Θάνος Μικρούτσικος & Οδυσσέας Ιωάννου, Η ζωή των άλλων
(τραγούδι: Βασίλης Παπακωνσταντίνου / δίσκος: Θάλασσα στη σκάλα (1999))
Οκτώ
Δίπλα σε λάστιχα
που αδυνατούμε να φουσκώσουμε
χαζεύουμε τους άλλους
να προσπαθούν να ανακαλύψουν τον τροχό.
Από τη συλλογή Φωτοτυπείο (2004) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Νίκος Παπάζογλου, Για το χαμόγελό σου (δίσκος: Όταν κινδυνέψεις παίξε την πουρούδα (1995))
Τριανταοκτώ
Στα πρακτορεία ταξιδίων
πωλούνται πρωτεύουσες σαν φρέσκα κορίτσια
για πέντε ή επτά νύχτες όλα πληρωμένα
όλα πληρωμένα
εκτός από το λάθος
της επιστροφής
που πάντοτε χρεωνόμαστε
μα είναι κι αυτό το χαμόγελο
που δεν ζητά αφορμές
μου αλλάζει τη θέα
με ξυπνά τη νύχτα
και μου νταντεύει τη μέρα
κι είναι δικό σου
είναι δικό σου αυτό το χαμόγελο
σαν σημαία καρφωμένη στον πάγο
Από τη συλλογή γεύμα εξ ιδίων (2008) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Εικοσιεννέα
Κοίτα μαζί μου προς την ίδια πλευρά
μ’ ένα βλέμμα χωρίς λεωφορεία
σε μια πόλη χωρίς λεωφορεία
όπου τα περίπτερα θα σηκώνονται
και θα περπατούν
τινάζοντας μακριά
ειδήσεις κι αναγνώστες
όπου τα χέρια
δεν θα γεννιούνται με γάντια
όπου οι κινήσεις
και του τελευταίου περαστικού
θα θυμίζουν καμπύλες ιδεογράμματος
όπου οι κήποι θα κοκκινίζουν στη μέση
κι εμείς ποτέ
όπου να ’ναι
Από τη συλλογή γεύμα εξ ιδίων (2008) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Γιάννης Μηλιώκας, Ροζ
(τραγούδι: Αφροδίτη Μάνου & Γιάννης Μηλιώκας / δίσκος: Και άλλα πολλά εμπριμέ (1988))
Εικοσιτέσσερα
Τα ψάρια σε παράταξη
διαδίδουν τη σιωπή
παίρνω εγώ
ζητάς εσύ
δεν μιλάμε πια
μοιραζόμαστε τις δουλειές
σιδερώνεις με τις ώρες
τσαλακωμένοι έτσι που είμαστε
ενώ εγώ
πλένω τα πιάτα
πιάτα άδεια
σαν χειμωνιάτικη νύχτα
τα βρίσκουμε
κι ας τα ’χουμε χαμένα
μιλάς με τη φωνή μου
κι εγώ με τη γεύση σου
ανταλλάσσουμε και δώρα
είναι δύσκολα τα πράγματα έξω
Από τη συλλογή γεύμα εξ ιδίων (2008) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Δεκατέσσερα
Η επιγραφή «προσδεθείτε» είχε ανάψει
το κάθισμα μου σε όρθια θέση
το ατομικό μου τραπεζάκι κλειστό
απογείωση όμως δεν φαινόταν
περιμένω, περιμένω
εν τέλει εκνευρισμένος
φωνάζω την αεροσυνοδό
«αυτά είναι πράγματα ανεπίτρεπτα» της λέω
«μα δεν σας ενημέρωσαν, κύριε;»
το σκάφος διαθέτει μόνον άτρακτο
«και τι θα γίνει με τα φτερά;» τη ρωτώ
«εγώ θέλω να πετάξω»
«δεν είστε ο μόνος» μου λέει
και μου δίνει ένα μολύβι
Από τη συλλογή γεύμα εξ ιδίων (2008) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Goran Bregovic & Λίνα Νικολακοπούλου, Θεός αν είναι
(τραγούδι: Άλκηστη Πρωτοψάλτη / δίσκος: Παραδέχτηκα (1991))
Τρία
Οι νύχτες έπεφταν η μία στην άλλη
και όλες επάνω μου
κάποια γενέθλια
κοιτάζω προς τα έξω
λίγο προς το βουνό
λίγο προς τη θάλασσα
λίγος και πάλι εγώ
για το ύψος του βουνού
για το βάθος της θάλασσας
λύσεις πάντα υπάρχουν
στην πολυθρόνα δίπλα
σ’ ωραία και γνώριμα λόγια
λίγο για το βουνό
λίγο για τη θάλασσα
Από τη συλλογή γεύμα εξ ιδίων (2008) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Θεόδωρος Παπαδόπουλος & Μίμης Τραϊφόρος, Το χαστούκι (με τη Σοφία Βέμπο)
Είκοσι τρία
Για τον άνθρωπο αυτόν
δεν έτυχε να μιλήσουμε.
Ούτε που τον ήξερα
μα γύρισε προς το μέρος μου
και με χαστούκισε.
Ναι, με χαστούκισε.
Μετά
τα πράγματα επανήλθαν
στη φυσιολογική τους
ροή.
Η Γη εξακολούθησε την περιστροφή της
ο άνθρωπος αυτός το βάδισμά του
κι η πτώση μου τη φορά της.
Από τη συλλογή Φωτοτυπείο (2004) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Είκοσι δύο
Στην Άντα
Ξημέρωσε
κι άρχισα να σε ψάχνω
σε παλαίμαχες παραλίες
από παιδικά καλοκαίρια.
Όγκοι άμμου
κι ούτε ένας πύργος.
Κάνοντας να φύγω
μάζεψα από κάτω
μια παλιά συσκευασία οδοντόκρεμας.
Είχε γραμμένο τ’ όνομά σου
δε μπορεί παρά να ήταν τ’ όνομά σου
κι ας σήμαινε για τους πολλούς
American Dental Association.
Από τη συλλογή Φωτοτυπείο (2004) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Δεκαοκτώ
Όταν ξύπνησες
ο ουρανός είχε γεμίσει μετρονόμους.
Grave, allegro, presto…
Φλύαρο παιχνίδι των ρυθμών
κι από πίσω το άπειρο
σαν παιδική χαρά
που τραυματίζει τ’ ανύποπτα αγόρια.
Στείλε μου τώρα αν μπορείς
τις λέξεις που φοβήθηκαν οι άλλοι.
Από τη συλλογή Φωτοτυπείο (2004) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Θύμιος Παπαδόπουλος & Νίκος Μωραΐτης, Βήμα-βήμα
(τραγούδι: Κώστας Μακεδόνας / δίσκος: Του έρωτα το φως (2000))
Δέκα
Θα βρεθούμε ξανά χαμένοι
στην ίδια χούφτα από λέξεις χωρίς τελεία
κι ενώ θα προσπαθώ να καταλάβω
γιατί δε χιονίζει πια τόσο συχνά
θα φύγεις, χωρίς ν’ ανοίξεις το φως
(εξακολουθεί να σε φοβίζει η σκιά σου στον τοίχο)
θα μείνω, χωρίς ν’ ανοίξω το φως
(εξακολουθεί να με φοβίζει ο τοίχος
χωρίς τη σκιά σου).
Από τη συλλογή Φωτοτυπείο (2004) του Απόστολου Μαϊκίδη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Απόστολος Μαϊκίδης
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 