Ως άλλη Εύα
Σε ήχο πλάγιο τέταρτο:
«Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις
περιπεσούσα γυνή»
με βήματα απαλά και ανάλαφρα
απομακρύνθηκε την ώρα του δειλινού
ως άλλη Εύα αναζητούσε
την πόρτα του παραδείσου…
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Το περίβλημα
Ένα περίβλημα όλο κι όλο
γεμάτο από σκόνη
κονιορτό από οπλές αλόγων
που τρέχαν ακατάπαυστα
κι εμείς με μια κόχη τόση δα
να κρυβόμαστε
τρομαγμένοι ασύνταχτοι όπως όπως
χωρίς νερό χωρίς τροφή για μέρες
με ξεραμένα στόματα περιμέναμε μάταια
μέχρι που μας βρήκαν μετά από αιώνες
ακίνητους στην ίδια θέση
σωστά απολιθώματα
οι ειδικοί που μας μελέτησαν αποφάνθηκαν
πως αποτελούσαμε σπάνιο δείγμα ενός άλλου πολιτισμού
μας χαρακτήρισαν μνημεία μεγάλης ιστορικής αξίας
γι’ αυτό μας τοποθέτησαν ως πολύτιμα ευρήματα
σε περίοπτη θέση
και μας περιέφεραν στα μεγαλύτερα μουσεία του κόσμου
προς τέρψιν του φιλοθεάμονος κοινού.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Το εκκρεμές
Άφησε το εκκρεμές να αιωρείται
σαν το μοναδικό διαχωριστικό σημείο
ανάμεσα στον φανταστικό
και τον πραγματικό της χρόνο…
κι όμως έρχονταν στιγμές
που αδυνατούσε να ακούσει
ακόμα και αυτούς τους χαρακτηριστικούς
ήχους του ρολογιού
κι εκείνη η τσίγκινη σκάλα
τοποθετημένη στην άκρη του δωματίου
πόσο δυσκολευόταν να την ανέβει
για να βρεθεί στον μοναδικό υπαίθριο χώρο
που θα την βοηθούσε να αντιληφθεί το παρόν της.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Το δωμάτιο
Ένα απλό δωμάτιο
συνόδευε τα όνειρά της
λιτό (σαν τη σκέψη της)
χωρίς περιττά έπιπλα και αξιώσεις…
εκεί μέσα περιφερόταν
με τα λιγοστά αντικείμενα
τοποθετημένα στη σειρά
να θυμίζουν την τακτοποιημένη –φαινομενικά– ζωή της
μόνο στις μικρές λεπτομέρειες
διέκρινες τη διαφορά
εκείνες τραβούσαν την προσοχή των άλλων
μα περισσότερο τη δική της
σ’ αυτές έβρισκες κρυμμένες
λέξεις, φωνήεντα, συλλαβές
κάποιες φορές να αρθρώνονται ακόμα και κραυγές
που καλούσαν επιτακτικά σε βοήθεια…
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Τιχουάνα
Τιχουάνα, Τιχουάνα*
πατρίδα του αποχαιρετισμού
ως άλλη Ιερουσαλήμ, μετρώ τους σταυρούς σου
προφέρω ονόματα συντρόφων
που δεν γνώρισα ποτέ
ένα βήμα πριν το δικό μου Πάσχα
θα τολμήσω για όλους εσάς
να διασχίσω το μεγάλο πέρασμα
να φθάσω στην αντίπερα πλευρά
που με τόση οδύνη ονομάσατε
γη της επαγγελίας.
* Η Τιχουάνα στα σύνορα Μεξικού-ΗΠΑ είναι μια από τις μεγαλύτερες συνοριακές πύλες στον κόσμο αφού τη διασχίζουν καθημερινά περίπου 350.000 άνθρωποι. Ένα τεράστιο τείχος χιλιομέτρων από λαμαρίνα και συρματοπλέγματα χωρίζει την πόλη από τη δίδυμη αδελφή της, το Σαν Ντιέγκο, που βρίσκεται στην άλλη πλευρά. Εκατοντάδες σταυροί το κοσμούν τραγικά, με τα ονόματα όσων προσπάθησαν να αγγίξουν παράνομα «το αμερικάνικο όνειρο» και δεν τα κατάφεραν.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Τιβέριος
Ο Τιβέριος ακύρωσε απόψε
όλες τις πτήσεις προς τον Σείριο
η νύχτα φαινόταν βαριά και απρόσμενη
με τόσες εναλλαγές στο πλανητικό σύστημα.
