Χρυσοπράσινο φύλλο (Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης)

Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης, Χρυσοπράσινο φύλλο

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Γη της λεμονιάς, της ελιάς
γη της αγκαλιάς, της χαράς
γη του πεύκου, του κυπαρισσιού
των παλικαριών και της αγάπης
χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη του ξεραμένου λιβαδιού
γη της πικραμένης Παναγιάς
γη του λίβα, τ’ άδικου χαμού
τ’ άγριου καιρού, των ηφαιστείων
χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Γη των κοριτσιών που γελούν
γη των αγοριών που μεθούν
γη του μύρου, του χαιρετισμού
Κύπρος της αγάπης και του ονείρου
χρυσοπράσινο φύλλο
ριγμένο στο πέλαγο

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Σημείωση:
Με το υπέροχο αυτό τραγούδι, τελειώνει η παρουσίαση ενός από τα ωραιότερα έργα του Μίκη Θεοδωράκη.

Ανδρέα Καρακόκκινε, σ’ ευχαριστώ που υπήρξες (άθελά σου) η αφορμή να ξανακούσουμε τον δίσκο. Ελπίζω τούτο το νοσταλγικό ταξίδι στο νησί σου μέσα απ’ την τόσο τρυφερή και ευαίσθητη προσέγγιση του Θεοδωράκη και των ερμηνευτών του να σε συγκίνησε όσο κι εμένα. Και νάσαι σίγουρος ότι, αν και πέρασαν ήδη 30 χρόνια από τότε που βρέθηκα στην Κύπρο, δεν την ξεχνώ ποτέ.

Ύμνος της Εθνοφρουράς (Μίκης Θεοδωράκης & Άντης Περνάρης)

Μίκης Θεοδωράκης & Άντης Περνάρης, Ύμνος της Εθνοφρουράς

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: χορωδία
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Οι αγωνιστές, οι αγωνιστές
ήλιος, ψυχή που θάλλει
στήθια μπαρούτι και φωτιά
σκληρό τα μάτια ατσάλι

Μπροστά κι όλο μπροστά
προς την αυγή
που χαιρετάει τη λευτεριά
τη λευτεριά σ’ αυτή τη γη

Οι εθνοφρουροί, οι εθνοφρουροί
ήλιος ψυχή που θάλλει
στήθια μπαρούτι και φωτιά
σκληρό τα μάτια ατσάλι

Μπροστά κι όλο μπροστά
προς την αυγή
που χαιρετάει τη λευτεριά
τη λευτεριά σ’ αυτή τη γη

Ο ιδρώτας πρωινή δροσιά
κι ο πόνος νιο τραγούδι
για την Ελλάδα η πληγή
στα στήθια μας λουλούδι

Μπροστά κι όλο μπροστά
προς την αυγή
που χαιρετάει τη λευτεριά
τη λευτεριά σ’ αυτή τη γη

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Τρόοδος (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης: Τρόοδος (ορχηστρικό)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Χελιδονάκι (Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης)

Μίκης Θεοδωράκης & Λεωνίδας Μαλένης, Χελιδονάκι

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Κρασί να δώσεις της κυράς
το στήθος της φουντώνει
να τη φιλάς στον ύπνο της
και σκίζει το σεντόνι

Δώσε και στον Αρχάγγελο
σαν θάρθει να σε πάρει
για να σου κάνει την τρανή
την υστερνή του χάρη

Πιες χελιδονάκι
πιες γλυκό κρασί
πιες για να μεθύσεις
μέσα στο φιλί

Κρασί να δώσεις της αυγής
ν’ αργήσει να ξυπνήσει
τη νύχτα να τη χαίρεσαι
πριν φύγει και σ’ αφήσει

Δώσε και στον Αρχάγγελο
σαν θάρθει να σε πάρει
για να σου κάνει την τρανή
την υστερνή του χάρη

Αχ χελιδονάκι
πίνεις το κρασί
κι είσαι μεθυσμένο
από το φιλί

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Αροδαφνούσα (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης: Αροδαφνούσα (ορχηστρικό)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Μανούλα μου, ο γιόκας σου (Μίκης Θεοδωράκης, ορχηστρικό)

Μίκης Θεοδωράκης: Μανούλα μου, ο γιόκας σου (ορχηστρικό)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Ματωμένο φεγγάρι (Μίκης Θεοδωράκης & Νίκος Γκάτσος)

Μίκης Θεοδωράκης & Νίκος Γκάτσος, Ματωμένο φεγγάρι

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μαρία Φαραντούρη
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Ένας κρατούσε το μαχαίρι
άλλος κρατούσε το σπαθί
κι εγώ σου κράταγα το χέρι
το χέρι μου να ζεσταθεί

Αγάπη μου, αγάπη μου
θα σου μιλήσω τώρα
για της χαράς την ώρα
και για τη λευτεριά
αγάπη μου, αγάπη μου
στην πικραμένη χώρα
θα σταματήσει η μπόρα
και θά ’ρθει η ξαστεριά

Είν’ το φεγγάρι ματωμένο
κι ο ήλιος είναι σκοτεινός
και μες στη νύχτα περιμένω
ν’ ανοίξει πάλι ο ουρανός

Αγάπη μου, αγάπη μου
θα σου μιλήσω τώρα
για της χαράς την ώρα
και για τη λευτεριά
αγάπη μου, αγάπη μου
στην πικραμένη χώρα
θα σταματήσει η μπόρα
και θά ’ρθει η ξαστεριά

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Θρήνος (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης, Θρήνος (ορχηστρικό)

Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Μάρωνας (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης, Μάρωνας (ορχηστρικό)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Ματωμένο φεγγάρι (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης, Ματωμένο φεγγάρι (ορχηστρικό)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Μανούλα μου, ο γιόκας σου (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης: Μανούλα μου, ο γιόκας σου

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Μανούλα μου, ο γιόκας σου
που έφυγε στα ξένα
βλέπει τη νύχτα μοναχός
βλέπει τον πόνο μόνος
τον λιώνει ο ξενιτεμός
και τονε δέρνει ο πόνος

Μανούλα, μανούλα
μανούλα, πού ‘ν’ ο γιόκας σου
μανούλα, μανούλα
πού ‘ν’ ο βασιλικός σου
πού είναι τ’ αστέρια τ’ ουρανού
πού είν’ η ζωή κι ο βιος σου

Μανούλα, στείλε τα πουλιά
μανούλα, στείλ’ τ’ αηδόνια
να με ξυπνάνε την αυγή
να ’ρχονται στα όνειρά μου
να μη με δέρνει η απαντοχή
να ’ναι βουνό η καρδιά μου

Μανούλα, μανούλα
μανούλα, πού ‘ν’ ο γιόκας σου
μανούλα, μανούλα
πού ‘ν’ ο βασιλικός σου
πού είναι τ’ αστέρια τ’ ουρανού
πού είν’ η ζωή κι ο βιος σου

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Χελιδονάκι (Μίκης Θεοδωράκης)

Μίκης Θεοδωράκης, Χελιδονάκι (ορχηστρικό)

Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Δίσκος: Χρυσοπράσινο φύλλο (1966)

Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του δίσκου:

Αρχές του 1964 ο Μίκης Θεοδωράκης έκανε την πρώτη άμεση γνωριμία του με τον λαό της Κύπρου, και σε μια συνέντευξη που μεταδόθηκε από την Κυπριακή Τηλεόραση έδινε την υπόσχεση ότι αν οι άλλες υποχρεώσεις του του το επέτρεπαν, θα έγραφε τη μουσική μιας ταινίας που είχε αρχίσει να γυρίζει το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου από τον προηγούμενο χρόνο με τίτλο Το νησί της Αφροδίτης.

Ύστερα ο Θεοδωράκης γύρισε στην Αθήνα και η ομάδα που είχε αρχίσει να γυρίζει Το νησί της Αφροδίτης -νέοι άνθρωποι όλοι- περίμενε να κοπάσει κάπως η ένταση της τουρκοκυπριακής ανταρσίας, που ξέσπασε τα Χριστούγεννα του εξήντα τρία, για τη συμπληρωματική εργασία που απόμεινε. Αρχές του καλοκαιριού, σχετική ηρεμία επικρατούσε στο νησί και το γύρισμα ξανάρχισε.

Τέλη του καλοκαιριού η ταινία ήταν έτοιμη και ο Μίκης Θεοδωράκης πήγε ξανά στην Κύπρο. Μέσα σε λίγες βδομάδες έδινε με τη μουσική του τη βαθιά αγάπη που τον έδεσε με το πολυτάραχο νησί και τους ανθρώπους του. Για την ομάδα που γύρισε την ταινία, η προσφορά του μεγάλου συνθέτη με την παγκόσμια φήμη, προσφορά που έγινε με ανιδιοτέλεια κι ενθουσιασμό, στάθηκε η καλύτερη ενθάρρυνση και επιβράβευση μιας προσπάθειας, που για την Κύπρο σήμαινε την αρχή σ’ ένα τομέα σχεδόν παρθένο.

Αλλά τι είναι Το νησί της Αφροδίτης;

Μια πολυτάραχη ιστορία ογδόντα αιώνων, δεμένη με την πορεία του ελληνικού πολιτισμού, πανάρχαια μνημεία κ’ έργα τέχνης σπάνια, ένας τόπος προικισμένος από τη φύση –χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγο– κ’ ένας λαός βασανισμένος αλλά και περήφανος, χάρισαν το θέμα της ταινίας.

Το έγχρωμο αυτό ντοκιμαντέρ γυρίστηκε από το Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου μέσα στα πλαίσια των προσπαθειών του για την προβολή της Κύπρου, τόσο μέσα στον ελληνικό χώρο όσο και στο εξωτερικό. Την ταινία σκηνοθέτησε ο Χαρίλαος Παπαδόπουλος, υποδιευθυντής της Κυπριακής Τηλεοράσεως, πάνω σε σενάριο που έγραψαν ο συγγραφέας Λεωνίδας Μαλένης και ο Αντρέας Χριστοφίδης, διευθυντής Ελληνικών Προγραμμάτων του Ρ.Ι.Κ., ενώ η φωτογραφία και το μοντάζ είναι του Γιώργου Λανίτη. Διευθυντής παραγωγής ήταν ο Μίκης Μιχαηλίδης.

Σημείωση:
Ο δίσκος αποτελείται από 7 ορχηστρικά κομμάτια και 5 τραγούδια και είναι αναμφίβολα από τους ωραιότερους του Μίκη Θεοδωράκη.

Ας τον ακούσουμε για να τιμήσουμε τη μνήμη όλων των αδικοχαμένων Κύπριων αδελφών μας πριν και μετά το πραξικόπημα του 1974, για να διατηρήσουμε νωπή την ανάμνηση των πρόσφατα χαμένων πατρίδων στα νυν κατεχόμενα εδάφη της Κύπρου και για να κρατήσουμε όρθια κι ακλόνητη την ελπίδα για αποκατάσταση της αδικίας στις καρδιές των Κύπριων φίλων μου Ανδρέα Καρακόκκινου και Γιάννη Ποδιναρά.

Καλή μας ακρόαση!