Σταμάτης Κραουνάκης, Οι δρόμοι της Ανατολής (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Οι δρόμοι της Ανατολής

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Οι δρόμοι της Ανατολής και το δαιμόνιο της φυλής με πήγαν και με φέραν
και βγήκα να επικαλεστώ και Παναγία και Χριστό, μα δεν τα καταφέραν
και πήρα δρόμους και στενά να δω γιατί με τυραννά του έρωτά σου ο πόνος
αφού και με το «σ’ αγαπώ» κοίταζα πριν να σου το πω να δω πού μπαίνει ο τόνος

Αυτή η καρδιά σε τι κόσμο πατά και ποια βραδιά η ζωή μού χρωστά
βγήκα μια βόλτα κι ήταν όλα κλειστά τα μαγαζιά του κόσμου
μέτρησα θύματα καινούρια παλιά και κάτι εγκλήματα εκτός τα φιλιά
κοίταξα πίσω κι είδα μόνο σκυλιά, μα πουθενά το φως μου

Μπήκα στο πλοίο της γραμμής και δε μου ζήτησε κανείς να κόψω εισιτήριο
κατέβηκα σε μια στεριά και ρώτησα σε ποια μεριά αντέχουν το μαρτύριο
Χωρίς λεφτά χωρίς σταυρό άλλοι με παίρναν για μωρό κι άλλοι για δολοφόνο
ώσπου μου βρήκαν τελικά της μοίρας μου τα υλικά και κλείδωσα τον πόνο

Αυτή η καρδιά σε τι κόσμο πατά και ποια βραδιά η ζωή μού χρωστά
βγήκα μια βόλτα κι ήταν όλα κλειστά τα μαγαζιά του κόσμου
μέτρησα θύματα καινούρια παλιά και κάτι εγκλήματα εκτός τα φιλιά
κοίταξα πίσω κι είδα μόνο σκυλιά, μα πουθενά το φως μου

Οι δρόμοι της ανατολής και το δαιμόνιο της φυλής μού μάθαν το παιγνίδι
πως, όταν ρίχνεις τη ζαριά, πουλάς ψυχή πουλάς καρδιά κι ανάβει το σανίδι
Βρήκα δυο σόγια με βιολιά τραγούδι και παραγγελιά, γενιά μου αλλοπαρμένη
κι ό,τι με πόνεσε πολύ, είτε φιλί είτε απειλή, το είπα ειμαρμένη

Αυτή η καρδιά σε τι κόσμο πατά και ποια βραδιά η ζωή μού χρωστά
βγήκα μια βόλτα κι ήταν όλα κλειστά τα μαγαζιά του κόσμου
μέτρησα θύματα καινούρια παλιά και κάτι εγκλήματα εκτός τα φιλιά
κοίταξα πίσω κι είδα μόνο σκυλιά, μα πουθενά το φως μου

Σταμάτης Κραουνάκης, Κάτι Παρασκευές (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Κάτι Παρασκευές

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Στη μοναξιά των καφενείων κάτι Παρασκευές
τα φιλαράκια μου τα μείον εξαργυρώνουν τις σιωπές
φίλτρα γεμάτα τα τασάκια, σύστημα λότο και προπό
δεν πάνε κάτω τα φαρμάκια στης αγωνίας το ρεπό

Σεισμός και καταποντισμός κι εφτά μ’ εννιά ο πόλεμος
κι αυτή η ζωή τι σήμαινε να μένει στο περίμενε
σεισμός και καταποντισμός κι εφτά μ’ εννιά ο πόλεμος
μέρα τη νύχτα κάνουμε, νεκροί προτού πεθάνουμε

Στη μοναξιά των καφενείων κάτι Παρασκευές
στη δόξα των Πανιωνίων ο θολωμένος νεσκαφές
στο βάθος η φωνή του Μέγκα κι αλίμονό μου σ’ αγαπώ
όλοι μου λένε «σήκω φεύγα», μα εγώ έχω κι άλλα να σου πω

Σεισμός και καταποντισμός κι εφτά μ’ εννιά ο πόλεμος
κι αυτή η ζωή τι σήμαινε να μένει στο περίμενε
σεισμός και καταποντισμός κι εφτά μ’ εννιά ο πόλεμος
μέρα τη νύχτα κάνουμε, νεκροί προτού πεθάνουμε

