Δίχως ηχώ
[Ενότητα Μυστική δίοδος, ΙΙ (1987-1988)]
Δεν έχω πια τι να σου πω. Ο κάθε ήχος
ώρες ώρες
σα να ’χουν σμίξει μέσα μου
πέτρα την πέτρα
τα λατομεία του κόσμου. Ένας γδούπος
δίχως ηχώ. Ή ένα πάφλασμα υπόκωφο
στη στέρνα
που ήσυχα σβήνει
και όλα στον πυθμένα ήσυχα
Από τη συλλογή Μυστική δίοδος (1989) της Μαρίας Καραγιάννη
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Μαρία Καραγιάννη
