Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Ταξίδι νυχτερινό

Ταξίδι νυχτερινό

Ξαναμπαίνω στ’ όνειρο
σαν σ’ ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι.
Καπνοί στο βουνό∙
σκέφτομαι: «Θα καίνε τα σκουπίδια»
μα πάλι υπάρχει μια υποψία
μάγισσας με κύκλους.
Ό,τι γίνεται
έχει ήδη γίνει
γι’ αυτό η πραγματικότητα
μπορεί και μεταμορφώνεται…
Ταξίδι νυχτερινό
σαν ν’ αποφεύγουμε τα νησιά
λεκέδες ομορφιάς
στο σιωπηλό μαύρο
κι οι μανάδες στις γέφυρες
γιατί φωνάζουν τόσο φριχτά
προς τα παιδιά τους
όταν κι αυτά μαϊμουδίζουν
το άπειρο
και δεν ξέρουν ακόμη
αν τα νερά είναι μέσα
ή γύρω απ’ τα μικρά τους σώματα.
Πλέει κι ο μηχανισμός
της φθοράς∙
αυτό που λείπει τώρα
θα μου λείπει χειρότερα
στο μέλλον
και θα λέγεται ζωή.

Από τη συλλογή Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978) της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Translatum: Favourite Poetry / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Στον κόσμο που γεννήθηκα τα χάνει κανείς όλα

Στον κόσμο που γεννήθηκα τα χάνει κανείς όλα

Στον κόσμο που γεννήθηκα τα χάνει
κανείς όλα
τις λέξεις τρώει ο καιρός
και μέσα από τις λέξεις
φαγώνονται τα μάτια
τα φιλιά
ακόμα κι η ανάγκη να υποφέρεις.

Από τη συλλογή Τα σκόρπια χαρτιά της Πηνελόπης (1977) της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Translatum: Favourite Poetry / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Θέλω να γράψω ένα ποίημα (I)

Θέλω να γράψω ένα ποίημα

Αδυνατεί να κάνει ωραίους στίχους
η πραγματικότης βλέπετε
Αντώνης Φωστιέρης

I

Θέλω να γράψω ένα ποίημα
για την πραγματικότητα
αυτή που δεν έζησε ποτέ κανείς
αφού ο καθένας
στη δική του βρέθηκε φυλακισμένος
αιώνες τεντώνοντας τα χέρια προς τα έξω.
Την πραγματικότητα
που ίσως γνωρίζουν οι πεθαμένοι
εκεί στις βαθιές χαράδρες
της ανυπαρξίας
όπου κανένα σαρκικό παραμύθι
δεν πείθει
κι άχρωμα μούρα
πέφτουν σ’ αναίσθητα σώματα.
Την πραγματικότητα
που αν σ’ άγγιζε ποτέ
θ’ αναγνώριζες αμέσως σαν τη μόνη αλήθεια
έξω απ’ της δικής σου επιβίωσης
τις φαντασιώσεις.
Θα ’ταν ζεστή άραγε, θα ’χε του πελάγου τη μυρωδιά
ή αμετάκλητη χωρίς να δωρίζει
ούτε μια ώρα προθεσμία;
Θα ’θελα να γράψω ένα ποίημα
για μια πραγματικότητα
που δεν θα με είχε περιλάβει
αλλά τρομάζουν οι στίχοι…
Ούτε το σκέφτονται
ούτε προσπαθούν.

Από τη συλλογή Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα (2005) της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ

Translatum: Favourite Poetry / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα

Διαβάζει η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ.

Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα

Από την κλειδαρότρυπα κρυφοκοιτάω τη ζωή
την κατασκοπεύω μήπως καταλάβω
πώς κερδίζει πάντα αυτή
ενώ χάνουμε εμείς.
Πώς οι αξίες γεννιούνται
κι επιβάλλονται πάνω σ’ αυτό που πρώτο λιώνει:
το σώμα.
Πεθαίνω μες στο νου μου χωρίς ίχνος αρρώστιας
ζω χωρίς να χρειάζομαι ενθάρρυνση καμιά
ανασαίνω κι ας είμαι
σε κοντινή μακρινή απόσταση
απ’ ό,τι ζεστό αγγίζεται, φλογίζει…
Αναρωτιέμαι τι άλλους συνδυασμούς
θα εφεύρει η ζωή
ανάμεσα στο τραύμα της οριστικής εξαφάνισης
και το θαύμα της καθημερινής αθανασίας.
Χρωστάω τη σοφία μου στο φόβο∙
πέταλα, αναστεναγμούς, αποχρώσεις
τα πετάω.
Χώμα, αέρα, ρίζες κρατάω∙
να φεύγουν τα περιττά λέω
να μπω στον ουρανό του τίποτα
με ελάχιστα.

Από τη συλλογή Στον ουρανό του τίποτα με ελάχιστα (2005) της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ

Translatum: Favourite Poetry / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, Λουξεμβούργο

Λουξεμβούργο

[Ενότητα Σύντομα και πικρά]

Στον Αντώνη Φωστιέρη

Λουξεμβούργο
ο κήπος με τις καστανιές
συννεφιές
τα ροζ πέταλα της τύχης
στον αέρα
περπατώ τρίζει η χρυσή μέρα
κρατώ Ελλάδα στη φούχτα μου
μικρή δασύτριχη
βότσαλα οι εύστροφες λέξεις σου
ανοίγουν νέους κύκλους
στα μέσα νερά.
Α! η μονότονη φαντασία της άνοιξης
όταν κουρελιάζεται το φρόνημα
του χρόνου
και ζάρες είναι οι μόνες προεκτάσεις
στις γραμμές της μοίρας∙
αναπτύσσονται ξαφνικά
νέες σκάλες
κι οι μαρμάρινες κρήνες
από παλιά ξανατρέχουν…

Χωρίς λύση καμιά
χωρίς συμπέρασμα ή ευφορία

Από τη συλλογή Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978) της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Translatum: Favourite Poetry / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