Μαρίνα
Η ωραία κόρη Μαρίνα
έπαιζε κλειδοκύμβαλο,
αλλά στα τύμπανα των όντων
δεν έφτανε κανείς ήχος.
Η ωραία μουσική ήταν οι κινήσεις
των απαλών παρθένων χεριών,
των σπινθηροβόλων οφθαλμών
και της καστανής κόμης
που ανέμιζε απ’ το φωτεινό
θαλασσινό αεράκι
καθώς στα χείλη της άνθιζε
η μακαριότητα των ουρανών.
Από τη συλλογή Φωτορροές (1993) του Ανδρέα Λίτου
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ανδρέας Λίτος
