Με κλειστά παράθυρα (Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου)

Μίκης Θεοδωράκης & Αγγελική Ελευθερίου, Με κλειστά παράθυρα

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Αλίκη Καγιαλόγλου
Δίσκος: Φαίδρα [τραγούδια αγάπης] (1985)

Το στεναγμό μου πια δεν τον ακούς
η νύχτα λες που αναστενάζει
τα ρούχα σου ραντίζω μ’ αγιασμούς
και λέω «είναι μπόρα, θα περάσει»

Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό
έγειρε τώρα η καρδιά σου
και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό
με τα σημάδια στο λαιμό
ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου

Από το σπίτι δεν περνά κανείς
ούτε οι φίλοι κι οι γειτόνοι
η στέγη δε χαμήλωσε θαρρείς
μα είναι η αγάπη που τελειώνει

Σαν καφενείο με κλειστά παράθυρα
και σ’ ένα δρόμο ερημικό
έγειρε τώρα η καρδιά σου
και σαν τον πόλεμο τον ξαφνικό
με τα σημάδια στο λαιμό
ζεστή με πήραν απ’ την αγκαλιά σου

Περνάμε στον δεύτερο δίσκο που ηχογράφησε ο Μίκης Θεοδωράκης στον Σείριο, τη δισκογραφική εταιρεία του Μάνου Χατζιδάκι, και δεύτερο της εταιρείας, αμέσως μετά τον πρώτο, το έργο «Διόνυσος» που ακούσαμε στο τέλος του 2010.

Τα δύο έργα είναι εκ διαμέτρου αντίθετα, αφού στη Φαίδρα ακούμε έναν λυρικό Θεοδωράκη να συμπλέει αρμονικά με τη μελαγχολική και τρυφερή ποίηση της Αγγελικής Ελευθερίου, αδελφής του Μάνου Ελευθερίου.