Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Τα παιδιά μας

Διονύσης Σαββόπουλος, Τα παιδιά που χάθηκαν (δίσκος: Το περιβόλι του τρελού (1969))

Τα παιδιά μας

Κάποτε τα παιδιά μας ξυπνούσαν νωρίς
και τραγουδούσαν τραγούδια του Μάη.
Τώρα τα παιδιά μας μεγάλωσαν
ξυπνούν το πρωί και δεν τραγουδούν.
Τα παιδιά μας είναι σαν τα άλλα παιδιά
που δεν έχουν τίποτα να πουν.

Τα λόγια τους λιγοστά
κι η μοναξιά θηρίο!

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Advertisement

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Εξευτελισμός

Εξευτελισμός

Στην αρχή ήταν λέξεις
(σκόρπιες, ανυπάκουες, άτακτες
δίχως νόημα).
Είπε να τα παρατήσει.
Όμως με την επιμονή τον καιρό
άλλαξαν.
Τώρα κάνουν τα θελήματά του
φιλούν το χέρι του, λένε «ναι»
τολμά να παίξει κι αυτό το κεφάλι του
ακόμη.

Θεέ μου τι εξευτελισμός…

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Τα καρφιά

Τα καρφιά

Απ’ τον φεγγίτη
η νύχτα έπεφτε άδεια
ενώ περίμενε να ξημερώσει.

Μονάχα μέσα
–πολύ μέσα–
άκουγε την Άννα να τραγουδά
κι οι φονιάδες του ύπνου αραίωναν.
Θυμήθηκε τότε
εκείνη την άδεια «μετά δημοσίων θεαμάτων»
κι άρχισε να ψάχνει τις τσέπες του.

Έβγαλε μια φούχτα καρφιά…

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Οι άνθρωποι

Οι άνθρωποι

[Ενότητα Ο έκπτωτος άγγελος]

Άκουσε,
δεν έχω τίποτα άλλο να πω,
μόνο χαμήλωσε το φως
πες πως
οι άνθρωποι ωριμάζουν αργά
και μόλις τελειώσουν
θυμούνται πως δεν έχουν αρχίσει
ακόμη.

Κλείνουν τα μάτια
και φαντάζονται άλλα…

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Ο έκπτωτος άγγελος

Ο έκπτωτος άγγελος

[Ενότητα Ο έκπτωτος άγγελος]

Το ελικόπτερο κατεβαίνοντας
τάραξε τον ύπνο του έκπτωτου άγγελου.

Άδειασε ο ουρανός
κι είδα τότε τον άγγελο
γυμνό
σε μιαν άκρη να κλαίει.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Εαρινό ξύπνημα

Εαρινό ξύπνημα

Η μέρα άνοιξε σήμερα
σαν ένα βιβλίο με παιδικές ζωγραφιές.

Θα ’θελα να τρέξω σ’ όλες τις φράσεις μου
για να στο πω,
να βρω το χαμένο κλειδί
για να σε συναντήσω,
γιατί η μέρα ήταν καλή,
ένα ξαφνικό φιλί μέσα στον κόσμο.

Θα ’θελα να στρώσω το λιτό πρόγευμά μου
να γευθώ την αγάπη χαρούμενος,
σήμερα,
που η μέρα μ’ άγγισε
σαν μια εαρινή μυροφόρα.

Από τη συλλογή Εαρινά εγκώμια (1956) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Μέσα στο ρολογάδικο

Μέσα στο ρολογάδικο

[Ενότητα Ο έκπτωτος άγγελος]

Άκουσε τον χρόνο σαν μια απειλή
να σημαίνει μέσα του
και τρομαγμένος
βάλθηκε να σημαίνει το σήμα κινδύνου
ξεσηκώνοντας όλα τα ρολόγια
μέσα στο ρολογάδικο.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Το πραγματικό του χρώμα

Το πραγματικό του χρώμα

[Ενότητα Αγριοφράουλες]

Ο ήλιος
έκλινε προς το μαβί.
Έσκυψε και τη φίλησε
και ο ουρανός γέμισε χρώματα.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Σκηνικό

Σκηνικό

[Ενότητα Αγριοφράουλες]

Έσκυψε
και τη φίλησε
κι άκουσε ν’ αναβλύζει μέσα του
δροσερό το νερό.
Σιγά σιγά
μετατοπιζόταν στα ενδότερα.
Κάθισε
στη σκιά
εκεί που το σκοτεινό καφέ
είχε μια γεύση πικρή.
Ο ουρανός
ένα γαλάζιο κατά τον ποιητή.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Όπως σε λούνα παρκ

Όπως σε λούνα παρκ

[Ενότητα Αγριοφράουλες]

Χορεύουμε Μαρία;

Πήρε το χέρι της μέσα στο χέρι του
κι άρχισαν να γυρίζουν γύρω τους τ’ άστρα
όπως ακριβώς σε λούνα παρκ.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Μοσχοβόλημα

Μοσχοβόλημα

[Ενότητα Αγριοφράουλες]

Κει πάνω
την πήρε ο ύπνος.

Όταν ξύπνησε
μοσχοβολούσε ακόμη η κάμαρη.
*
Από τότε που έφυγες σε καλωσορίζω συνέχεια.
*
Άνοιξε την ομπρέλα σου,
τόσο άσπρο μπορεί να σε σκοτώσει.
*
Αυτό το άστρο μύριζε θάλασσα.
*
Είμαστε τόσο μακριά κάθε φορά που επιστρέφουμε.
*
Γιατί φωνάζεις; Μέσα σε τόση σιωπή ποιος
θα σ’ ακούσει;
*
Χαμήλωσε το φως μπορεί να χτυπήσεις.
*
Μ’ αρέσει το πρωί να στοχάζομαι.
Με βοηθεί να ξυπνώ.
*
Πάντα στο βάθος έπιανα τον εαυτό μου έξω.
*
Μύριζε πάλι κερί και βεγγαλικό έξω απ’ τον νάρθηκα
τα δικά μας ανοιξιάτικα πάθη ξεσηκώνοντας.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης

Γ. Ξ. Στογιαννίδης, Θερισμός

Θερισμός

[Ενότητα Αγριοφράουλες]

Μέσα στα σίγουρα μαλλιά της
θέριζα κληματίδες
τα όνειρά μου.

Από τη συλλογή Εν μέσω αλαλαζόντων (1991) του Γιώργου Στογιαννίδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γ. Ξ. Στογιαννίδης