Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Να μπορείς

Να μπορείς

Έρωτας είναι μια σταθερή βλέψη.
Όταν ο άλλος φεύγει δεξιά-αριστερά
τρυπώνει τη μια και την άλλη ξετρυπώνει
βγάζει τα μυωπικά γυαλιά και βάζει του ηλίου
αφήνει τη μυρωδιά του στο χαρτί
κι έπειτα καίει τα χαρτιά του έν’ απόγευμα,
εσύ στέκεις πάντα μπροστά από τη γυρισμένη πλάτη του
κι όλο φυσάς τ’ αποκαΐδια κατά πάνω σου.

Από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας (2008) της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γεωργία Τριανταφυλλίδου

Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Από αγάπη

Από αγάπη

Γέμισε ο τόπος πεινασμένες καρδιές.
Τόσο πεινασμένες
σαν τα σκυλιά που τα ξεχνούν σ’ άδεια οικόπεδα
και αμελούν τ’ αφεντικά να τα ταΐσουν.
Η πείνα μαυρίζει τις καρδιές
τις αγριεύει μες στη νύχτα
κι αν τύχει κάποιος να κοντοσταθεί
μέσ’ απ’ τα κάγκελα το χέρι του ν’ απλώσει
ορμούνε τότε οι καρδιές
κι αυτό το χέρι απ’ το μέρος τής καρδιάς
προτού καλά καλά νιώσει τον πόνο
το ξεσκίζουν.

Από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας (2008) της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γεωργία Τριανταφυλλίδου

Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Κρυονίκη

Κρυονίκη

Ξάφνου
τα παράτησα όλα
φουσκώματα χυμών, μονόπετρα
και τη βυσσινιά αναστάτωση του κοινού
από τους δεξιοτεχνισμούς του πάθους.
Είδα το κεφάλι σου σκυφτό, λυπημένο
και κατέφυγα στο ποίημα
στην υιοθέτηση των αναγκαίων γλωσσικών αλλοιώσεων
για τη διατήρηση της ψυχρότητας∙
μέχρι να πάω σπίτι
να βγάλω το κεφάλι σου από την τσάντα μου
καυτά πολύ καυτά φιλιά να το γεμίσω.

Από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας (2008) της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γεωργία Τριανταφυλλίδου

Γεωργία Τριανταφυλλίδου, Το γραμμένο

Το γραμμένο

Κάνουν λάθος
όταν η ταραχή ή η βιασύνη τους
σχηματίζει άλλους αριθμούς απ’ ό,τι τα εξασκημένα δάχτυλα.
Όταν εμπιστεύονται τον ύπνο τους
πλάι σε στόματα ανοιχτά που ξεφυσούν
το χθεσινό καπνό μιας άφαντης φωτιάς.
Κάνουν λάθος όταν μετρούν τα λάθη τους
και τα βρίσκουνε λειψά.
Όμως, το πιο μεγάλο λάθος διαπράξανε
(και τώρα τους πονάει φρικτά
σαν μια τομή φρεσκοραμμένη δύο ημερών
που το παραμικρό γελάκι ή ο τυχαίος βήχας
την τεντώσανε στα άκρα)
όταν απ’ την αρχή μέσα στον κόσμο
διακρίνανε
κι αμέσως αγαπήσαν, οι σαλοί, όσους
τους έμελλε ν’ αγαπηθούν και τίποτ’ άλλο.

Από τη συλλογή Δικαίωμα προσδοκίας (2008) της Γεωργίας Τριανταφυλλίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γεωργία Τριανταφυλλίδου