Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Θα με δικάσει

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Θα με δικάσει

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Τραγούδι: Χορωδία
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο, σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό

Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι
δε βλέπουμε τις νύχτες ξαστεριά
κουρσάροι, Φράγκοι, αχ οι Βενετσιάνοι
μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά

Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο, σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό

Στην Τροία μεγαλώνουνε τα στάχυα
μα στην Αγιάσο σε μια έρημη εκκλησιά
ζωγράφισε ο Θεόφιλος με αίμα
το χάρο να φοράει θαλασσιά

Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο, σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό

Σαν το σίδερο (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Σαν το σίδερο

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Σαν το σίδερο τα χρόνια γίνανε βαριά
σαν το σίδερο στην μπόρα που ’πιασε σκουριά
και φαρμάκια τώρα όλο πίνουμε
άνοιξε λοιπόν την πόρτα για να φύγουμε

Κοίταξε χαράζει ο ουρανός πάλι ο ήλιος βγαίνει
έλα πάμε μαζί η ζωή μας περιμένει
θα βρεθεί και άνθρωπος για μας πάμε πριν νυχτώσει
η ζωή μας περνά και σε λίγο θα τελειώσει

Σαν το σίδερο τα χρόνια γίνανε βαριά
σαν το σίδερο στην μπόρα που ’πιασε σκουριά

Άνοιξ’ το κλουβί να φύγει το μικρό πουλί
μ’ αγαπάς και σ’ αγαπάω τώρα πιο πολύ
πίσω μας το δάκρυ ας αφήσουμε
κλείσ’ το ράδιο που παίζει κι ας μιλήσουμε

Κοίταξε χαράζει ο ουρανός πάλι ο ήλιος βγαίνει
έλα πάμε μαζί η ζωή μας περιμένει
θα βρεθεί και άνθρωπος για μας πάμε πριν νυχτώσει
η ζωή μας περνά και σε λίγο θα τελειώσει

Σαν το σίδερο τα χρόνια γίνανε βαριά
σαν το σίδερο στην μπόρα που ’πιασε σκουριά

Περαστικός κι αμίλητος (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Περαστικός κι αμίλητος

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου & χορωδία
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Ο δείχτης έδειχνε οχτώ
στου κόσμου το ρολόι
τα μάτια σου τα σκοτεινά
γεμάτα με παράπονα
στο χείλι σου τ’ αφίλητο
βαρύ το μοιρολόι

Περαστικός κι αμίλητος
κι απ’ τη ζωή φευγάτος
ή ο Θεός θα ’ναι άδικος
ή θα ’ναι ο κόσμος σκάρτος

Περπάτησα, περπάτησα
μα πώς να σταματήσω
οι δρόμοι μαγικές κλωστές
έχουν τις βόλτες τους κλειστές
σε σένανε με φέρνουνε
και με γυρίζουν πίσω

Περαστικός κι αμίλητος
κι απ’ τη ζωή φευγάτος
ή ο Θεός θα ’ναι άδικος
ή θα ’ναι ο κόσμος σκάρτος

Οι φυλακές στα Βούρλα (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Οι φυλακές στα Βούρλα

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Όπως το έρημο πουλί
ψάχνω να βρω μίαν αυλή
κι είν’ όλα γκρεμισμένα
και κάνω τάμα στο Χριστό
να ’χω για σε σπίτι ζεστό
ρούχα σιδερωμένα

Η νύχτα ρίχνει παγωνιά
κι ο ουρανός μαύρα πανιά
χτυπάνε τα ταμπούρλα
σε γράψανε για τα νησιά
μα σβήσανε τα θαλασσιά
τα μάτια σου στα Βούρλα

Είν’ η καρδιά σαν αετός
κι ο κόσμος άδεια κιβωτός
έλα για να με πάρεις
να πάμε παραλιακά
εκεί που καίν’ βεγγαλικά
και κλαίει ο βαρδάρης

Η νύχτα ρίχνει παγωνιά
κι ο ουρανός μαύρα πανιά
χτυπάνε τα ταμπούρλα
σε γράψανε για τα νησιά
μα σβήσανε τα θαλασσιά
τα μάτια σου στα Βούρλα

Βαρέθηκα τη μοναξιά (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Βαρέθηκα τη μοναξιά

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Βαρέθηκα τη μοναξιά
με ούζο και τσιγάρο
να ’χω την τρέλα μου δεξιά
κι αριστερά το χάρο

Έναν περίπατο θα βγω
κάτω στην παραλία
να ιδώ που φεύγουν από δω
μες στον καπνό τα πλοία

Ο ουρανός θεόρατος
και ο Θεός αόρατος

Κι εσύ με τους ωκεανούς
στα μάτια ξαπλωμένους
να ’σαι εδώ κι αλλού ο νους
σαν τους ξεριζωμένους

Δίνεις αγάπη ρεφενέ
ξενύχτι με καφέδες
μοιάζεις με σέρτικο αμανέ
που κλαίει στους τεκέδες

Ο ουρανός θεόρατος
και ο Θεός αόρατος

Χρόνια περιφρονημένα (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Χρόνια περιφρονημένα

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Χρόνια περιφρονημένα χρόνια
ζήσαμε την καταφρόνια
τ’ άδικο και τη σφαγή
πάρε ό,τι αγαπάμε
σ’ άλλους τόπους για να πάμε
πρόσφυγες σ’ αυτή τη γη

