Φράχτης ο πόθος,
γυμνό κορμί
παραδομένο σε ύπνο∙
μέσα στα σκέλη
αναμμένο κερί
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Advertisements
Poetry (1998)
Βασίλης Ιωαννίδης, [Υδρία στρογγυλή…]
Υδρία στρογγυλή
ρεμβάζουσα
πλήρης πόθων∙
κάνιστρο λυγερό,
λιβάδι
κρεμασμένο
στον λαιμό
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Το βάραθρο να γίνει φως…]
Το βάραθρο να γίνει φως
πλατύσκαλο
στον κόρφο σου
να περπατήσω
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Συλλογισμένη…]
Συλλογισμένη
κάθεσαι στον ύπνο σου∙
σαν αγκαλιά το χέρι σου,
σταματημένο
στον αέρα
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Σπέρμα σιωπής…]
Σπέρμα σιωπής
στον κόλπο∙
μέσα μου βλασταίνω
εντός μου ανθίζεις
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Πώς ξεθυμαίνει…]
Μίκης Θεοδωράκης & Γιάννης Θεοδωράκης, Νύχτα μαγικιά
(τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς / δίσκος: Μαρίνα (2007))
Πώς ξεθυμαίνει
κάποτε ο ουρανός
και πλημμυρίζει
η νύχτα λόγια;
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Πώς να μιλήσει η σιωπή…]
Πώς να μιλήσει
η σιωπή
Λόγο δεν έχει∙
μόνο τα μάτια σου
μιλούν
και ας σωπαίνουν∙
μόνο τα χείλη σου
επιμένουν
τραγουδούν
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Πλαγιαστό φεγγάρι…]
Πλαγιαστό φεγγάρι
φέτα σιωπής στο στήθος
άδειο μαξιλάρι
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Όλες οι λέξεις…]
Όλες οι λέξεις
γίναν άστρα
και σε ψάχνουν
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Μικροί οι ώμοι…]
Μικροί οι ώμοι
ασήκωτο
του έρωτα το βάρος
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Μικρά τα μάτια σου…]
Θοδωρής Παπαδόπουλος & Βαγγέλης Κωνσταντινίδης, Η βροχή (με τον Θοδωρή Παπαδόπουλο)
Μικρά τα μάτια σου
κι ο έρωτας μεγάλος∙
τόση σιωπή
μαζεύτηκε,
όμως
δε λέει να βρέξει
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Μια μια τις λέξεις…]
Μια μια
τις λέξεις
της σιωπής σου
πίνω
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Μέσα στον κήπο…]
Μέσα στον κήπο
κόρη γυμνή
στην ρίζα λεμονιάς
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Με στροβιλίζουνε…]
Με στροβιλίζουνε
τα χέρια του αέρα∙
της καρυδιάς
τα φύλλα πέφτουν.
Μες στη σιωπή
το πορφυρό σκοτάδι
λάμπει
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Κρυμμένα πρόσωπα…]
Κρυμμένα πρόσωπα
πιθάρια ραγισμένα
ρινίσματα χαράς
αστραφτερά
σαν τα χρυσά φλουριά
μες στην καρδιά
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Έστρωσε η μέρα…]
Θανάσης Παπακωνσταντίνου, Φιλί αμέθυστο
(τραγούδι: Μελίνα Κανά / δίσκος: Της αγάπης γερακάρης (1996))
Έναστρη νύχτα
αντίδωρο,
της πικραμένης
μέρας
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Έναστρη νύχτα…]
Έναστρη νύχτα
αντίδωρο,
της πικραμένης
μέρας
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Βασίλης Ιωαννίδης, [Ανοίγουνε τα φύλλα…]
Ανοίγουνε
τα φύλλα της καρδιάς σου
και με πνίγουν
Από τη συλλογή Μικρά ερωτικά (1998) του Βασίλη Ιωαννίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Βασίλης Ιωαννίδης
Σαράντος Παυλέας, Το δέντρο και το νερό
Το δέντρο και το νερό
«… Εγώ φεύγω
τρέχω στη γραμμή του Σύμπαντος»
Ρωξάνη Παυλέα
Μόνο το δέντρο γνώριζε και σώπαινε βαθιά, ασάλευτο
σαν άγαλμα θαρρούσες όταν έβγαινε από μια νύχτα
θερινή θαυμάσια πολύαστρη γεμάτο έκσταση∙
γι’ αυτό σα να ’χε ακούσει την προπατορική
τη θεϊκή μουσική την απαράμιλλη.
Μόνο το δέντρο και το νερό ήξεραν καλά
με τα κύματα της θάλασσας
και τα φύλλα συναδερφωμένα
το κυλιόμενο τραγούδι τους να τραγουδούσαν.
Μόνο το δέντρο και το νερό είχαν της υπομονής
τη μεγάλη δύναμη και την περιεκτική
τη δεκτικότητα που χαρακτήριζαν
τη διάρκεια και τη γλυκιά την αιωνιότητα.
