Σοφία Στρέζου: Λέξεις…

Goran Bregovic & αδελφοί Κατσιμίχα, Ένα τραγούδι για την Ελένη
(τραγούδι: Γιώργος Νταλάρας / δίσκος: Θεσσαλονίκη-Γιάννενα με δυο παπούτσια πάνινα (1997))

Λέξεις…

Είναι κάποιες λέξεις που μ’ ακολουθούν
σχεδόν με καταδιώκουν
ζητούν να τις συναντήσω
στα θρυμματισμένα μου φώτα
στα θρυμματισμένα μου όνειρα
στα θρυμματισμένα υπολείμματα γυαλιού
που επένδυσα τα τελευταία μου χρώματα
στις άδειες σελίδες
που δεν άφησα να σκονιστούν
και κατέθεσα τις τελευταίες μου σκέψεις
ελλειμματικές όπως πάντα…

Άραγε υπήρχε σημείο διαφυγής
ή μήπως εγώ προκαλούσα τη μοίρα
για να συναντηθούμε;
Μήπως επίτηδες
άφηνα ανοιχτά τα παράθυρα του νου
για να καρφώνονται στα μαλλιά αστέρια
βουτηγμένα πριν
στα μελανοδοχεία της λύπης;

Ήδη ανυπάκουα
χορεύουν τον χορό τ’ ανέμου…

Από τη συλλογή Ψυχής αγγίγματα (2010) της Σοφίας Στρέζου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Σοφία Στρέζου

Μαρία Πισιώτη, Διαπιστώσεις

Θάνος Μικρούτσικος & Λάκης Λαζόπουλος: Φως, ελπίδα, ουρανός
(τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος / δίσκος: Ψάξε στ’ όνειρό μας (1997))

Διαπιστώσεις

Αναμοχλεύω το χθες
μέσα από τις στάχτες
του σήμερα.
Δεν άλλαξε τίποτα τελικά.
Πρόσωπα και πράγματα μόνο.
Διαχρονική ουτοπία
οι φωνές μέσα στην έρημο.
Το αύριο έρχεται χωρίς
συναισθηματισμούς,
μέσα από μάσκες ειρήνης.
Αιώνιοι Σίσυφοι με όνειρα
γεμίζουμε το διάτρητο
πιθάρι της ελπίδας.
Οι λιγοστοί εναπομείναντες
ρομαντικοί, η φωνή της γης.

Από τη συλλογή αιωρούμενο νησί (1999) της Μαρίας Πισιώτη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Μαρία Πισιώτη

Ανδρέας Καρακόκκινος, Μάγισσα

Γιώργος Χατζηνάσιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Άγγιγμα ψυχής
(τραγούδι: Μιχάλης Χατζηγιάννης / δίσκος: Άγγιγμα ψυχής (1997))

Μάγισσα

[Ενότητα Πνοή της άνοιξης]

Εκεί κάπου ανάμεσα στη θάλασσα
κι έναν ουρανό γαλάζιο
υπάρχει ένα αστέρι
που όλο αλλάζει σχήμα.
Εκεί ζει μια μάγισσα
λένε αυτοί που ξέρουν
είναι καλή, είναι γλυκιά
τα μάτια της είναι λαμπερά
σαν την ψυχή της
το βλέμμα της αυστηρό
μα αν την κοιτάξεις βαθιά
αν ψάξεις τα μονοπάτια της καρδιάς
θα βρεις γλύκα και αγάπη.
Μάγισσα μάγισσα
μάγισσα γλυκιά
μάγισσα του παραμυθιού
με τόση αγάπη
κρυμμένη στην καρδιά
ακούμπησέ με, με το μαγικό ραβδί
μάγεψε την ψυχή μου.