Σταμάτης Κραουνάκης, Το σκουλαρίκι (με τον Κώστα Μακεδόνα & την Ελευθερία Αρβανιτάκη)

Το σκουλαρίκι

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας & Ελευθερία Αρβανιτάκη
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Τρεις πληγές στην άσφαλτο κι ένα σκουλαρίκι
το μυαλό φοράει παλτό κι η καρδιά στο νοίκι
Κι από πάνω πιο πάνω ο καπνός ο Θεός
να μου παίζει στο πλάνο του Σαντάμ ο καιρός
Τρεις πληγές στην άσφαλτο κι ένα σκουλαρίκι

Τρεις φωνές στο σύρμα μου κι ένας τροχονόμος
κι ό,τι είχα χτήμα μου μού το παίρνει ο δρόμος
Κι από δίπλα πιο δίπλα κάτι λέρες παλιές
να μου κάνουνε τρίπλα να μου ρίχνουν θηλιές

Αχ παγωνιά, να πεθάνει η χρονιά
να βραχούνε τα σύρματα να καούν τα σχοινιά
Αχ δεν μπορώ, μες στο μαύρο νερό
μασκοφόρα αισθήματα σε πολέμου καιρό

Τρεις πληγές, αγάπη μου, πήρα κι από σένα
στην καρδιά και στο μυαλό και στα πεπρωμένα
Μπήκα μες στην απόχη, τίναξα τα μυαλά
μα η ψυχή που δεν το ’χει δίνει μόνο ψιλά
Τρεις πληγές, αγάπη μου, πήρα κι από σένα

Σταμάτης Κραουνάκης, Ζημιά (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Ζημιά

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Ποιος είχε και ποιος έχασε, ποιος έφαγε τη σφαίρα
πορνό Σαββατοκύριακα Δευτέρα μπετονιέρα
ζημιά στα μεροκάματα, ζημιά και στα σχολεία
μισή μερίδα γράμματα και μια μελαγχολία

Άλλη κοιτάξαμε, μ’ άλλη τα φτιάξαμε, ε ρε ζημιά
μ’ άλλα τρομάξαμε κι άλλα πετάξαμε, πο ρε ζημιά
άσ’ το να καίγεται κάτι να γίνει να φεύγει η βραδιά
κι ό,τι δε λέγεται μέσα μας δίνει κρυφή μαχαιριά

Ζημιά, ζημιά και καταιγίδα μου σκοτάδι μου βροχή μου
ζημιά, έσπασα την πυξίδα μου και βρήκα την ψυχή μου

Ποιος είχε και ποιος έχασε, ποιος έκαψε το μέρος
ζημιά που κάνει ο άνθρωπος για να μη γίνει γέρος
τα βράδια στη Βικτόρια τα σπάει η γαλαρία
και γεια στα περιθώρια που γράφουν ιστορία

Άλλοι τα πιάσανε κι άλλους σχολάσανε, ε ρε ζημιά
άλλοι μπαρκάρανε κι άλλοι φουντάρανε, πο ρε ζημιά
άσ’ το να καίγεται κάτι να γίνει να φεύγει η βραδιά
κι ό,τι δε λέγεται μέσα μας δίνει κρυφή μαχαιριά

Ζημιά, ζημιά και καταιγίδα μου σκοτάδι μου βροχή μου
ζημιά, έσπασα την πυξίδα μου και βρήκα την ψυχή μου

Σταμάτης Κραουνάκης, Κοσμά και Δαμιανού (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Κοσμά και Δαμιανού

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Κοσμά και Δαμιανού μού κάθισε στο νου το πως θα σε ξεχάσω
γιατί, κι αν φοβηθώ, της νύκτας το βυθό θα τον ξαναγκαλιάσω
και στο δοξαπατρί, της νύκτας οι γιατροί αυτοί θα με κοιτάξουν
γιατί, κι αν κουραστώ, με ποιους να μοιραστώ τα μάτια που θα στάξουν

Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
ποιος έχει καιρό, για δες και πες
ποιος ξέρει να μ’ ανάψει το κερί
κι αν ξέρει, ποιος μπορεί
ποιος αντέχει να μου κάψει τα παλιά
ποιος έχει καιρό για μια αγκαλιά
ποιος ξέρει να φιλάει με το φιλί
ποιος ξέρει πιο πολύ