Από τη συλλογή Συμπαντική ιθαγένεια (1998) του Σαράντου Παυλέα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Σαράντος Παυλέας
Σαράντος Παυλέας, Συνήθεια
Συνήθεια
«Ο κήπος της άσπρης θάλασσας μοιάζει σαν πεδιάδα με μαργαρίτες»
Από τα «Καρφωμένα ελάφια», Ρωξάνη Παυλέα
Εμείς δε χωρούσαμε σε σπίτια∙
προτιμούσαμε της εξοχής τον ανοιχτό τον άνεμο
τον καλό τραγουδιστή της δρυός
με το τραχύ της σκούρο πράσινο φύλλωμα.
Τη λάσπη του ήθελε ο κροκόδειλος
και το βαλτονέρι του ο μακρουλός όφις
και η καλή μας αρκούδα έψαχνε
αγριόμελο σε δεντροκυψέλη
και το λινάρι ψήλωνε και γαλάνιζε
κι εμείς ζούσαμε με την αρμύρα του Θεού
βαθιά μέσα μας, όπως το ψάρι
κυκλοφορούσε μέσα στης θάλασσας
την αρμυρή της συνήθεια.
Από τη συλλογή Συμπαντική ιθαγένεια (1998) του Σαράντου Παυλέα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Σαράντος Παυλέας
Σαράντος Παυλέας, Η Διδασκάλισσα
Μάνος Χατζιδάκις & Ιάκωβος Καμπανέλλης, Ρίχνω την καρδιά μου στο πηγάδι
(τραγούδι: Λάκης Παππάς / δίσκος: Ματωμένος γάμος / Παραμύθι χωρίς όνομα (1965))
Η Διδασκάλισσα
«… Σφαίρα είναι η σελήνη
γι’ αυτό οι θάλασσες είναι κυρτές…»
Από τα «Παραλειπόμενα από την άλλη όψη»
Λίγο να χαμογελούσε ο πεντάγνωμος ήλιος του Μάρτη
χαμογελούσε και της πεταλούδας το πέταγμα πανάλαφρο. Με κλειδιά
δεν ανοιγόταν κανένας ουρανός, γιατί μόνο τα φυσικά φτερά της ψυχής
τον ουράνιο παράδεισο ξεκλείδωναν.
Μέσα μας ένας ήλιος άναβε καλός
και όταν αδειάζαμε τον εαυτό μας από άγνοια
τον ξαναβρίσκαμε κι ένα γέλιο από μέσα μας
ανέβαινε βαθύ και δροσερό σαν νερό κατάκρινο
από βαθύ πηγάδι το καλοκαίρι
με χιούμορ εμπαίζοντας τις ανοησίες μας όλες
τις δαπανηρές κι ανώφελες. Και η δαμασκηνιά μάς κοίταζε
ανάμεσα στα πρώτα φύλλα της και στ’ άνθη της
που σιγά-σιγά αποχωρούσαν.
Πολλά μας δίδασκε η φύση∙
μας μάθαινε την τρυφερότητα της αγάπης,
της εμπιστοσύνης τη δύναμη την ακέραια
για να ’μασταν γιορτινοί και να δεχόμασταν
ό,τι επρόσφερναν για να μας γύμναζαν
οι σωστές εποχές γεμάτες σύνεση
με την αντοχή που κέρδιζε ένα δέντρο
μέσα στη νυχτερινή θύελλα
βρίσκοντας μέσα στην αυγή πάλι την όρθια του θέση,
με την υπομονή την μεγάλη του
την καλή και σοφή διδασκάλισσα.
Από τη συλλογή Συμπαντική ιθαγένεια (1998) του Σαράντου Παυλέα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Σαράντος Παυλέας
Σαράντος Παυλέας, Ακρόαση
Ακρόαση
«… Τα παγωμένα νερά του ξεροπόταμου
αρμενίζουν στη γαλανή θάλασσα»
Από τα «Άνθη της λήθης», Ρωξάνη Παυλέα
Ο καθένας μας ένα σύμπαν «εν συνόψει».
Εφαρμόζαμε την καθημερινή μας εσωτερική ακρόαση
και γευόμασταν της ύπαρξης τη γλυκιά μας αιωνιότητα.
Παντού ο μουσικός της ύπαρξης, εύθυμος ο ρυθμός του Θεού.
Στο βάλτο του έζη ο φασιανός
μ’ όλα τα φυσικά του χρώματα στολισμένος
καλά ήταν εκεί και τα κλουβιά δεν ήθελε.
Γιατί πρώτη ελευθερία και ομορφιά και αγάπη
ήταν ο Θεός.
Από τη συλλογή Συμπαντική ιθαγένεια (1998) του Σαράντου Παυλέα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Σαράντος Παυλέας
