Κάτι συμβαίνει
Σήμερα δεν έβρισα κανένα·
η μέρα ήταν καθαρή,
στο δρόμο δε συνάντησα αντιθέσεις.
Πλησίαζε ένα μακρινό τραγούδι, με προσπέρασε·
στάθηκε μια στιγμή εντός μου, απόρησα.
Κάτι συμβαίνει, δεν μπορεί.
Από τη συλλογή Το βάθος της ληκύθου (1963)
Πηγή: συγκεντρωτική έκδοση Νίκος Γρηγοριάδης, ποιήματα 1963-2005 (εκδόσεις Γαβριηλίδης, Αθήνα, 2007)
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Νίκος Γρηγοριάδης
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Δε γνώριζα κι ακόμη δε γνωρίζω ως φυσικό πρόσωπο και ως ποιητή τον Νίκο Γρηγοριάδη.
Διαβάζοντας όμως αυτό το μοναδικό ποίημά του εδώ, νομίζω ότι έχουμε μια γνήσια ποιητική φωνή και ιδιοσυγκρασία.
Έγραψα αυτά τα λόγια επειδή ο Νίκος Γρηγοριάδης δεν έχει σχέση μ’ όλους εκείνους τους εγκεφαλικούς τύπους που γράφουν λογικά, αλλά χωρίς αίσθηση, και θέλουν να μας πείσουν ότι, έστω κάποια αλληγορία, είναι αρκετή για να τους δώσει την ποιητική ιδιότητα.
Ο Νίκος Γρηγοριάδης μου φαίνεται αληθινός ποιητής!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Είναι εξαιρετικός ποιητής ο Νίκος Γρηγοριάδης, Θόδωρε, με μεγάλο έργο.
Στη διπλανή στήλη θα βρεις σύνδεσμο για το βιογραφικό του, αλλά και με κλικ πάνω στο όνομά του στην ενότητα «Κατηγορίες» μπορείς να διαβάσεις όσα ποιήματά του έχω ήδη δημοσιεύσει. Επίσης, με κλικ στον σύνδεσμο προς το Translatum κάτω από το ποίημα που διάβασες, μπορείς να πάρεις μια ιδέα του έργου του από τα, κατά τη γνώμη μου καλύτερα, ποιήματά του που έχω ανθολογήσει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!