[Ενότητα III]
Παράνοια Νο 2
Φθινοπωρινό απομεσήμερο στο φόρτε του:
Ένα σομόν φουλάρι σπάει τη μονοτονία του γκρι,
ενώ τα χέρια μπλέκουν τα δάχτυλα στα κρόσσια
και τεντώνονται. Εκεί, στη μέση του δρόμου
η φιγούρα στροβιλίζεται με μάτια κλειστά.
Κορνάρουν οι οδηγοί, ενίοτε κάποιοι χυδαιολογούν.
Οι πεζοί αφουγκράζονται το αίμα.
Η φιγούρα στροβιλίζεται, ανυψώνεται…
… προς έκπληξη όλων!
«Μόλις ανανέωσα τη συνδρομή μου…
στο χώρο της Τέχνης!» ψιθυρίζει.
Από τη συλλογή Ηδύλη-ακά τοπία; (2008) της Μαρίας Πισιώτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Μαρία Πισιώτη
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 