασαν τότε οι κουμπαράδες τους και γέμισε κέρματα το πεζοδρόμιο. Τη στιγμή εκείνη εμφανίστηκε ο Φύλακας με τα πριονωτά του νύχια. Πέταξα αμέσως το σφυράκι στον υπόνομο κι έπιασα με τα δύο χέρια το κεφάλι μου. «Μοιραίο λάθος το κεφάλι», αποφάνθηκε ο ανακριτής καθώς μου περνούσαν τις χειροπέδες.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Τα μάτια

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Τα μάτια

Περπατούσα στην πόλη που γεννήθηκα, όταν ξαφνικά σβήσαν όλα τα φώτα με τους ήχους μαζί. Βαδίζοντας στα τυφλά βρέθηκα κλεισμένη στην ντουλάπα, όπου άλλοτε έπαιζα κρυφτό. Μοσχοβολούσε πάλι λεβάντα και κυδώνι. «Δε θα με βρεις», κρυφογέλασα. Περνώντας ωστόσο μέσ’ απ’ τις χαραμάδες της πόρτας κάτι τεράστιες βελόνες, προσπαθούσε κάποιος να με τρυπήσει. Κι εγώ, το μόνο που νοιαζόμουνα να προστατέψω μέσα στο εφεξής σκοτάδι ήταν τα μάτια μου!

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Στο γυμναστήριο

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Στο γυμναστήριο

Κάθε πρωί ο επιστάτης
πλένει με το λάστιχο τους διαδρόμους
το γήπεδο και τον κισσό του τοίχου.
Ένας έφηβος
με πρόσωπο παιδικό
κι αντρίκειο κορμί
ασκείται στο μονόζυγο.
Ένας ωραίος κένταυρος.
Κάθε πρωί ο θάνατος
φαίνεται αδύνατος.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Στη ρευστή οροφή του κόσμου

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Στη ρευστή οροφή του κόσμου

Ανέβαινε η ψυχή
ανάμεσα σε γνώριμα τοπία σκουριάς
ανάμεσα σε καταιονισμούς αιμάτων
με ψήγματα σιδήρου και χρυσού
με υδρατμούς και πίσσες –

ανέβαινε η ψυχή
ανάμεσα σε άγνωστα τοπία δόξης
άνεμος έπνεε βαθύς ο πόθος
αποκαλύπτοντας
πίσω από πέπλα πένθους
γιορτές του Διονύσου
θριαμβικά νερά
νάματα ιδεώδη
αυτοκρατόρων προσωπεία
στεφάνια με ολόχρυσα φύλλα κισσού
ειδώλια με μέλη κινητά
από τη σαρκοφάγο ενός πεντάχρονου παιδιού –

κι ανέβαινε η ψυχή
–ανάλαφρη σαν πούπουλο–
με το χέρι της μοίρας
για σκέπη.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Πυριτιδαποθήκη

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Πυριτιδαποθήκη

Καθώς στην τομή ενός κορμού
βρίσκεις τα χρόνια που έζησε το δέντρο
όλα εκεί
όμοια και το παραμικρό απ’ τα περασμένα
λαθροβιοί μες στις πτυχές του νου:
αρμονική κυψέλη, όπου
ασφαλισμένες
μπαινοβγαίνουνε
οι σφήκες.

Τα παιδιά που παίζουνε το τρένο
στις ξηλωμένες σιδερογραμμές
δεν ξέρεις
πότε θ’ αναπτύξουνε ταχύτητα
και θα σου κόψουνε
τα χείλια
και τα βλέφαρα.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Πριόνια και πριόνια

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Πριόνια και πριόνια

Καθώς σιδεροπρίονα
τεμαχίζουνε τους πάγκους
και τα φοινικόδεντρα
τις πάπιες, τους υάκινθους
και τα χρυσόψαρα του πάρκου
απορροφημένοι οι πολίτες
δεν αντιλαμβάνονται
ένα πριονάκι ξυλοκοπτικής
που τρυπάει τον σπόνδυλο
και ρουφάει το μεδούλι τους
νύχτα και μέρα.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Ποίηση τρίτης θέσης

