Μ' αρέσουν τα ποιήματα που ζουν στο δρόμο, έξω απ' τα βιβλία: αυτά που τουρτουρίζουν στις γωνιές κι όλο καπνίζουν σαν φουγάρα· που αναβοσβήνουν, μες στη νύχτα, σαν Χριστουγεννιάτικα λαμπάκια… [Νίκος Χουλιαράς]
Μουσική:Σταύρος Ξαρχάκος Στίχοι:Βαγγέλης Γκούφας Μπουζούκι:Γιώργος Ζαμπέτας Τραγούδι:Μελίνα Μερκούρη Ταινία:Σταύρος Ξαρχάκος | Η Ελλάδα της Μελίνας(1965)
Στα μάτια παίζει το άστρο της αυγής
ο ήλιος πλένει το όνειρο της γης
πλατύ ποτάμι η αγάπη και βαθύ
κουράστηκε και πάει να κοιμηθεί
Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί
Στα χείλη καίει πικρό μικρό φιλί
ποιο μακρινό ταξίδι σε καλεί
θα φύγεις, ξένε, άσπρα τα πανιά
παραμονεύει η λησμονιά
Για ποιο ταξίδι κίνησες να πας
να με θυμάσαι και να μ’ αγαπάς
σου κλέβει η ανατολή μικρό φιλί
Μουσική & στίχοι:Bob Dylan Τραγούδι:Bob Dylan Δίσκος:Bringing It All Back Home (1965)
Darkness at the break of noon
Shadows even the silver spoon
The handmade blade, the child’s balloon
Eclipses both the sun and moon
To understand you know too soon
There is no sense in trying
Pointed threats, they bluff with scorn
Suicide remarks are torn
From the fool’s gold mouthpiece
The hollow horn plays wasted words
Proves to warn
That he not busy being born
Is busy dying
Temptation’s page flies out the door
You follow, find yourself at war
Watch waterfalls of pity roar
You feel to moan but unlike before
You discover
That you’d just be
One more person crying
So don’t fear if you hear
A foreign sound to your ear
It’s alright, Ma, I’m only sighing
As some warn victory, some downfall
Private reasons great or small
Can be seen in the eyes of those that call
To make all that should be killed to crawl
While others say don’t hate nothing at all
Except hatred
Disillusioned words like bullets bark
As human gods aim for their mark
Made everything from toy guns that spark
To flesh-colored Christs that glow in the dark
It’s easy to see without looking too far
That not much
Is really sacred
While preachers preach of evil fates
Teachers teach that knowledge waits
Can lead to hundred-dollar plates
Goodness hides behind its gates
But even the president of the United States
Sometimes must have
To stand naked
An’ though the rules of the road have been lodged
It’s only people’s games that you got to dodge
And it’s alright, Ma, I can make it
Advertising signs that con you
Into thinking you’re the one
That can do what’s never been done
That can win what’s never been won
Meantime life outside goes on
All around you
You lose yourself, you reappear
You suddenly find you got nothing to fear
Alone you stand with nobody near
When a trembling distant voice, unclear
Startles your sleeping ears to hear
That somebody thinks
They really found you
A question in your nerves is lit
Yet you know there is no answer fit to satisfy
Insure you not to quit
To keep it in your mind and not forget
That it is not he or she or them or it
That you belong to
Although the masters make the rules
For the wise men and the fools
I got nothing, Ma, to live up to
For them that must obey authority
That they do not respect in any degree
Who despise their jobs, their destinies
Speak jealously of them that are free
Cultivate their flowers to be
Nothing more than something
They invest in
While some on principles baptized
To strict party platform ties
Social clubs in drag disguise
Outsiders they can freely criticize
Tell nothing except who to idolize
And then say God bless him
While one who sings with his tongue on fire
Gargles in the rat race choir
Bent out of shape from society’s pliers
Cares not to come up any higher
But rather get you down in the hole
That he’s in
But I mean no harm nor put fault
On anyone that lives in a vault
But it’s alright, Ma, if I can’t please him
Old lady judges watch people in pairs
Limited in sex, they dare
To push fake morals, insult and stare
While money doesn’t talk, it swears
Obscenity, who really cares
Propaganda, all is phony
While them that defend what they cannot see
With a killer’s pride, security
It blows the minds most bitterly
For them that think death’s honesty
Won’t fall upon them naturally
Life sometimes
Must get lonely
My eyes collide head-on with stuffed graveyards
False gods, I scuff
At pettiness which plays so rough
Walk upside-down inside handcuffs
Kick my legs to crash it off
Say okay, I have had enough
What else can you show me?
