Νικηφόρος Βρεττάκος, Η ποίηση κι η ζωή

Η ποίηση κι η ζωή

Δεν τελειώνει η ποίηση, όπως
κι ο ουρανός δεν τελειώνει. Όπως οι ώρες του Θεού
κι οι στροφές του πλανήτη μας. Οι ανταύγειες της ζωής,
διατηρούνε το σχήμα της μέσα στην ποίηση. Όσο
θα πηγαίνει και θα ‘ρχεται η θάλασσα, όσο
θα γεννιούνται λουλούδια και χρώματα, όσο
θα δίνουν οι άνθρωποι ο ένας στον άλλον το χέρι τους,
θα υπάρχει κι η ποίηση.
………..Η ποίηση γεννιέται
μαζί με τα πράγματα, μαζί με τον έρωτα,
μαζί με τον πόνο. Παραδείγματος χάρη,
πολλών μου σελίδων η ποίηση γεννήθηκε μαζί με τα μάτια σου.

Από τη συλλογή Το βάθος του κόσμου (1961) του Νικηφόρου Βρεττάκου

Πηγή: Νικηφόρος Βρεττάκος, η εκλογή μου, ποιήματα 1933-1991 (εκδ. Ποταμός, 2008)