Από τη συλλογή Πνοή της άνοιξης (2007) του Ανδρέα Καρακόκκινου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ανδρέας Καρακόκκινος

Loreena McKennitt, Marco Polo

Marco Polo

Music: Loreena McKennitt
Album: the book of secrets (1997)

Λάκης Χανιώτης & Λιζέτα Καλημέρη, Δυόσμος και κανέλα

Δυόσμος και κανέλα

Μουσική: Λάκης Χανιώτης
Στίχοι: Λιζέτα Καλημέρη
Τραγούδι: Λιζέτα Καλημέρη
Δίσκος: Ζωή λαθραία (1997)

Έχω στον μικρό μου κόσμο
μια κανέλα κι ένα δυόσμο
αχ τι βάσανο γλυκό
να μοιράζομαι στα δυο

Το ’να την καρδιά ξυπνάει
τ’ άλλο λάγνα τη μεθάει
δεν μπορώ ν’ αποφασίσω
φεύγω αλλά γυρνάω πίσω

Η καρδιά όμως αντέχει
σαν μικρό παιδί που τρέχει
με πληγές στο γόνατο
το παιχνίδι είναι γλυκό

Δυόσμο και κανέλα έχω
τυραννιέμαι μα αντέχω
Δεν πειράζει, δεν πειράζει
δεν είναι όλα ήλιος
είναι και χαλάζι

Παναγιώτης Καλαντζόπουλος & Ελένη Ζιώγα, Το δάκρυ

Το δάκρυ

Μουσική: Παναγιώτης Καλαντζόπουλος
Στίχοι: Ελένη Ζιώγα
Τραγούδι: Έλλη Πασπαλά
Δίσκος: Για τη συνήθεια του έρωτα (1997)

Είδα χθες στον ύπνο μου
να μ’ έχεις αγκαλιά
ξύπνησα και δίπλα μου
μονάχα ερημιά

Δάκρυ, που κυλάς στο μαξιλάρι μου
ζάλισέ με ν’ αποκοιμηθώ
πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

Γέλαγες στον ύπνο μου
με γέμιζες φιλιά
ξύπνησα και δίπλα μου
γελούσε η μοναξιά

Δάκρυ, που κυλάς στο μαξιλάρι μου
ζάλισέ με ν’ αποκοιμηθώ
πως ξαπλώνει στο κρεβάτι πλάι μου
άλλη μια φορά να ονειρευτώ

David Foster & Linda Thompson, Tell him (Celine Dion & Barbra Streisand)

Tell him

Μουσική: David Foster
Στίχοι: Linda Thompson
Ερμηνεία: Celine Dion & Barbra Streisand
Δίσκος: Tell him (single, 1997)

I’m scared
So afraid to show I care
Will he think me weak
If I tremble when I speak
Oooh, what if
There’s another one he’s thinking of
Maybe he’s in love
I’d feel like a fool
Life can be so cruel
I don’t know what to do

I’ve been there
With my heart out in my hand
But what you must understand
You can’t let the chance
To love him pass you by

Tell him
Tell him that the sun and moon
Rise in his eyes
Reach out to him
And whisper
Tender words so soft and sweet
Hold him close to feel his heart beat
Love will be the gift you give yourself

Touch him
With the gentleness you feel inside
Your love can’t be denied
The truth will set you free
You’ll have what’s meant to be
All in time you’ll see

I love him
Of that much I can be sure
I don’t think I could endure
If I let him walk away
When I have so much to say

Tell him
Tell him that the sun and moon
Rise in his eyes
Reach out to him
And whisper
Tender words so soft and sweet
Hold him close to feel his heart beat
Love will be the gift you give yourself

Love is light that surely glows
In the hearts of those who know
It’s a steady flame that grows
Feed the fire
with all the passion you can show
Tonight love will assume its place
This memory time cannot erase
Blind faith will lead love where it has to go

Tell him
Tell him that the sun and moon
Rise in his eyes
Reach out to him
And whisper
Tender words so soft and sweet
Hold him close to feel his heart beat
Love will be the gift you give yourself

