[Ενότητα Α’ Τα παλιότερα – α’]
Φως παρόν και φως άδειο,
φως πέρα από την αγωνία,
φως που ξέχασε την ελπίδα του,
«εσύ
που κατέχεις μιαν ελευθερία αρχαία»
— και που από αυτήν κατέχεσαι,
ζώντας μέσα στον έρωτα που πηγάζει από την άβυσσο
στο κέντρο της Απουσίας,
φως που κόβεις κάθετα τον Καιρό
και έτσι βλέπω τον Άλλο
— και Τον αγάπησα…
Από τη συλλογή Κωστής Μοσκώφ: Ποιήματα (1987)
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κωστής Μοσκώφ