Τυφλοί κροκόδειλοι
Επειδή δεν μας έμεινε
Σχεδόν καθόλου αναπνοή
Επειδή βουβοί λυγμοί μάς ξεχειλίζουν
Επειδή το μένος μας βρίσκεται
Κάτω από την επιφάνεια
Και μάλλον εκεί θα μείνει
Πρέπει να παραιτηθούμε
Του δικαιώματος των στεναγμών
Εμείς οι τυφλοί κροκόδειλοι της γενιάς μας
1959
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Όταν κατάλαβα
Όταν κατάλαβα
πως εγώ ο Κάιν κι ο αδελφός μου Άβελ
ή εγώ ο Άβελ κι ο αδελφός μου Κάιν
(στο μακρύ διάβα του χρόνου
δεν έχει ιδιαίτερη σημασία
το ποιος ήταν ποιος)
θα ήμασταν υποχρεωμένοι να κοιμηθούμε για πάντα
κάτω απ’ την ίδια αδιάβροχη κουβέρτα,
έχασα κάθε ενδιαφέρον για το φόνο.
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Χαιρετισμός
Τυφλά διψασμένα λιοντάρια
Της γενιάς μου
Που σαπίζετε στην άμμο
Σας χαιρετώ.
Τα δάκρυα κι οι βρυχηθμοί
Μας είναι κοινά.
1959
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Λύση
Το ωραίο του άρεζε πάντα
Είχε και κάποια δική του πρωτοτυπία
Κάτι στο ντύσιμο στην κίνηση στην ομιλία
Όμως τον πήρε κι αυτόν το ρεύμα
Όπως και τόσους άλλους
Στο τέλος κατετάγη στο στρατό
Κατήντησε να κατακρίνει
Τους ανυπότακτους και τους λιποτάκτας
Το παρελθόν το είχε φαίνεται
Με ευκολία πλήρως λησμονήσει
Την έλλειψη μνήμης
Πολλοί την θεωρούν έξυπνη λύση
Φεβρουάριος 1952
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Εργατικό
Το βίδωμα τέλειωσε
Ρουφήξαμε τσιγάρο
Ήπιαμε καφέ
Σκουπίσαμε τον τίμιο ιδρώτα
Ντυθήκαμε
Κι ύστερα τραβήξαμε
Προς τα σπίτια
Των ορθοδόξων οικογενειών μας
Σιγά
Με διστακτικά
Κουρασμένα βήματα
Με μισόκλειστα
Μάτια
Τραβήξαμε
Μάιος 1955
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Ο πιο ενδεδειγμένος
Το σταυρωμένο σαν αντίκρισα
πάνω από κείνο το κρεβάτι,
παραξενεύτηκα
κι ίσως και να ταράχτηκα λιγάκι,
αν και πιστός δεν είμαι.
Θυμούμαι, τον ερώτησα
σαν τι άραγε τούτο να σημαίνει.
Μου απάντησε θλιμμένα
πως, σαν Αυτός γυμνόν δεν τον ιδεί,
τότε ποιος θα ’ταν πιο ενδεδειγμένος;
Από τη συλλογή Σαχάρα – In memoriam (1951) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
A dive
He said, he did not love her.
That was not all he said
but that was all that mattered.
Her little cosmos ruined.
She took her steps
to the nearest bar
and there drank herself drunk.
Then she gave herself
to the first sailor she met.
«What’s the idea lady», he said
when he found she was a virgin.
When he went away,
her steps more unsteady than ever,
she dived in the Thames.
Πνιγμός
Είπε πως δεν την αγαπούσε.
Δεν ήταν μόνο αυτό που είπε,
όμως αυτό ήταν που ’χε σημασία.
Ο μικρός της κόσμος ρημάχτηκε.
Σύρθηκε στο πιο κοντινό μπαρ
κι έγινε σκνίπα στο μεθύσι.
Ύστερα παραδόθηκε
στον πρώτο ναύτη που συνάντησε.
«Τι πράμα είσαι συ!» της είπε
σαν είδε πως ήταν παρθένα.
Όταν εξαφανίστηκε κι αυτός,
τότε κι εκείνη
τρεκλίζοντας όσο καμιά άλλη φορά
έπεσε μες στον Τάμεση.
μετάφραση Ντίνου Χριστιανόπουλου
Από τη συλλογή Σαχάρα – In memoriam (1951) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Οι μάγοι
Οι μάγοι με τα δώρα δεν φάνηκαν
Ούτε σήμερα
Θάναι το άστρο μου πολύ χλωμό
Με λιγοστό το λάδι
Η φυγή στην Αίγυπτο
Η δεύτερη σελίδα
Ξανά πρέπει ν’ αναβληθεί
1959
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
I know…
I know,
you want more,
I want more.