Never let him go

Έγκλειστες συναντήσεις (2008): αναζήτηση (σελίδα 11)

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης: Αχ, να περάσει ο πυρετός
(τραγούδι: Μελίνα Κανά / δίσκος: Γενναίοι έρωτες (1997))

αναζήτηση (σελίδα 11)

Ένας τόπος χωρίς ελπίδα
Λίγα δέντρα
Αγριεμένα κύματα
Πουλιά ματωμένα στον ουρανό
Αγωνίζομαι
Χρόνια σκοτεινά
Τον εαυτό μου αγγίζω
Μαθαίνω τη ζωή
Ταξιδεύω
Αποζητώ τη σκιά

Από τη συλλογή έγκλειστες συναντήσεις (2008) ανήλικων κρατουμένων στις δικαστικές φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ανήλικοι κρατούμενοι στις δικαστικές φυλακές Διαβατών Θεσσαλονίκης

Γιάννης Μασμανίδης, Σε περιμένω

Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Γιώργος Οικονομέας, Σε περιμένω
(τραγούδι: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / δίσκος: Παυσίλυπον (1997))

Σε περιμένω

Με το σημάδι της άρνησης στο στήθος
με τις πληγές νωπές απ’ το καθημερινό σφυροκόπημα
σε περιμένω
θά ’ρθεις προσεκτικά
ανάλαφρο φτερούγισμα σ’ ετοιμόρροπο σπίτι
θα σ’ αγκαλιάσω σφιχτά
θ’ αφήσω τα χνάρια απ’ το κορμί μου στο δικό σου
κι ύστερα
θα φύγεις διωγμένη απ’ τις πληγές
που εσύ μου χάρισες

Από τη συλλογή Εσκεμμένα (1988) του Γιάννη Μασμανίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιάννης Μασμανίδης

Ρουμπίνα Θεοδώρου, Εμείς

Νίκος Αντύπας & Λίνα Νικολακοπούλου, Εμείς οι δυο
(τραγούδι: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Σαν ηφαίστειο που ξυπνά (1997))

Εμείς

Ρήμαξαν όλα γύρω μας
μείναμε μόνοι εμείς
–μια ύφεση σε έξαρση–
να ουρλιάζουμε πόθους.
Σύντροφε των άθλων, των ευχών
σύντροφε της αδυσώπητης πόλης
αδυσώπητα το λαιμό σφίξε
της ώρας που μας αφήνει,
στους πέντε δρόμους
αληθινούς και ματωμένους.

Κι αν δε μάθω
τη θάλασσα ξεροσφύρι,
ν’ αγναντεύω
κι αν δε μάθω
την απονιά των βράχων
συνείδηση να λυσσομανώ,
πάντα θα μου περισσεύει
ένα φιλί κι ένα τρελό πρωινό
από τη νυχτερινή μας αναρχία.

Από τη συλλογή Αιώρηση επί χάρτου (2002) της Ρουμπίνας Θεοδώρου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ρουμπίνα Θεοδώρου

Κώστας Πλαστήρας: Η λέξη – Μόνο

Μίνωας Μάτσας & Γιάννης Σπυρόπουλος, Η λέξη για τη ζωή
(τραγούδι: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας / δίσκος: Ο μάγος της πόλης (1997))

Η λέξη – Μόνο

Ποια λέξη – μόνο λέξη
ανάμεσα στις μνήμες
κοιτάζοντας εκείνα που χάσαμε

Ποια λέξη – μόνο λέξη
σε λαβυρίνθους με αέρα
μ’ έναν ρυθμό που
νόημα δεν έχει
κατακλύζοντας

Από τη συλλογή Mark Alexander Loys συζητάς τα περασμένα (1995) του Κώστα Πλαστήρα

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Κώστας Πλαστήρας

Χλόη Κουτσουμπέλη, Δάκρυ

Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Μέσα απ’ τα δάκρυα που πέφτουν γελάω
(τραγούδι: Έλλη Πασπαλά / δίσκος: Για τη συνήθεια του έρωτα (1997))

Δάκρυ

Μικρή λίμνη είσαι δάκρυ;
Μικρή; Λίμνη; Είσαι;
Κι αν όχι, τότε;
Τι; Γιατί;
Ναι, μικρή, λίμνη, ωκεανός, θάλασσα, δάκρυ
είμαι. Εσύ.