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Ποίηση τρίτης θέσης

Στην τρίτη θέση κείτονταν
στον νάρθηκα βαλμένος
ο γερο-βοσκός.
Εκλιπαρούσε
να του φέρουνε μια πάπια∙
απλώς εκλιπαρούσε
δίχως κατοστάρικο
τις νοσοκόμες –δεν πάει καιρός
που αφήσαν τα χωριά και τους βοσκούς τους–
πρωτευουσιάνες τώρα οι νοσοκόμες.
Με δίχως κατοστάρικο λοιπόν
κατούρησε ακόμη και το στρώμα
και το πρωί τον βρίσανε
τον είπανε χωριάτη σιχαμένο.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Ούτως ή άλλως

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Ούτως ή άλλως

Πρόβατα στο βοσκοτόπι –
έτσι κυλάει
της ζωής μας ο υδράργυρος –
πρόβατα στο βοσκοτόπι
ή στη σφαγή.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Ο τυφλός Αιγύπτιος

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Ο τυφλός Αιγύπτιος

Ένας τυφλός Αιγύπτιος
παίζει άρπα για τον Φαραώ
σε μια μακρόστενη βάρκα
πλέοντας στον Νείλο.
Αγρότης τότε
πριν τυφλωθεί σ’ έναν απ’ τους πολέμους
με τα ίδια αυτά τραγούδια
κατάγγελνε τον Φαραώ.
Τώρα
παίζει τη μουσική
βουβός.
Ο Φαραώ ευφραίνεται
κι οι κωπηλάτες
με σκυμμένο το κεφάλι.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Ο έξω κύκλος

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Ο έξω κύκλος

Απέραντες φυτείες
όπου τίποτα δε σαλεύει.
Σιωπηλά τα έντομα
ξεσπάνε σε πολέμους
γεννοβολάνε οι βασίλισσες
ρέουν οι χυμοί
οι ρίζες προχωρούνε
κάτω απ’ τη γη
και οι καρποί
μεθοδικά
ετοιμάζονται
να δέσουν.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Ο άντρας στο κλειστό δωμάτιο

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Ο άντρας στο κλειστό δωμάτιο

Ανάσκελα
σαν όλους τους δίκαιους
με τα γενναία του μέλη εκτεταμένα
δίκης οφθαλμός
της κλειδωμένης πόρτας
τ’ ορθογώνιο τζάμι
φωτίζει
τον Εσταυρωμένο του Έρωτα

και κάτω απ’ το κρεβάτι
το πανέρι
με το φίδι.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη

Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη, Μαύρο φεγγάρι

[Β’ Μέρος: Αέρινη κλωστή (1973-1997)]

Μαύρο φεγγάρι

Μαύρο φεγγάρι πλέει στης μέρας τον βυθό
πάνω από νεκροπόλεις και βωμούς
πάνω από ραγισμένες κιονοστοιχίες κι αμφορείς
προγράφοντας τη μοιραία μήτρα∙
πλέει αμετάκλητο στης νύχτας τον αφρό
ανάμεσα σ’ οξειδωμένα προσωπεία και χρησμούς
προορισμένο να σφραγίσει τις λιγοστές υδρίες
θαμπώνοντας τον φεγγίτη του έρωτα
πολιορκώντας την ύστατη αγκαλιά.

Μαύρο φεγγάρι, παλινδρομείς στον ύπνο μας
κάτω απ’ την πάχνη των αστεριών
πίσω απ’ το θρόισμα της λεύκας
λαμπρύνεις τα σκοτεινά ομοιώματα
βαφτίζεις φίλους τους εχθρούς.

Από τη συγκεντρωτική έκδοση ποιημάτων Στις κρύπτες του χρόνου (εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα, 1997) της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λία Μεγάλου-Σεφεριάδη