Κοσμά και Δαμιανού τού χρόνου τ’ αλλουνού θα σ’ αγαπάω ακόμα
μαζί σου θα ’μαι εκεί και κάθε Κυριακή θα λιώνουμε στο στρώμα
κρυφά και μυστικά αγάπης δανεικά σαν ημερομηνίες
που κρύβουν συνταγές για τις παλιές πληγές και τις θεομηνίες

Ποιος αντέχει να σκορπάει αστραπές
ποιος έχει καιρό, για δες και πες
ποιος ξέρει να μ’ ανάψει το κερί
κι αν ξέρει, ποιος μπορεί
ποιος αντέχει να μου κάψει τα παλιά
ποιος έχει καιρό για μια αγκαλιά
ποιος ξέρει να φιλάει με το φιλί
ποιος ξέρει πιο πολύ

Σταμάτης Κραουνάκης, Η Λίζα και η κορνίζα (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Η Λίζα και η κορνίζα

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας & χορωδία
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Τηλεφώνησες πάλι, να μου κάνεις κεφάλι, να σου πω να μου πεις
κοίτα μόνο την ώρα, ούτε χτες ούτε τώρα θα φανείς συνεπής
πάλι θα κανονίσεις και θα ξεκουβαλήσεις και κανέναν εξτρά
τον κοντό κολλητό σου ή κανέναν γνωστό σου από τα Φιλιατρά

Τηλεφώνησες πάλι απ’ τον κύριο Τσάρλι που σου κάνει Αγγλικά
τηλεφώνησες πάλι και σ’ ακούγανε κι άλλοι, μίλα Ελληνικά
άμα θες να σε βγάζω και να σε συναρπάζω, να ’σαι πιο ντεκλαρέ
μου ’χουν πει στο φλιτζάνι πως μια Λίζα με κάνει φιλετάκια πουρέ

Πάρ’ το, Λίζα, και κάν’ το κορνίζα
και βάλ’ το στην πρίζα να κάνει σουξέ
το πτυχίο δεν μπαίνει στ’ αρχείο
κορίτσι για δύο, Τσιφλίκι-Μπαξέ
πάρ’ το, Λίζα, και κάν’ το κορνίζα
και μες στο Ibiza μπορεί να συμβεί
το μοιραίο, κορίτσι λαθραίο
κομμένη στο λέω, όχι άλλη στραβή

Τηλεφώνησες πάλι, όταν έβλεπα Γκάλη, να μου κάνεις ρελάνς
με κουράζεις, ρε Λίζα, θα μου κάψεις τη μίζα και θα πάρω ρεβάνς
όλο dear και honey, άι σιχτίρ Ιορντάνι, πάνε βρες τον κοντό
που ’χει βιοτεχνία μες την Νέα Ιωνία και αμάξι μπορντό

Τηλεφώνησες πάλι απ’ τον δίπλα μπακάλη που τον λένε Μικέ
δεν γουστάρω, Λιζάκι, αλογάκι σε σκάκι σε αγώνα σικέ
τηλεφώνα στην Νταίζη να σου κάνει τραπέζι με σαμπάνια Καΐρ
και φωνάχτε την Ντέπη που ’χει βίτσιο να βλέπει μοναχά Ρίτσαρντ Γκιρ

Πάρ’ το, Λίζα, και κάν’ το κορνίζα
και βάλ’ το στην πρίζα να κάνει σουξέ
το πτυχίο δεν μπαίνει στ’ αρχείο
κορίτσι για δύο, Τσιφλίκι-Μπαξέ
πάρ’ το, Λίζα, και κάν’ το κορνίζα
και μες στο Ibiza μπορεί να συμβεί
το μοιραίο, κορίτσι λαθραίο
κομμένη στο λέω, όχι άλλη στραβή

Σταμάτης Κραουνάκης, Βγαίνω (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Βγαίνω

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Βγαίνω, μη ρωτάς γιατί
βγαίνω, μη ρωτάς πού πάω
βγαίνω γιατί η νύχτα καίει το χαρτί
βγαίνω, βαράν κουδούνια οι κολλητοί μου
Βγαίνω, πού ’ναι το μπουφάν
βγαίνω, γράψε την ταινία
βγαίνω, κλέφτες κι αστυνόμοι στο καντράν
βγαίνω, τσιγάρα και κλειδιά

Πυρκαγιά πυρκαγιά και βαριά σιδεριά στον πλανήτη
πυρκαγιά πυρκαγιά, όλοι έξω παιδιά, απ’ το σπίτι
πυρκαγιά πυρκαγιά, αλητεία καρδιά κι έξω όλοι
πυρκαγιά πυρκαγιά, ρίχνουν βεγγαλικά οι διαβόλοι