Από τη συλλογή Η αποχώρηση της Λαίδης Κάπα (2004) της Χλόης Κουτσουμπέλη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Χλόη Κουτσουμπέλη

Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου, Μέχρι εδώ

Θάνος Μικρούτσικος & Λάκης Λαζόπουλος, Ως εδώ
(τραγούδι: Δημήτρης Μητροπάνος, Λάκης Λαζόπουλος, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Διονύσης Τσακνής / δίσκος: Ψάξε στ’ όνειρό μας (1997))

Μέχρι εδώ

Μέχρι εδώ
Δεν θ’ ακούσετε πια την ένστασή μου
Δεν πρόκειται να διαμαρτυρηθώ
Σταματώ να βάζω ερωτήματα
Δεν θέλω την άποψή σας

Όλα έχουν απαντηθεί

Σιωπηλός παίρνω το λεωφορείο
Γκρίζο πικρό μπαμπάκι στόμα
Διασχίζω σακατεμένους δρόμους
Χωρίς να κρίνω τα βαθιά ανέκφραστα πρόσωπα
Χωρίς να ρωτώ τ’ άγρια μάτια σε τι ελπίζουν

Γεύση στάχτης μπουκώνει το πρωινό
Σιωπηλός παραμένω
Αδιάφθορος
Την ανέκκλητη να εκτελέσω καταδίκη σας

15 του Ιούνη 1983

Από τη συλλογή Πάροδος Μοναστηρίου (1989) του Πρόδρομου Χ. Μάρκογλου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Πρόδρομος Χ. Μάρκογλου

Αναστασία Γκίτση, Γλυκό του κουταλιού από καιρό φυλαγμένο

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Είσαι γλυκό του κουταλιού
(τραγούδι: Μελίνα Κανά / δίσκος: Γενναίοι έρωτες (1997))

Γλυκό του κουταλιού από καιρό φυλαγμένο

Αχνάρια σμιλεύουν τα όνειρα μας
πρωινές έγνοιες μας ταλανίζουν
τα βράδια σαν γείρουμε ακάλεστοι
στην πικρία της νύχτας.

Με γλυκό του κουταλιού βιώσαμε
την ευτυχία κόντρα στο απόλυτο σκοτάδι
που αναδύουν κάτι παλιά σκονισμένα
στις σελίδες τους βιβλία.

Παραμάσχαλα θα σε πάρω κόσμε
να σου μάθω να χαμογελάς
στα πιο δύσκολα.

Ελπίζω μοναχά
να φτάσει το γλυκό του κουταλιού
π’ από καιρό σου ’χω φυλάξει.

Από τη συλλογή Ξέρω! Είναι κάπως αργά… (2000) της Αναστασίας Γκίτση

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Αναστασία Γκίτση

Τάκης Βαρβιτσιώτης, Μην πεις ποτέ σου

Nicola Piovani, La vita è bella (από την ομότιτλη ταινία του Roberto Benigni το 1997)

Μην πεις ποτέ σου

Μην πεις ποτέ σου δεν είν’ όμορφη η ζωή
Όταν θα δεις το φως να χαμηλώνει,
Όταν τα φύλλα τα ξερά θα πέφτουνε στα πόδια σου
Κι όλα τα σήμαντρα θα χαιρετούν τους ίσκιους
Μην πεις δεν είναι όμορφη η ζωή.