Όπως τα σύννεφα που φέρνει ο βαρδάρης
κι ύστερα πιάνει δυνατή βροχή
αυτός ο έρωτας ο αναστενάρης
μου κομματιάζει την ψυχή

Χρόνια περιφρονημένα χρόνια
ζήσαμε την καταφρόνια
τ’ άδικο και τη σφαγή
πάρε ό,τι αγαπάμε
σ’ άλλους τόπους για να πάμε
πρόσφυγες σ’ αυτή τη γη

Ούτε μιαν άνοιξη δεν είχε η ζωή μας
τα χελιδόνια φύγανε για μας
κι έχουν φωλιάσει τώρα στη σκεπή μας
τα νυχτοπούλια κι ο βοριάς

Χρόνια περιφρονημένα χρόνια
ζήσαμε την καταφρόνια
τ’ άδικο και τη σφαγή
πάρε ό,τι αγαπάμε
σ’ άλλους τόπους για να πάμε
πρόσφυγες σ’ αυτή τη γη

Δεκέμβρης γλυκοχάραμα (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Δεκέμβρης γλυκοχάραμα

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Έσβησαν τα ματάκια σου
ήρεμα σαν λυχνάρια
κι εκείνοι που σε σκότωσαν
δεν άφησαν αχνάρια

Δεκέμβρης γλυκοχάραμα
μένει η καρδιά μου άδεια
η νύχτα κρύβει θάνατο
και σκοτεινά πηγάδια

Του χάρου ήσουν αδερφός
και του χαμού παρέα
φεγγάρι γεναριάτικο
πάνω από τον Περαία

Δεκέμβρης γλυκοχάραμα
μένει η καρδιά μου άδεια
η νύχτα κρύβει θάνατο
και σκοτεινά πηγάδια

Ο Άη Λαός (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Ο Άη Λαός

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου & χορωδία
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Τα παιδιά μας εγίναν πετρώματα
πολιτείες θαμμένες και μάρμαρα
αεράκι που φέρνει αρώματα
μες στα χρόνια που έρχονται βάρβαρα

Ρίξε, Απρίλη, δυο νερά
φέξε κι εσύ φεγγάρι
άνοιξε γη να ξαναβγεί
το μέγα άνθος της φυλής
εκδίκηση να πάρει

Τα παιδιά μας περνούν ψιθυρίζοντας
ποταμός μες στις πέτρες υπόγειος
ένας λίβας που καίει σφυρίζοντας
και γεμίζει με αίμα η Μεσόγειος

Ρίξε, Απρίλη, δυο νερά
φέξε κι εσύ φεγγάρι
άνοιξε γη να ξαναβγεί
το μέγα άνθος της φυλής
εκδίκηση να πάρει

Αγάπη απαγορευμένη (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Αγάπη απαγορευμένη

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Αγάπη απαγορευμένη
δεν την μπορώ, δεν την μπορώ
είναι φιγούρα που δε βγαίνει
σε ζεϊμπέκικο χορό

Ξέχασες την αγκαλιά μου
τα πικρά τα βράδια σου
με κουρέλιασες και φεύγεις
τέλειωσες τη βάρδια σου

Αγάπη τυποποιημένη
δεν την κρατώ, δεν την κρατώ
είναι θητεία τελειωμένη
και πορεία στο στρατό

Ξέχασες την αγκαλιά μου
τα πικρά τα βράδια σου
με κουρέλιασες και φεύγεις
τέλειωσες τη βάρδια σου

Θα με δικάσει (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Θα με δικάσει

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο, σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό

Στον ουρανό που κάναμε ταβάνι
δε βλέπουμε τις νύχτες ξαστεριά
κουρσάροι, Φράγκοι, αχ οι Βενετσιάνοι
μας πούλησαν για γρόσια και φλουριά

Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο, σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό

Στην Τροία μεγαλώνουνε τα στάχυα
μα στην Αγιάσο σε μια έρημη εκκλησιά
ζωγράφισε ο Θεόφιλος με αίμα
το χάρο να φοράει θαλασσιά

Θα με δικάσει ο κούκος και τ’ αηδόνι
μα στην Αγιάσο, σταυρουδάκι μου χρυσό
τις νύχτες που θα πέφτει άσπρο χιόνι
οι Τσέτες θα κρεμάνε το Χριστό

Σακατεμένη μου γενιά (Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης)

Δημήτρης Λάγιος & Μιχάλης Μπουρμπούλης, Σακατεμένη μου γενιά

Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Δημήτρης Λάγιος
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Τραγούδι: Σωτηρία Μπέλλου
Δίσκος: Ο Άη Λαός (1983)

Στα κάτασπρα τα μάρμαρα
απ’ τ’ άδικο εστέγνωνα
τα ματωμένα ρούχα μου
όπως στον Αγαμέμνονα

Σακατεμένη μου γενιά
η κοινωνία μάς κρατά
ενέχυρο αμανάτι
πότε η επανάσταση
πότε του κόσμου η απονιά
μας σβήσαν απ’ το χάρτη

Στου κόσμου τα στρατόπεδα
πήγα μαζί με το λαό
μου πήραν ό,τι αγάπησα
όπως και στο Μενέλαο

Σακατεμένη μου γενιά
η κοινωνία μάς κρατά
ενέχυρο αμανάτι
πότε η επανάσταση
πότε του κόσμου η απονιά
μας σβήσαν απ’ το χάρτη