Χείλι μου μοσκομύριστο
Ποίηση: Γιάννης Ρίτσος (Επιτάφιος, III (1936))
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Ενορχήστρωση & διεύθυνση της Κρατικής Ορχήστρας Ελληνικής Μουσικής: Σταύρος Ξαρχάκος
Τραγούδι: Μαρία Σουλτάτου
Δίσκος: Επιτάφιος κατά Σταύρο Ξαρχάκο (2004 από ζωντανή ηχογράφηση στο Ωδείο Ηρώδου του Αττικού στις 2/10/2000)
Μαλλιά σγουρά που πάνω τους
τα δάχτυλα περνούσα
τις νύχτες που κοιμόσουνα
και πλάι σου ξαγρυπνούσα
Φρύδι μου γαϊτανόφρυδο
και κοντυλογραμμένο
καμάρα που το βλέμμα μου
κούρνιαζε αναπαμένο
Μάτια γλαρά που μέσα τους
αντίφεγγαν τα μάκρη
πρωινού ουρανού και πάσκιζα
μην τα θαμπώσει δάκρυ
Χείλι μου μοσκομύριστο
που ως λάλαγες ανθίζαν
λιθάρια και ξερόδεντρα
κι αηδόνια φτερουγίζαν
Αποθέωση του κάλλους!Γιάννης Ρίτσος και Μίκης Θεοδωράκης!Για ό,τι τελικά προκύπτει από τη συνύπαρξη αυτών των δύο "γιγαντιαίων" μορφών της τέχνης, είναι πραγματικά δύσκολο να βρει κανείς τα κατάλληλα λόγια…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μα, γι' αυτό είπα στον πρόλογο της παρουσίασης ότι έχουμε να κάνουμε μ' ένα από τα σπουδαιότερα έργα του 20ού αιώνα τόσο στην ποίηση όσο και στη μουσική μας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Reblogged στις Manolis.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!