And if my thought-dreams could be seen
They’d probably put my head in a guillotine
But it’s alright, Ma, it’s life, and life only
Σύνθεση:Σταύρος Ξαρχάκος Στίχοι:Λευτέρης Παπαδόπουλος Μπουζούκι:Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης Τραγούδι:Γρηγόρης Μπιθικώτσης Δίσκος:45 στροφών [Columbia SCDG 3527] του 1965 (στην άλλη πλευρά του δίσκου βρίσκεται το τραγούδι «Θα ζήσουμε κι εμείς» (Στ. Ξαρχάκου & Λευτ. Παπαδόπουλου))
Το απομεσήμερο έμοιαζε να στέκει
σαν αμάξι γέρικο στην ανηφοριά
κάθε απομεσήμερο στο κρυφό μας στέκι
πίσω απ’ το μαγέρικο του Δεληβοριά
Όλα μοιάζαν ουρανός
και ψωμί σπιτίσιο
όλα μοιάζαν ουρανός
και γλυκό γλυκό ψωμί
[Γνώριζες τα βήματα ξέκρινα τους ήχους
και φωτιές ανάβαμε με σβηστή φωνή
τις βραδιές συνθήματα γράφαμε στους τοίχους
πέφταμε φωνάζοντας «Κάτω οι Γερμανοί»]*
Τάχα τι να ζήλεψαν στα χλωρά σου μάτια
που γιομάν τ’ απόβραδο γλύκα πρωινή
κι ήρθαν και βασίλεψαν τα βαθιά σου μάτια
κάποιο Σαββατόβραδο στην Καισαριανή
Κι όλα γίναν κεραυνός
πελαγίσια αλμύρα
κι όλα γίναν κεραυνός
και πικρό πικρό ψωμί
* Οι στίχοι κόπηκαν από την επιτροπή λογοκρισίας και δεν συμπεριλήφθηκαν στο τραγούδι κατά την πρώτη ηχογράφησή του.
Σύνθεση:Σταύρος Ξαρχάκος Στίχοι:Λευτέρης Παπαδόπουλος Μπουζούκι:Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης Τραγούδι:Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Βούλα Γκίκα Δίσκος:45 στροφών [Columbia SCDG 3527] του 1965 (στην άλλη πλευρά του δίσκου βρίσκεται το τραγούδι «Σαββατόβραδο στην Καισαριανή» (Στ. Ξαρχάκου & Λευτ. Παπαδόπουλου))
Θα φέξει και για μας
η πίκρα θα τελειώσει
γλυκό θα ’ν’ το ψωμί
σαν λείψουν οι καημοί
Θα ζήσουμε κι εμείς
μας φτάνει μια παλάμη γης
μας κλέψαν τη χαρά
μα θά ’ρθει κι η σειρά
να ζήσουμε κι εμείς
Θα φέξει και για μας
το δάκρυ θα στεγνώσει
γλυκό θα ’ν’ το φιλί
στης φτώχειας την αυλή
Θα ζήσουμε κι εμείς
μας φτάνει μια παλάμη γης
μας κλέψαν τη χαρά
μα θά ’ρθει κι η σειρά
να ζήσουμε κι εμείς
Σύνθεση:Βαγγέλης Πιτσιλαδής Στίχοι:Γιάννης Κιούρκας Μπουζούκι:Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης Τραγούδι:Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Μυρτώ Λάζου Δίσκος:45 στροφών [Columbia SCDG 3538] του 1965 (στην άλλη πλευρά του δίσκου βρίσκεται το τραγούδι «Με πέταξε η ζωή στο δρόμο» (Β. Πιτσιλαδή & Γ. Κιούρκα))
Όταν μου πεις τον πόνο σου
κι ακούσεις το δικό μου
μη λυπηθείς, μην αρνηθείς
τον αναστεναγμό μου
Κάνε τον πόνο μου πουλί
να φύγει, να πετάξει
και στο μουράγιο της καρδιάς
άλλη χαρά ν’ αράξει
Όταν θα μάθεις ποια καρδιά
μου πήρε τη χαρά μου
γίνε εκκλησιά, γίνε δροσιά
και σβήσε τη φωτιά μου
Κάνε τον πόνο μου πουλί
να φύγει, να πετάξει
και στο μουράγιο της καρδιάς
άλλη χαρά ν’ αράξει
Σύνθεση:Βαγγέλης Πιτσιλαδής Στίχοι:Γιάννης Κιούρκας Μπουζούκι:Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης Τραγούδι:Γρηγόρης Μπιθικώτσης & Μυρτώ Λάζου Δίσκος:45 στροφών [Columbia SCDG 3538] του 1965 (στην άλλη πλευρά του δίσκου βρίσκεται το τραγούδι «Όταν μου πεις τον πόνο σου» (Β. Πιτσιλαδή & Γ. Κιούρκα))
Αγάπη και φτώχεια
ζωή μου και μοίρα
εσείς μόνο φταίτε
το δρόμο που πήρα
Με πέταξε η ζωή στο δρόμο
σαν το κουρέλι
γιατί κι η μοίρα μου το θέλει
να ζω έτσι το θελει
Απόστολος Καλδάρας & Γιώργος Σαμολαδάς, Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
Μπουζούκι:Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης Τραγούδι:Βίκη Μοσχολιού Δίσκος 45 στροφών του 1965 [πρώτη ηχογράφηση του τραγουδιού σε δίσκο / πρώτη εκτέλεση από τη Μάρθα Βούρτση στην ταινία Απόκληροι της κοινωνίας (1964) του Απόστολου Τεγόπουλου]
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
μια ευχή κάνω για σένα
τελευταία μου ελπίδα
το Θεό παρακαλώ
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
Μήπως το ’στειλε η ψυχή σου
μήπως το ’στειλε η καρδιά σου
τ’ άστρο αυτό το φωτεινό
κι ήρθε να μου φέρει δάκρυ
ή για να μου φέρει ελπίδα
μες στην ώρα που πονώ
Ένα αστέρι πέφτει πέφτει
το κοιτώ στον ουρανό
Στην άλλη πλευρά του δίσκου βρίσκεται το τραγούδι «Τέλος δεν έχει ο ουρανός».
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 