Federico Garcia Lorca & Χρήστος Λεοντής, Νανούρισμα
Απόδοση στα Ελληνικά: Λευτέρης Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Τάνια Τσανακλίδου
Δίσκος: αχ… έρωτα (1974)
Ασημιά κουδούνια αντηχούν στο δρόμο
πούθε πας, μικρό μου ηλιοχιόνιστο
Πάω στις μαργαρίτες πέρα στο λιβάδι
πράσινο λιβάδι σα ζωγραφιστό
Πούθε πας, μικρό μου, διόλου δεν φοβάσαι
πέρα είν’ το λιβάδι, ώρες μακριά
Η δικιά μου αγάπη διόλου δεν φοβάται
τ’ ανοιχτό τ’ αγέρι, τη δενδροσκιά
Τότε να φοβάσαι, γιόκα μου, τον ήλιο
ακριβό μου αγόρι ηλιοχιόνιστο
Τα μαλλιά μου ο ήλιος τα ’καψε για πάντα
κι είμαι ασπρομάλλης δυο χρονών μωρό
Υ.Γ.: Ευχαριστώ πολύ τον Σταύρο Κεκέ, μαθητή του Κώστα Παπαδόπουλου και συνεργάτη του Χρήστου Λεοντή τα τελευταία χρόνια, για την πολύτιμη βοήθειά του στις δημοσιεύσεις των τραγουδιών αυτού του δίσκου.
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Το πιο αγαπημένο μου τραγούδι από τον δίσκο αυτό.
Το έβαλες για γλυκιά καληνύχτα, εγώ το ακούω πρωί. Διόλου δεν με πειράζει. Για μένα αυτό είναι παντός καιρού και πάσης ώρας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Και τα δύο τραγούδια που έβαλα χτες μπήκαν τη σωστή ώρα, μικρή Ελένη. Αλλά εσύ ακούς το νανούρισμα το πρωί. Μάλλον νυστάζεις, ε; 😛
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μπα, μάλλον η παροιμιώδης αναποδιά μου έβαλε το χεράκι της. 🙂
Αλλά ότι νυστάζω είναι αλήθεια. Και τώρα και το πρωί, ολημερίς. Οι καφέδες τις τελευταίες μέρες με έβλαψαν απ’ ό,τι φαίνεται.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Μαρία Κέντρου-Αγαθοπούλου, Στο λιβάδι – Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)
Καλησπέρα 🙂 Μήπως γωνρίζετε ποιό έργο του Lorca ειναι;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Λέει ο Χρήστος Λεοντής:
Στις αρχές του 1974, έρχεται ο Πέτρος Φυσούν και μου προτείνει να ανεβάσουμε το έργο του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Οι φασουλήδες του Κατσιπόρα» στη Θεσσαλονίκη. Το πρώτο πράγμα που σκεφτόμασταν ήταν η μετάφραση. Εμένα δεν μ’ ενδιέφερε τόσο ο πεζός λόγος, όσο οι στίχοι που υπήρχαν μέσα στο έργο. Ο μόνος που θα μπορούσε να είναι το ίδιο τρυφερός και διάφανος όπως ο Λόρκα ήταν ο Λευτέρης Παπαδόπουλος.
Ολοκληρώνεται η δουλειά κι αρχίζουμε τις πρόβες στο θέατρο. Η δικτατορία ήταν στα τελευταία της. Οι πρόβες γίνονταν στο Θέατρο Κήπου απέναντι από το κτίριο της Χ.Α.Ν.Θ. Εκεί στον ξενώνα , μαζεύονταν παρακρατικοί, πετούσαν πέτρες και μας έβριζαν. Υπό αυτές τις συνθήκες αρχίσαμε να δουλεύουμε. Με την μεταπολίτευση άρχισα τις διαδικασίες για να ηχογραφήσω το δίσκο.
Πηγή: http://www.ogdoo.gr/diskografia/diskoi-pou-den-ksexasa/leontis-papadopoylos-ax-erota-me-mitsia
Μου αρέσει!Μου αρέσει!