[Ενότητα Σαράκι (2000-2005)]
στη μνήμη του Χρίστου Τσολάκη
Ωραία χορεύουν οι λέξεις σου
Ανάλαφρα λικνίζονται σε μαγικό σκοπό
Κι ας μιλούν για έναν σακάτη
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
Μάνος Χατζιδάκις & Νίκος Γκάτσος, Τι να γίνεται ο κυρ-Φώτης
(ενορχήστρωση: Δήμος Μούτσης, τραγούδι: Γρηγόρης Μπιθικώτσης / δίσκος: Επιστροφή (1970))
[Ενότητα Ψυχοσάββατο (1998, 2003, 2012)]
Ψυχοσάββατο
Παππού Γιώργο, γιαγιά Αγγελική, γιαγιά Λοξία,
Ιωάννα και Αρίστη, Γιώργο και Κώστα,
Μυρτώ, Ειρήνη και Ευφημία,
κυρ Φώτη και μπάρμπ’ Ανδρέα,
Μηνά, κυρ Γιάννη και θεία Κλειώ,
Χρυσάνθη, Τριαντάφυλλε και Νίκο,
αναπαυθείτε εν ειρήνη.
Εμείς, εδώ κάτω, ακόμα πολεμούμε αδίκως.
Ψηνόμαστε στο ακατανόητο καμίνι του εφήμερου
και σας μνημονεύουμε.
Σας φέρνουμε δίπλα μας,
τις λίγες στιγμές που αναπαυόμαστε,
γαληνεύουμε,
και πάλι συνεχίζουμε τον μάταιο αγώνα μας.
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
[Ενότητα Ψυχοσάββατο (1998, 2003, 2012)]
Χώμα
Πάνω του χόρτασε μικρός παιχνίδι.
Λέρωσε τα ρούχα του.
Μάτωσε τα γόνατά του.
Μεγάλος το στερήθηκε.
Δεν έβρισκε να το δείξει στα εγγόνια του.
Θα το ξανάβρει άφθονο
στην τελευταία του κατοικία.
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
[Ενότητα Σαράκι (2000-2005)]
στη μνήμη του Χρίστου Τσολάκη
Ένα ποίημα τελειώνω
Δυο ξεφυτρώνουν
– φτάνει πια!
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
[Ενότητα Σαράκι (2000-2005)]
στη μνήμη του Χρίστου Τσολάκη
Φιλτράρω το ποίημα
Το ξεφλουδίζω
Ένα ένα πετώ
Τα βαριά του ενδύματα
Παρθένα θλίψη, αψηλάφητη
Ορέγεται το μάτι το αχόρταγο
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
[Ενότητα Κολόμβου (1998, 2003)]
«Τυχαία»
Μόλις σχολνά απ’ τη δουλειά
στήνεται στη στάση «Αλκαζάρ».
Εκείνη δεν μπορεί να ξέρει τι τεχνάσματα μηχανεύεται
για να τη συναντά «τυχαία».
Τι σκόπιμες καθυστερήσεις
τι αλλαγές προγραμμάτων.
Τα λένε για λίγο στο όρθιο.
Ο άνδρας της, το παιδί,
κείνο το άγχος της για τις ιώσεις,
τα χέρια βοήθειας που της λείπουν.
Η νοσταλγία για το χωριό της…
Η υπέρμετρη διακριτικότητά του
στο να την πλησιάσει περισσότερο
γυρίζει εις βάρος του.
Όλα καταλήγουν σ’ ένα ανώδυνο φλερτ.
Λείπει το φιτίλι, η πυρίτιδα για την έκρηξη,
το κομμάτιασμα στην άσφαλτο.
Κι εκείνη δεν δείχνει διαθέσιμη για περισσότερα.
Βολεύεται μ’ αυτήν την κουβεντούλα.
Ώσπου έρχεται το αστικό της
κι ο άλλος μένει στα κρύα του λουτρού.
«Δε θα με δει ξανά σ’ αυτήν τη γαμημένη στάση…»
σκέφτεται,
μα πάλι πηγαίνει.
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
[Ενότητα Σαράκι (2000-2005)]
στη μνήμη του Χρίστου Τσολάκη
Το ποίημα
πάντα γυρίζει
Όπως πουλί
εκπαιδευμένο
στο κλουβί του
Από τη συλλογή Ντόρτια (2012) του Παναγιώτη Γούτα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Παναγιώτης Γούτας
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 