Έτσι θεώρησε πως το καλύτερο ήταν
να αναβάλει κάθε ταξίδι προς αυτόν τον προορισμό
άλλωστε δεν θα αργούσε να ξημερώσει
αφού η επόμενη μέρα ήταν
η αρχή της εαρινής ισημερίας.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Ταμπού
Τον ονόμασε ταμπού
και την περιοχή γύρω απ’ αυτόν
ζώνη υψηλής επικινδυνότητας
με ηλεκτροφόρα καλώδια υψηλής τάσης
να την περιβάλλουν
έτοιμα να εκκενώσουν το μαγνητικό τους φορτίο
και να πυροδοτήσουν
το εύφλεκτο υλικό της καρδιάς της.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Τα τριάκοντα αργύρια
Έγερση από τον μακάριο ύπνο
για τα τριάκοντα αργύρια
έγινε η συναλλαγή
όλα κανονίστηκαν
την ώρα της συνάντησης
σε μυστικό τόπο
που δεν γνώριζε κανείς
εκτός από τον υποφαινόμενο και τον προδότη∙
«και πρὶν ἀλέκτορα φωνῆσαι τρὶς ἀπαρνήσῃ με», είπε…
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Σαλώμη
Στον λευκό χορό
η Σαλώμη αφαιρούσε ένα-ένα τα πέπλα της
ήθελε να αποκτήσει πάση θυσία
με κάθε τρόπο την ελευθερία της
γι’ αυτό θα παραποιούσε λίγο
την ιστορία της προγιαγιάς της.
Στη νέα τάξη πραγμάτων
δεν ίσχυαν οι παλιοί νόμοι
που αφορούσαν τα πρόσωπα της εξουσίας
για να γλιτώσει τον αποκεφαλισμό
θα ’πρεπε να φροντίζει και να διακονεί
τα πρώην θύματά της εφ’ όρου ζωής.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Ρυθμός
Απροσδιόριστος ο χρόνος
όπως κυλάει το ρυάκι πάνω στη γη
όπως αυλακώνει τα σκληρά εδάφη το ποτάμι
όπως ρυτιδώνει ο άνεμος τα βράχια στην έρημο
όπως διπλώνει τα παλιά σεντόνια η μάνα
πριν τα βάλει στο σεντούκι
ανασκαλεύοντας ιστορίες από νερό και χώμα
με τον ρυθμό που τρίζουν τα βήματα
πάνω σε ξύλινα πατώματα
εικόνες φευγαλέες που έρχονται
και παρέρχονται
όπως ανεμίζουν τα μαλλιά της πέρα δώθε
όμοια με την παλιά κουνιστή πολυθρόνα
που υποδεχόταν στην είσοδο τους επισκέπτες.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Πρωτοχρονιάτικο
Ούτε που περίμενα
μια τέτοια έκβαση
να λάβει χώρα σε ένα μικρό δωμάτιο
κεκλεισμένων των θυρών
χωρίς πολλούς μάρτυρες
σχεδόν μεταξύ μας
να τελειώνει όπως-όπως η ιστορία
και να αποδοθεί η ημετέρα δικαιοσύνη
στο μέτρο του δυνατού
πριν βγουν τα μεσάνυχτα οι λύκοι στην πόλη
και παραμονεύουν
Παραμονή Πρωτοχρονιάς
να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Πόντιος Πιλάτος
Ένας ακόμα ρόλος
αυτός του Ποντίου Πιλάτου
όπως ένιψε τα χέρια του
αποποιούμενος τις ενοχές του
κι αφού κοίταξε προσεχτικά τους γύρω του
είπε:
«Καθαρός ειμί από του αίματος των αθώων τούτων.»
τουτέστιν: δεν φταίω εγώ για το αίμα τόσων αθώων
που χύθηκε άδικα.
Σεις όψεσθε.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Πιθανή διέξοδος
Μια πιθανή διέξοδος
διαγράφηκε αναπάντεχα στην επιφάνεια
ένα ρυάκι διάβρωνε επιμελώς το έδαφος
στην αρχή δειλά, διστακτικά
κατόπιν ορμητικά με δύναμη
διέσχισε τη ρωγμή του βράχου
μέχρι να καταφέρει να κυλήσει ανεμπόδιστα
στην κοίτη του ποταμού
εκεί έσμιξε με τα νερά που κατέβαιναν
από άλλες πηγές
και ενωμένα κατέληξαν στο δέλτα
που οδηγούσε στη μεγάλη ανοιχτή θάλασσα.
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Πέρα απ’ τον χρόνο
Η μαμά μου είναι ένα μεγάλο δένδρο
με βαθιές ρίζες για να κρατά γερά
σε αέρηδες και θύελλες
έχει τα χέρια της κλαδιά απλωμένα
σε επίκληση και προσευχή
ο κορμός της είναι γεμάτος μάτια
τρυφερά δακρυσμένα δυνατά που κοιτούν
με τόση έγνοια γύρω τους…
Η μαμά μου είναι ένα δένδρο αειθαλές, όχι φυλλοβόλο
για να χαρίζει απλόχερα τον ίσκιο της…
Από τη συλλογή Άστεγη αγάπη (2016) της Φανής Αθανασιάδου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Φανή Αθανασιάδου
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 