Το μόνο
Ανήκω πλέον σ’ όλα τα Ταμεία∙
πληρώνω Φόρο Καθαράς Προσόδου,
Ταμείο Αρωγής, Ταμείο της Προνοίας,
Υγειονομική Περίθαλψη, Έκτακτη Εισφορά,
Μετοχικό Ταμείο, για δυο λόγους,
Ταμείο της Συντάξεως, Ταμείο Ασφαλείας.
Τώρα το μόνο που μπορώ είναι να αρρωστήσω…
Από τη συλλογή Τα Χίλια Δέντρα (1963) του Γιώργου Ιωάννου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Ιωάννου
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Πικρός κ τόσο εύστοχος σαρκασμός του ποιητή για τον παραλογισμό κ το γελοίο της καθημερινότητας της ανασφάλειας κ της γραφειοκρατίας.Βέβαια ο επίλογος δίνει τον τόνο κ μεταμορφώνει την πεζότητα σε ποίηση.Καλό σου βράδυ Βίκυ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όντως, πρόκειται για ένα από τα πιο σαρκαστικά ποιήματα του αγαπημένου μου Γιώργου Ιωάννου και θυμίζει πολύ τα πεζογραφήματά του.
Καλό βράδυ και σ’ εσένα, Γιάννη μου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Reblogged στις agelikifotinou.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!