Χρυσοπράσινο φύλλο (Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης)

Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης, Χρυσοπράσινο φύλλο

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Γη της λεμονιάς, της ελιάς
γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παλικαριών και της αγάπης
χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη του ξεραμένου λιβαδιού
γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ’ άδικου χαμού
τ’ άγριου καιρού, των ηφαιστείων
χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη των κοριτσιών που γελούν
γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Σημείωση:
Με το υπέροχο αυτό τραγούδι, τελειώνει η παρουσίαση ενός από τα ωραιότερα έργα του Μίκη Θεοδωράκη.

Ανδρέα Καρακόκκινε, σ’ ευχαριστώ που υπήρξες (άθελά σου) η αφορμή να ξανακούσουμε τον δίσκο. Ελπίζω τούτο το νοσταλγικό ταξίδι στο νησί σου μέσα απ’ την τόσο τρυφερή και ευαίσθητη προσέγγιση του Θεοδωράκη και των ερμηνευτών του να σε συγκίνησε όσο κι εμένα. Και νάσαι σίγουρος ότι, αν και πέρασαν ήδη 30 χρόνια από τότε που βρέθηκα στην Κύπρο, δεν την ξεχνώ ποτέ.

8 thoughts on “Χρυσοπράσινο φύλλο (Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης)

  1. ΑΘΑΝΑΤΟ άκουσμα!
    Η υπέροχη μουσική του Θεοδωράκη, οι θαυμάσιοι στίχοι του Μαλένη, όπως και οι εξαιρετικές ερμηνείες του Μπιθικώτση, του Κώστα Παπαδόπουλου και του Λάκη Καρνέζη, δημιούργησαν έναν μαγευτικό ΥΜΝΟ για την Κύπρο!

    Βίκυ,
    Σ’ ευχαριστώ από καρδιάς για την παρουσίαση του «Χρυσοπράσινου φύλλου».
    Ομολογώ ότι η αγάπη μου γι’ αυτό το νησί αποτελεί ακριβό κομμάτι της ψυχής μου!

    Μου αρέσει!

  2. Και εμείς ευχαριστούμε πολύ.Και επέλεξες ένα από τα πλέον αγαπημένα σε όλους μας, είμαι σίγουρη τραγούδι, για τον επίλογο μιας τόσο αξιόλογης παρουσίασης. 🙂

    Μου αρέσει!

  3. Απλώς ακολούθησα τη σειρά που επέλεξε ο Μίκης Θεοδωράκης όταν έφτιαξε τον δίσκο, Frederique.

    Σ’ εκείνον χρωστάμε όλοι ένα πολύ μεγάλο «ευχαριστώ» που με την πολυδαίδαλη σκέψη και φαντασία του για πάνω από ένα τέταρτο του περασμένου αιώνα κατάφερε να μας πάει πραγματικά λίγο ψηλότερα και να μας κάνει να νιώσουμε λίγο καλύτεροι (απ’ ό,τι πραγματικά είμαστε, πολύ φοβάμαι).

    Μου αρέσει!

    • Οι βάρβαροι πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Ως ακροατές έχουμε δικό μας το μαχαίρι, δικό μας και το καρπούζι. Και περικόπτουμε ό,τι δεν μας κάνει. Όπως έχω ξαναπεί, τα έργα του ο Θεοδωράκης δεν τα κράτησε κρυφά. Τα μοιράστηκε μαζί μας προβάλλοντάς τα ως ίσα κι όμοια γιατί ήταν όλα τους παιδιά του. Από κει και πέρα εμείς αποφασίζουμε αν θέλουμε ν’ ακούσουμε την ψυχή μας μέσω των τραγουδιών ή αν έχουμε ψυχή για ν’ ακούσουμε τα τραγούδια (αυτό το δεύτερο με προβληματίζει πολύ στις μέρες μας).

      Μου αρέσει!

  4. Μέγα δίδαγμα εξαιρετικών ερμηνειών και εκτελέσεων
    Μέγα δίδαγμα για τους νεότερους τραγουδιστές, τους συνθέτες και τους στιχουργούς.
    Μέγα δίδαγμα σε όλους μας.

    Μου αρέσει!

  5. Παράθεμα: Ανδρέας Καρακόκκινος, Λεμονανθοί στο πέλαγο – Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)

Σχολιάστε.

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.