Γιώργος Θέμελης: Οι απόντες απ’ το δείπνο (VI)

[Ενότητα Οι απόντες]

Εμείς είμαστε οι απόντες απ’ το δείπνο
Φωτοσκιάσεις

Οι απόντες απ’ το δείπνο

VI

Γενεά λειψή, ανυπόστατη, σακατεμένη από την άρνηση.

Αρνήθηκαν το αίμα τους,
Αφάνισαν το πρόσωπό τους,
Δεν βλέπουνε να ονειρευτούν.

Τυφλοί στο φως, τυφλοί στον θάνατο.

Όσοι κλειστοί στον εαυτό τους,
Όσοι αδειανοί,

Ανέκφραστοι,
Ακαθρέφτιστοι.

Η στιλπνή επιφάνεια, η φριχτή ερημία.

Δεν έχουν να κάμουν,
Να πουν ή να ζητήσουν
Ψωμί, φωτιά, ή ένα «χαίρε».

Δεν περιμένουν τίποτα δεν καρτερούν.

Όσοι αποκοιμήθηκαν ύπνο βαθύ
Μες στην τυφλή, την αξημέρωτη
Μέσα τους νύχτα του αιώνιου ζώου,
Εκεί που λύχνος δεν φέγγει.

Στοίβες σαρκών και θημωνιές κοκάλων.

Από τη συλλογή Έξοδος (1968) του Γιώργου Θέμελη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιώργος Θέμελης