Στη Σαπφώ (Φαίδων Θεοφίλου)

Στη Σαπφώ

Άρωμα νεραντζιάς
πνέει στο στόμα σου.

Τραγουδάς,
και τρέχω
τους φλογισμένους τόνους να μαζέψω
τις λέξεις που ανακλούν το φως.

Στο μυρωμένο θάλαμο
γλιστρώ σαν κλέφτης
την ώρα που το σεληνόφως
την κλίνη σου αγγίζει.

Με την ορμή της άνοιξης
ανθίζει ο έρωτας στο στήθος σου
κι η νύχτα να μας ενθαρρύνει.

Η ροδαυγή μάς βρίσκει στο γιαλό.

Του πρωινού η αύρα
τα σώματά μας αντιγράφει.

Εγώ, την αφή δικαιώνω.
Με τα δάχτυλα μεταλαμβάνω το σώμα
που μέσα του κατοίκησεν η Ποίηση.

Ύστερα… έφυγες.
Έτσι ξαφνικά.

Πέρασαν μόλις
δυόμισι χιλιάδες χρόνια από τότε
και τ’ άρωμα της νεραντζιάς
στο θάλαμό σου να πλανιέται…

Από το ιστολόγιο Ο Θεός στο Καφενείο… και οι λέξεις στο τραπέζι του συγγραφέα Φαίδωνα Θεοφίλου

Κάπου κάπου εκμεταλλεύομαι τη φιλοξενία του Φαίδωνα Θεοφίλου και αράζω στα τραπεζάκια του καφενέ του (ξε)κλέβοντας λίγες από τις γεύσεις και τις μυρωδιές που απλόχερα προσφέρει. Έτσι και σήμερα τα ξημερώματα πέρασα από κει για λίγο, όσο για να πάρω μερικές βαθιές ανάσες και να εισπνεύσω το άρωμα από τ’ αγαπημένα μου αρμυρίκια τού νησιού του. Όμως, άλλο άρωμα βρήκα. Ξαφνικά γέμισε η ψυχή μου γλύκα απ’ την ευωδιά της νεραντζιάς στον θάλαμο της Σαπφώς.

Τη νιώθω γύρω μου αυτή την ευωδιά από κείνη την ώρα. Πάνω μου νιώθω και την ανάσα της πρωθιέρειας της ελληνικής ποίησης κι έτσι είπα να την αποθέσω πια εδώ, να πάρει τη θέση της μέσα στις λέξεις και τους ήχους που αγαπώ.

Θα συνιστούσα, ωστόσο, να μην αρκεστείτε στο ποίημα που έφερα εδώ, μα να διαβάσετε ολόκληρο το άρθρο του Φαίδωνα πριν και μετά το ποίημα (κάντε κλικ στο σύνδεσμο που δίνω προς το ιστολόγιό του), για να δείτε κι εσείς ότι η τέχνη ήταν, είναι και θα είναι ο μεγαλύτερος θησαυρός που διαθέτει η χώρα μας και ίσως ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης χαλεπών καιρών όπως οι τωρινοί. Γιατί η εμβάθυνση στην ελληνική τέχνη διά μέσου των αιώνων είναι κάτι σαν την προπαίδεια: αυξάνει τη γνώση μας, αφαιρεί μέρος της ανασφάλειάς μας, πολλαπλασιάζει τη δύναμη και τις αντιδράσεις μας, καταργεί τη διαίρεση ή το διαχωρισμό των ανθρώπων σε πατρίκιους και πληβείους. Κοντολογίς, μας κάνει καλύτερους πολίτες αυτής της χώρας κι αυτού του πλανήτη. Καλή ανάγνωση!

Translatum: Favourite Poetry / Φαίδων Θεοφίλου