Σταύρος Ξαρχάκος & Βαγγέλης Γκούφας, Τα τρένα που φύγαν (με την Αγνή Μπάλτσα)

Σταύρος Ξαρχάκος & Βαγγέλης Γκούφας, Τα τρένα που φύγαν

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Σταύρος Ξαρχάκος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Ορχήστρα: Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών
Τραγούδι: Αγνή Μπάλτσα
Δίσκος: Agnes Baltsa / Songs my country taught me (1986)

Τα τρένα που φύγαν
αγάπες μού πήρανε
αγάπες και κλαίνε
ποια μοίρα τις μοίρανε

Δώσ’ μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ να κρατηθώ
ένα γέλιο μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά

Ποιο τρένο σε πήρε
πουλί, χελιδόνι μου
σε τύλιξ’ η νύχτα
κι ορφάνεψα μόνη μου

Δώσ’ μου χέρι να πιαστώ
να πιαστώ να κρατηθώ
ένα γέλιο μια ματιά
κι ανασταίνετ’ η καρδιά

Λίγα λόγια για τον δίσκο:

Πολύ λίγα λόγια χρειάζονται γι’ αυτόν τον δίσκο: σημασία στη λεπτομέρεια, μεράκι, κέφι, νοσταλγία, άψογη ηχογράφηση που αγγίζει την τελειότητα, η μαγεία της μουσικής σε όλο της το μεγαλείο.

Ο Σταύρος Ξαρχάκος με πολύ ζήλο και περισσή φαντασία ενορχηστρώνει 3 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι, 3 του Μίκη Θεοδωράκη, 4 δικά του και 1 του Βασίλη Τσιτσάνη. Παίζει η υπέροχη Πειραματική Ορχήστρα Αθηνών. Σόλο μπουζούκι από τον Κώστα Παπαδόπουλο που στην πλήρη ωριμότητά του μας αποδεικνύει περίτρανα ότι το εθνικό μας όργανο χωράει σε κάθε ορχήστρα, σε κάθε τραγούδι, δίπλα σε κάθε τραγουδιστή του πλανήτη. Και η Αγνή Μπάλτσα, η διάσημη Λευκαδίτισσα μεσόφωνός μας, με τη μαγική της φωνή να μας ταξιδεύει μέσ’ απ’ τα τραγούδια που της/μας δίδαξε η πατρίδα της/μας, δίνοντάς στους ξένους φίλους της μουσικής σ’ όλη την υφήλιο το στίγμα της καταγωγής της/μας.

Καμαρώστε τους. Και αφουγκραστείτε κάθε τους συλλαβή, κάθε τους νότα, κάθε τους ανάσα. Αξίζουν τον κόπο. Καλή ακρόαση!