But,
is this a reason to squander
the treasures we already got,
running after visions
which rarely materialize,
running after unknown gods
who will most probably fail us?
I know,
it is probably monotonous.
But,
let us stick by each other,
let us stick in each other,
let us never part again.
Ξέρω…
Το ξέρω: θέλεις πιο πολλά.
Κι εγώ θέλω πολλά. Ωστόσο
είναι αυτό λόγος ν’ ασωτέψουμε
τους θησαυρούς που αποχτήσαμε
τρέχοντας πίσω από οράματα
που σπάνια πραγματοποιούνται,
τρέχοντας πίσω από άγνωστους
θεούς, που ίσως μας γελάσουν;
Το ξέρω: είναι μονότονο ίσως∙ όμως
ας ενωθούμε ο ένας με τον άλλο,
ας ενωθούμε ο ένας μες στον άλλο
κι ας μη χωρίσουμε ποτέ ξανά.
μετάφραση Ντίνου Χριστιανόπουλου
Από τη συλλογή Σαχάρα – In memoriam (1951) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Ώρες κι ώρες
Έρχονται ώρες μέσα στου έρωτα τις μνήμες
Που εύχεται νάχανε όλα εκπληρωθεί
Σύμφωνα με τις επιθυμίες
Τις πιο έξαλλα αισθησιακές
Κάλιο μια γνώση αποτυχίας σκέπτεται
Παρά η χαμένη ελπίδα της ολοκληρωμένης κοινωνίας
Που χάθηκε προτού καν σαρκωθεί
Κι έρχονται άλλες ώρες πάλι
Που στη γαλήνη και στα σκοτεινά
Φέρνοντας πίσω τα παλιά αναλογίζεται
Πως ήταν πιο καλά έτσι όπως έμεινε
Ολόκληρη η επιθυμία κι άσβηστη
Να έρχεται και να την ξαναζεί
Ακέραιη ανενδοίαστη αγέραστη
Ακατανάλωτη κι ευθυτενή
Χωρίς καμιά απογοήτευση σαρκικής γνώσης
Μέσα στο έξαλλο λάγγεμα
Του νου του σώματος και της ψυχής
Μάιος 1953
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Νότης Μαυρουδής & Μάνος Χατζιδάκις, Παιδί της γης
(τραγούδι: Αρλέτα / δίσκος: Παιδί της γης (1977))
Φαίδων ο Πολίτης, Μ.Κ. (πορτρέτο)
[Ενότητα Ποιήματα της περιόδου 1975-1978]
Ένα παιδί που μοιάζει εκκλησία.
Ένα καμπαναριό που γεφυρώνει το χάος.
Αέναο χάδι σπαρτών που κυματίζουν
κάτω από αχόρταγα δάχτυλα.
Από το βιβλίο Φαίδων ο Πολίτης, Ποιήματα (εισαγωγή & επιλογή Ντίνου Χριστιανόπουλου, εκδ. Διαγωνίου, 1988)
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Ευχή
Μόλις άκουσε
τα βήματα στη σκάλα
έριξε στον καθρέφτη
μια τελευταία
αμφίβολη ματιά,
πέρασε φευγαλέα
με συγκίνηση το χέρι
ακόμη μια φορά
απ’ τα μαλλιά,
κι η ευχή γοργή
πέρασε απ’ το νου
σαν αστραπή:
Να ’ταν το χτένι σμίλη,
το χέρι να ’ταν Πραξιτέλη.
Από τη συλλογή Ersatz? (1953) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Όταν απλώνεται η νύχτα
Μαύρη όταν απλώνεται η νύχτα
Η επιθυμία ανατριχιάζει
Επιτακτική εγείρεται
Και το ξημέρωμα στυμμένη
Αποκοιμιέται
Μάρτιος 1958
Από τη συλλογή Κασσάνδρες και τυφλοί κροκόδειλοι (1961) του Φαίδωνα του Πολίτη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Ερωτικό
[Ενότητα Ποιήματα της περιόδου 1975-1978]
Άθικτο σ’ αφήνουν τα χρόνια.
Δε βασιλεύει το σκοτεινό λυχνάρι σου.
Απλώνω τα χέρια,
προσκυνώ τα δάχτυλα.
Δεκαετίες
είμαι μαζί σου
όπου κι αν πας.
8.6.1978
Από το βιβλίο Φαίδων ο Πολίτης, Ποιήματα (εισαγωγή & επιλογή Ντίνου Χριστιανόπουλου, εκδ. Διαγωνίου, 1988)
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φαίδων ο Πολίτης
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 