Ελένη Μερκενίδου, Του θέρους τιμωρία φθινόπωρο

Του θέρους τιμωρία φθινόπωρο

Φιλέρημος δακρυρροώ
κι αν ραπιστώ με κόλαφο τιμής,
καταιγισμό του πάθους σου,
νεαρόν ερώτων άθυρμα γάργαρο
του κορμιού σου, κι αν ραντιστώ τον σίελο
–στον άνυδρο βροχή ουρανών–

έσφαλα στις εκκρίσεις μου
στη ζέση και στην αρμογή μελών
υγρόφιλων κυρτών και κοίλων πόσο
τις δωρεές σπατάλησα αλόγιστα του θέρους
και του θαλλού που άνθισε
ρήμαξα τους καρπούς.

Του δρόμου πτυελοδόχος
ως Βρόμιος ταλαίπωρος σε ύπατη μανία
σε πανδαισία έξαλλη ας κερνώ
φιλώντας και χαϊδεύοντας
την πυρκαγιά των εποχών
στο σώμα σου τ’ αθέριστο
τη φθίση της οπώρας.

Από τη συλλογή Νύχτες μέσα στη νύχτα (2009) της Ελένης Μερκενίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ελένη Μερκενίδου

Advertisement

Ελένη Μερκενίδου, Έρως ενδοκρινής

Έρως ενδοκρινής

Είσαι
της φύσης η αποσιώπηση
στα σπλάχνα μου,
η υπόσχεση της άμπωτης
στη θάλασσα εντός μου,
στ’ απόγευμα του ασκητή
παράκρουση ενός φαύνου,
στην τραγωδία του πόθου μου
έλεος των αδένων
με βουλιμία εκκρίνοντας
σπονδή ωαρίων, σπέρματος
βίωμα επτά αστέρων,
σε ανδραγαθία ερωτική
αγλάισμα των κόλπων,
πολεμιστές ωοθηκών
σ’ αιχμαλωσία του πάθους.

Των ορμονών σου η έκρηξη
φωτίζει τα όνειρά μου.

Από τη συλλογή Νύχτες μέσα στη νύχτα (2009) της Ελένης Μερκενίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ελένη Μερκενίδου

Ελένη Μερκενίδου, Ένα άλλο καλοκαίρι

Το καλοκαίρι εκείνο
(μουσική: Χριστίνα Ντουβή, Τώνης Στρατής & Μενέλαος Σπάθης, στίχοι: Νίκος Αντωνίου & Τώνης Στρατής,
τραγούδι: Νίκος Αντωνίου / φεστιβάλ τραγουδιού Θεσσαλονίκης 1968)

Ένα άλλο καλοκαίρι

Δεν ήμασταν εμείς που λιώσαμε
στο φως δεν ήμασταν εμείς τα μεσημέρια
μαζί δεν περπατήσαμε στα κάστρα
ούτε μας είδαν τα σοκάκια λάμποντας
που μιλήσαμε με μάτια χέρια χείλη
ποτέ δεν είδαμε το ηλιοβασίλεμα
ποτέ δεν σβήσαμε τη νύχτα
πνιγμένη στα όνειρα
με όσα δεν ζήσαμε αγριεμένη
– ή μήπως ζήσαμε.

Δεν ήμασταν εμείς που λιώσαμε
ο ένας μες στον άλλο το καλοκαίρι αυτό
κάνοντας παρουσία την απουσία
πέρασε άδειος ο καιρός χωρίς εμάς.
Μόνο μαζεύαμε στιγμή στιγμή τις ώρες
να φτιάξουμε ένα άλλο καλοκαίρι
πέρα μακριά σ’ έναν άλλο γαλαξία
πέρα απ’ τα χρόνια εσύ κι εγώ
εσύ ακόμα δεκαοκτώ χρονώ
κι εγώ αγιάτρευτα δεκάξι.

Από τη συλλογή Νύχτες μέσα στη νύχτα (2009) της Ελένης Μερκενίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ελένη Μερκενίδου

Ελένη Μερκενίδου, Αιδοίου αναίδεια

Αιδοίου αναίδεια

Ολέθριο σχήμα ζοφερό
προτάσσει στον αέρα
να εκτοπιστούν οι άπιστοι.
Διαθέτω σπάνια συλλογή
όψεων και μετώπων
συγκίνησης ορθόδοξης
πυρριχίας, με τον παλμό
του μέλλοντος.

Σφύζω τον πορθητόν σφυγμό
τον θρίαμβο των κνήστρων
κνίζω κνησμό σαν γλυκασμό
στων κνέωρων τη στύση.
Δοκίμασα τις μέρες
κι αλάτισα τις νύχτες.

Μεταμφιέζω τη στιγμή
που λαίμαργα θα τεντωθείς
ν’ αναρριχάται ο στεναγμός
την άνοιξη.

Από τη συλλογή Νύχτες μέσα στη νύχτα (2009) της Ελένης Μερκενίδου

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ελένη Μερκενίδου