Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης: Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Γιε μου, ποια μοίρα στο ‘γραφε, οϊμέ
και ποια μου το ‘χε γράψει
τέτοιο καημό τέτοια φωτιά, καημέ
στα στήθια μου ν’ ανάψει

Γιε μου, δεν ξέρω αν πρέπει μου
οϊμέ, να σκύβω να σπαράζω
για πρέπει μου όρθια να σταθώ
καημέ, να σε χιλιοδοξάζω

Γλυκέ μου, εσύ δε χάθηκες, οϊμέ
μέσα στις φλέβες μου είσαι
γιε μου, στις φλέβες ολουνών
καημέ, έμπα βαθιά και ζήσε

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Να ‘χα τ’ αθάνατο νερό [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Να ‘χα τ’ αθάνατο νερό

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Να ‘χα τ’ αθάνατο νερό
ψυχή καινούρια να ‘χα
να σου ‘δινα να ξύπναγες
για μια στιγμή μονάχα

Να δεις να πεις να το χαρείς
ακέριο τ’ όνειρό σου
να στέκεται ολοζώντανο
κοντά σου στο πλευρό σου

Βροντάνε στράτες κι αγορές
μπαλκόνια και σοκάκια
και σου μαδάν οι κορασιές
λουλούδια στα μαλλάκια

Γιε μου, όλα κάνανε φτερά
κι όλα μ’ αφήκαν πίσω
δεν έχω μάτι για να δω
στόμα για να μιλήσω

Με τα χεράκια σου τα δυο
τα χιλιοχαϊδεμένα
όλη τη γης αγκάλιαζα
κι όλα ήτανε για μένα

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Στο παραθύρι στέκοσουν [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Στο παραθύρι στέκοσουν

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Στο παραθύρι στέκοσουν
κι οι δυνατές σου οι πλάτες
φράζαν ακέρια την μπασιά
τη θάλασσα τις τράτες

Κι ο ίσκιος σου σαν αρχάγγελος
πλημμύριζε το σπίτι
κι εκεί στ’ αυτί σου σπίθιζε
η γαζία τ’ αποσπερίτη

Κι ήταν το παραθύρι μας
η θύρα όλου το κόσμου
κι έβγαζε στον παράδεισο
που τ’ άστρα ανθίζαν, φως μου

Κι ως στέκοσουν και κοίταζες
το λιόγερμα ν’ ανάβει
σαν τιμονιέρης φάνταζες
κι η κάμαρα καράβι

Και μες στο χλιο και γαλανό
το απόβραδο, έγια λέσα
μ’ αρμένιζες στη σιγαλιά
του γαλαξία μέσα

Και το καράβι βούλιαξε
κι έσπασε το τιμόνι
και στου πελάγου το βυθό
πλανιέμαι τώρα μόνη

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Είσουν καλός κι είσουν γλυκός [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Είσουν καλός κι είσουν γλυκός

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Ήσουν καλός, ήσουν γλυκός
κι είχες τις χάρες όλες
όλα τα χάδια του αγεριού
του κήπου όλες τις βιόλες

Το πόδι ελαφροπάτητο
σαν τρυφερούλι ελάφι
πάταγε το κατώφλι μας
κι έλαμπε σα χρυσάφι

Νιότη απ’ τη νιότη σου έπαιρνα
κι ακόμη αχνογελούσα
τα γερατειά δεν τρόμαζα
το θάνατο αψηφούσα

Και τώρα πού θα κρατηθώ
πού θα σταθώ, πού θάμπω
που απόμεινα ξερό δεντρί
σε χιονισμένο κάμπο;

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης: Βασίλεψες, αστέρι μου [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Βασίλεψες, αστέρι μου

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος, XVII (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Βασίλεψες, αστέρι μου, βασίλεψε όλη η πλάση,
κι ο ήλιος, κουβάρι ολόμαυρο, το φέγγος του έχει μάσει.