Ο λόφος θα ντυθεί με των ματιών σου την αχλύ,
Τα χέρια θ’ αγκαλιάζουνε την επιτύμβια στήλη,
Και της φωνής σου το πουλί θα μένει πάντα σταυρωμένο.
Όμως μην πεις δεν είναι όμορφη η ζωή.

Της μέρας οι ήχοι δε θα φτάνουν ως τα χείλη σου τα ωχρά,
Ούτε οι ανοίξεις πια θα τραγουδούν κάτω απ’ τα βλέφαρά σου,
Μόνο ένα σύννεφο καμιά φορά θα σε δροσίζει την αυγή
Κι ένα λουλούδι θα πενθεί μετέωρο τη σιωπή σου.

Χρόνια και χρόνια θα περάσουνε, μα εσύ να τη ζητήσεις
Το χρώμα σου να ξαναδείς μες στων αγγέλων το σκιόφως,
Μη λησμονήσεις τ’ άσπρα τριαντάφυλλα,
Μην αμελήσεις τ’ ουρανού τη γύρη,
Μην πεις δεν είναι όμορφη η ζωή.

Την ακατάλυτη μοίρα της πέτρας μη φθονήσεις,
Τ’ άσπιλα μάρμαρα, την παγωμένη στάλα,
Την άφθιτη, που κρέμεται απ’ το δέντρο του καιρού,
Ούτε ένα όνομα γυμνό και πικραμένο σαν τον ύπνο σου.

Μόνο κατέβα πιο βαθιά, πολύ βαθιά, μέσα στην κοίτη
Της γης, όπου ξαπλώνουνε τις ρίζες τους τα κυπαρίσσια,
Ώσπου η βραδιά να γείρει ατάραχη να εμπιστευθεί
Το πιο απόκρυφο άστρο της μες στην υγρή σου κρύπτη.

Κι ύστερα σχίσε της αράχνης τον πλοκό που σε τυλίγει,
Ανασηκώσου με τα οστά γεμάτα μουσική,
Κι αν είν’ ο ίσκιος σου τόσο πλατύς, τους δυο μας να σκεπάσει.
Μα πρόσεξε μη γελαστείς, μη λησμονήσεις,
Μην πεις ποτέ σου δεν είν’ όμορφη η ζωή.

Από τη συλλογή Η γέννηση των πηγών (1959) του Τάκη Βαρβιτσιώτη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Τάκης Βαρβιτσιώτης

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης: Τόπος, χρόνος θα υπάρξει

Τόπος, χρόνος θα υπάρξει (ορχηστρικό)

Μουσική: Στάμος Σέμσης
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Φωνή: Τερέζα Δανέζη
Δίσκος: Γενναίοι έρωτες (Lyra, 1997)

Στον αστερισμό της Άρκτου
με ηλιοφάνεια
ή στην έρημο του κάκτου
ή τα Θεοφάνια
τόπος, χρόνος θα υπάρξει
για την τελευταία πράξη

Και στις εκβολές του Γάγγη
ίσως χρόνια αργότερα
ή σε σκοτεινό φαράγγι
ή σε κάποια όπερα
τόπος, χρόνος θα υπάρξει
για την τελευταία πράξη

Απ’ τον άγγελο της νύχτας
δεν εγλίτωσε κανείς
καληνύχτα, αγαπημένη
της θανατικής ποινής

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Τα φώτα στο διάστημα (με τη Μελίνα Κανά)

Τα φώτα στο διάστημα

Μουσική: Στάμος Σέμσης
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Τραγούδι: Μελίνα Κανά
Δίσκος: Γενναίοι έρωτες (Lyra, 1997)

Τα φώτα στο διάστημα
εσύ τα λες πλανήτες
κι εγώ τα λέω άνθρωπους
που χάσανε το δρόμο τους
και γίνανε αλήτες

Φεγγαράκι μου λαμπρό
κάνε με να μην πονώ
δε γυρεύω θαύματα
μόνο μια αλοιφή
να μου σβήσει απ’ την ψυχή
της ζωής τα τραύματα