Βγαίνω, πάω σινεμά
βγαίνω για κανα σφηνάκι
βγαίνω κι αν τηλεφωνήσει η μαμά
σου είπα, πες πως βγαίνω
μια βόλτα με το μηχανάκι
Βγαίνω, βρες κανά ψιλό
βγαίνω με την ομαδάρα
βγαίνω, άσ’ το θερμοσίφωνο ανοιχτό
θ’ αργήσω λίγο, βγαίνω, τσιγάρα και κλειδιά

Πυρκαγιά πυρκαγιά και βαριά σιδεριά στον πλανήτη
πυρκαγιά πυρκαγιά, όλοι έξω παιδιά, απ’ το σπίτι
πυρκαγιά πυρκαγιά, αλητεία καρδιά κι έξω όλοι
πυρκαγιά πυρκαγιά, ρίχνουν βεγγαλικά οι διαβόλοι

Σταμάτης Κραουνάκης, Μόνο μια φορά (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Μόνο μια φορά

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας & Ελευθερία Αρβανιτάκη
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Μόνο μια φορά, κρίμα στη χαρά
κάπου κοιταχτήκαμε, μετά ερωτευτήκαμε
κι ύστερα βρεθήκαμε άλλη μια φορά
Πρώτη μου φορά, σε θολά νερά
έμαθα κολύμπι και πώς λεν το «γιαχαμπίμπι», πρώτη μου φορά

Μόνο μια φορά έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δε σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά

Μόνο μια φορά, κρίμα στη χαρά
θα ’ρθουνε κι οι φίλοι μου να μάθουν το ρεζίλι μου
μάτωσαν τα χείλη μου άλλη μια φορά
Μόνο μια φορά, φτάνει σοβαρά
η καρδιά του ανθρώπου να βρεθεί στο επιτόπου, λιώμα φανερά

Μόνο μια φορά
έκλαψα για σένα πικρά
κι ύστερα κανόνισα
και δε σου τηλεφώνησα
ούτε μια φορά

Σταμάτης Κραουνάκης, Ας είναι (με τον Κώστα Μακεδόνα)

Ας είναι

Σύνθεση & στίχοι: Σταμάτης Κραουνάκης
Τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας
Δίσκος: Μόνο μια φορά (1991)

Πού θα πάνε οι φίλοι μας το βράδυ
πού θα βγεις πού θα βγω πού θα βγει
ποιο θα είναι το επόμενο σημάδι
ποια κραυγή ποιο εγώ ποιαν αυγή
Πόσα χρόνια περπατάμε στο σκοτάδι
στριμωγμένοι σε ξένα κορμιά
πόσα χρόνια αντέχει ετούτο το ρημάδι
τόσος κόσμος και τόση ερημιά

Ας είναι
παραμύθι μεγάλο ας είναι
η φωνή που θα βγάλω ας είναι
το μεγάλο μας λάθος κι ας είναι λάθος οριστικό
Ας είναι
το καινούργιο μας ψέμα ας είναι
ό,τι γράφει το αίμα ας είναι
το φιλί που σκοτώνει κι ας είναι κι ένα μηδενικό

Πού πηγαίνουν οι μεγάλοι στα τιμόνια
κι από πίσω οι εαυτοί τους δυο μωρά
πού πηγαίνουν οι μαμάδες με τα ψώνια
σ’ ένα τάπερ της ζωής η διαφορά
Πού θα πάνε τ’ αγόρια – φαντάροι
πού θα παν τα κορίτσια –φασόν
περιμένουμε ουρά στο φανάρι
της καινούριας φρουράς το παρόν

Κι ας είναι
παραμύθι μεγάλο ας είναι
η φωνή που θα βγάλω ας είναι
το μεγάλο μας λάθος κι ας είναι λάθος οριστικό
Ας είναι
το καινούργιο μας ψέμα ας είναι
ό,τι γράφει το αίμα ας είναι
το φιλί που σκοτώνει κι ας είναι κι ένα μηδενικό

Πού θα πάνε οι φίλοι μας το βράδυ
πού θα βγεις πού θα βγω πού θα βγει
ποιο θα είναι το επόμενο σημάδι
ποια κραυγή ποιο εγώ ποιαν αυγή