Κόσμος περνά και με σκουντά, στρατός και με πατάει
κ’ εμέ το μάτι ουδέ γυρνά κι ουδέ σε παρατάει.

[Και δες, μ’ ανασηκώνουνε χιλιάδες γιους ξανοίγω,
μα, γιόκα μου, απ’ το πλάγι σου δε δύνουμαι να φύγω.

Όμοια ως εσένα μου μιλάν και με παρηγοράνε
και την τραγιάσκα σου έχουνε, τα ρούχα σου φοράνε.
(Οι στίχοι αυτοί δεν περιλαμβάνονται στο τραγούδι.) ]

Την άχνα απ’ την ανάσα σου νοιώθω στο μάγουλο μου,
αχ, κ’ ένα φως, μεγάλο φως, στο βάθος πλέει του δρόμου.

Τα μάτια μου σκουπίζει τα μια φωτεινή παλάμη,
αχ, κ’ η λαλιά σου, γιόκα μου, στο σπλάχνο μου έχει δράμει.

Και να που ανασηκώθηκα∙ το πόδι στέκει ακόμα∙
φως ιλαρό, λεβέντη μου, μ’ ανέβασε απ’ το χώμα.

Τώρα οι σημαίες σε ντύσανε. Παιδί μου, εσύ, κοιμήσου,
και γω τραβάω στ’ αδέρφια σου και παίρνω τη φωνή σου.

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Μέρα Μαγιού μού μίσεψες [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Μέρα Μαγιού μού μίσεψες

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος, VI (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Μέρα Μαγιού μού μίσεψες
μέρα Μαγιού σε χάνω
άνοιξη, γιε, που αγάπαγες
κι ανέβαινες απάνω

Στο λιακωτό και κοίταζες
και δίχως να χορταίνεις
άρμεγες με τα μάτια σου
το φως της οικουμένης

Και μου ιστορούσες με φωνή
γλυκιά, ζεστή κι αντρίκια
τόσα όσα μήτε του γιαλού
δε φτάνουν τα χαλίκια

Και μούλεες, γιε, πως όλ’ αυτά
τα ωραία θάναι δικά μας
και τώρα εσβήστης κ’ έσβησε
το φέγγος κ’ η φωτιά μας

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Χείλι μου μοσκομύριστο [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Χείλι μου μοσκομύριστο

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος, III (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Μαλλιά σγουρά που πάνω τους
τα δάχτυλα περνούσα
τις νύχτες που κοιμόσουνα
και πλάι σου ξαγρυπνούσα

Φρύδι μου γαϊτανόφρυδο
και κοντυλογραμμένο
καμάρα που το βλέμμα μου
κούρνιαζε αναπαμένο

Μάτια γλαρά που μέσα τους
αντίφεγγαν τα μάκρη
πρωινού ουρανού και πάσκιζα
μην τα θαμπώσει δάκρυ

Χείλι μου μοσκομύριστο
που ως λάλαγες ανθίζαν
λιθάρια και ξερόδεντρα
κι αηδόνια φτερουγίζαν

Γιάννης Ρίτσος & Μίκης Θεοδωράκης, Πού πέταξε τ’ αγόρι μου [Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο]

Πού πέταξε τ’ αγόρι μου

Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος, I (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)

Γιε μου, σπλάχνο των σπλάχνων μου,
καρδούλα της καρδιάς μου,
πουλάκι της φτωχιάς αυλής,
ανθέ της ερημιάς μου

Πού πέταξε τ’ αγόρι μου,
πού πήγε, πού μ’ αφήνει;
Χωρίς πουλάκι το κλουβί,
χωρίς νερό η κρήνη

Πώς κλείσαν τα ματάκια σου
και δε θωρείς που κλαίω
και δε σαλεύεις, δε γρικάς
τα που πικρά σού λέω;

Πού πέταξε τ’ αγόρι μου,
πού πήγε, πού μ’ αφήνει;
Χωρίς πουλάκι το κλουβί,
χωρίς νερό η κρήνη