Όταν κοιτώ τον ουρανό
ντυμένος στολισμένος
ψάχνω για μια αδελφή ψυχή
να πάρω τη συγγνώμη της
να βγω συγχωρημένος

Φεγγαράκι μου λαμπρό
κάνε με να μην πονώ
δε γυρεύω θαύματα
μόνο μια αλοιφή
να μου σβήσει απ’ την ψυχή
της ζωής τα τραύματα

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Έτσι είμαστε οι άνδρες (με τον Ανδρέα Καρακότα)

Έτσι είμαστε οι άνδρες

Μουσική: Στάμος Σέμσης
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Τραγούδι: Ανδρέας Καρακότας
Δίσκος: Γενναίοι έρωτες (Lyra, 1997)

Το δερβίσικο το σπάω
το χορεύω μοναχός μου
για να βρω μέσα στους άλλους
ποιος να είναι ο εαυτός μου

Έτσι είμαστε οι άνδρες
πάντα μελαγχολικοί
κι όταν φτάσουμε στον Άδη
δε μας θέλουν ούτε κει

Ο βασιλικός στ’ αφτί μου
πέφτει κάτω και ραγίζει
με το θάνατό του ο άνδρας
μόνο θάνατο κερδίζει

Έτσι είμαστε οι άνδρες
πάντα μελαγχολικοί
κι όταν φτάσουμε στον Άδη
δε μας θέλουν ούτε κει

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Το μυστήριο με μένα (με τη Μελίνα Κανά)

Το μυστήριο με μένα

Μουσική: Στάμος Σέμσης
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Τραγούδι: Μελίνα Κανά
Δίσκος: Γενναίοι έρωτες (Lyra, 1997)

Όσο ανεβαίνω, ουρανέ
τόσο εσύ μακραίνεις
κι όσο σ’ αδειάζω, θάλασσα
τόσο εσύ πληθαίνεις

Το μυστήριο με μένα
είναι πως δεν πιάνομαι
γιατί βρίσκω τα χαμένα
και μ’ αυτά αισθάνομαι

Όσο κοιτάζω τα βουνά
τόσο αυτά ψηλώνουν
κι όσο ανοίγω τα φτερά
αυτά με προσγειώνουν

Το μυστήριο με μένα
είναι πως δεν πιάνομαι
γιατί βρίσκω τα χαμένα
και μ’ αυτά αισθάνομαι

Στάμος Σέμσης & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Η νύχτα έχει όνομα (με τον Ανδρέα Καρακότα)

Η νύχτα έχει όνομα

Μουσική: Στάμος Σέμσης
Στίχοι: Μιχάλης Μπουρμπούλης
Τραγούδι: Ανδρέας Καρακότας
Δίσκος: Γενναίοι έρωτες (Lyra, 1997)

Η νύχτα έχει όνομα
έχει το όνομά σου
το λένε τα γραμμόφωνα
δαιμονισμένα, ομόφωνα
η νύχτα είναι δικιά σου

Άκου τι τρελό συμβαίνει
όταν πέφτουν στο χαλί
τα μετάξια και τα χτένια
απ’ το σώμα σου, τρελή
Στο βινύλιο η βελόνα
τρίζει πάνω στις στροφές
και στο μπρίκι ξεχειλίζει
κι έξω χύνεται ο καφές

Τα ρούχα έχουν άρωμα
έχουν το άρωμά σου
και στο κλουβί τρελαίνονται
τα δυο πουλιά και δέρνονται
κι αυτοκτονούν μπροστά σου

Άκου τι τρελό συμβαίνει
όταν πέφτουν στο χαλί
τα μετάξια και τα χτένια
απ’ το σώμα σου, τρελή
Στο βινύλιο η βελόνα
τρίζει πάνω στις στροφές
και στο μπρίκι ξεχειλίζει
κι έξω χύνεται ο καφές