Το ίδιο όνειρο βλέπω συχνά
Το ίδιο όνειρο βλέπω συχνά
όταν τα ρολόγια σταματάνε ν’ ακούγονται
όταν τα βλέφαρα, βαριά, σφραγίζονται
όταν το φως γίνεται σκοτάδι
όταν η κουκουβάγια πάει να κουρνιάσει
στην κόγχη της ξύλινης σκεπής.
Το ίδιο όνειρο βλέπω συχνά τις νύχτες
κι είναι ένας λευκός άγγελος, μ’ ασημένια φτερά
που με παίρνει απ’ το χέρι
να με σεργιανίσει ψηλά στα σύννεφα
και να με κατεβάσει πάλι κάτω
απαλά και τρυφερά
να ξανακοιμηθώ.
Από τη συλλογή Κρίσιμες στιγμές (2010) της Λήδας-Βασιλικής Θέμελη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Λήδα-Βασιλική Θέμελη
