Τάσος Πορφύρης, Λαϊκή αγορά

Αργύρης Κουνάδης & Μιχάλης Κακογιάννης, Την είδα ξανά (με τον Γιάννη Βογιατζή)

Λαϊκή αγορά

Μυρωδιές από ζαρζαβατικά και φρούτα τον γύριζαν
Τριάντα τόσα χρόνια πίσω δεκαεξάχρονο αγόρι
Ξαπλωμένο πλάι στο ποτάμι αγριοπερίστερα
Κόβοντας το διάστημα σε πλατιές λωρίδες
Ο χρόνος χρειαζόταν επιδέσμους για τις πληγές του
Στην ιτιά ο πόνος του αηδονιού μποστάνια
Μ’ όλα τους τα υπάρχοντα παράδεισος κι ο θόρυβος
Του νερού ισοκράτης της Βιβλικής συμφωνίας
Βατομουριές γέροντας τα αιμάτινα κλωνιά τους
Στο νερό νάρκισσοι κι η Τζούλια στ’ άσπρα
Να ’ρχεται απ’ το μονοπάτι παλιέ καημέ
Μνήμη από μπομπότα μέλι κι άγουρο
Φιλί εικόνες και μυρωδιές τον πολιορκούν ως
Το άλλο τετράγωνο με τα μεγάλα κτίρια ρουφιάνοι
Θυρωροί κλητήρες καρφιά τον υποδέχονται
Ενώ πίσω του βουίζει απειλητικό –ώριμα
Θυμωμένα στάχυα– το χαμένο καλοκαίρι.

Από τη συλλογή Η πέμπτη έξοδος (1980) του Τάσου Πορφύρη

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Advertisement

Τάσος Πορφύρης, J.R.

J.R.

Χιονίζει στα παιδικά μου χρόνια
Ποιος άνοιξε το παράθυρο για να την δω;
Στο δρόμο την προλάβαν οι νιφάδες
Παίζαν οι νιφάδες με την κάπα της
Κι ο δρόμος πίσω της γέρος κι έρημος
Χειρονομούσε απελπισμένος
Τώρα περνούνε τρένα και σφυρίζουν
Περνούνε τρένα και με κάνουνε κομμάτια
Πέφτουν νιφάδες και παγώνουν την καρδιά μου
Χιονίζει στα παιδικά μου χρόνια.

Από τη συλλογή Η πέμπτη έξοδος (1980) του Τάσου Πορφύρη

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Τάσος Πορφύρης, Αύρα

Αύρα

Είχα ξεθαρρέψει το περασμένο καλοκαίρι
Έλεγα πως όλα τέλειωσαν τραγουδούσα κάθε πρωί
Κολυμπούσα μ’ ένα δελφίνι πλάι μου
Ώσπου έφτασε κείνη η συντροφιά
Με το μελαχρινό κορίτσι
Που ’χε τα χέρια της φωλιές πουλιών
Και τα μαλλιά της ορμητήρια ανέμων
Με συνεπήρε ο καημός κι άρχισα πάλι να γράφω στίχους
Ξενυχτούσα μαζεύοντας αστέρια για τα μαύρα της μαλλιά
Την άλλη μέρα τα πετούσα
Σκούριαζαν
Μου ’παν πως τα πείραζε η υγρασία της θάλασσας
Φανταζόμουν τα δάχτυλά μου καταρράχτες στο κορμί της
Διάλεγα έρημες ακρογιαλιές
Και δεν θυμάμαι τι άλλο
Πάνε τόσοι μήνες ξανάρθαν οι ήσυχες μέρες
Με τα αισθήματα στη χειμωνιάτικη νάρκη τους
Με το κορμί τυλιγμένο στη μοναξιά του
Με τις πληγές του έρωτα επουλωμένες
Με σχέδια για τ’ άλλο καλοκαίρι

Από τη συλλογή Flash back (1971) του Τάσου Πορφύρη

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)

Τάσος Πορφύρης, Περίπατος

Περίπατος

Κλέψε λίγον καιρό και φανερώσου στη γωνιά
οι ώρες αμπαρώνουν τις πόρτες τους
τα γήπεδα έχουν γεμίσει καιρός
να περισώσουμε ό,τι έχει απομείνει
απ’ την καταστροφή. Δύσκολος καιρός
βροχερός στρέφει το πρόσωπο αλλού δεν
μας γνωρίζει κλείνεται στο δωμάτιο
βουλώνει τις ρωγμές ακούει ραδιόφωνο
πίνει παυσίπονα κουτσοπερνά
απ’ τις «ομολογίες» των παιδιών του.
Γέροντας καιρός
παραμιλάει στον ύπνο του: τα φύλλα
καθυστέρησαν την πτώση τους
τα βρήκε ο χειμώνας αμετανόητα
τον κυνηγάει η φωνή του
τρυπώνει στον ύπνο απ’ τον φεγγίτη
της μνήμης. Ζητά ονόματα και διευθύνσεις
γιατί όλα τα γράμματα γύρισαν πίσω.
Παραλήπτης άγνωστος, παραλήπτης άγνωστος
χορτάριασαν οι πολεμίστρες δένουν
μικρούς καρπούς τα δέντρα μαζεύει
το ποτάμι τα νερά του το μεσημέρι
είναι ένα άδειο πηγάδι ακούγεται
ο γδούπος του ήλιου στον πυθμένα
σαν κάλπικο νόμισμα.

Από τη συλλογή Το εγκαταλειμμένο σπίτι (1968) του Τάσου Πορφύρη

Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)