Θανάσης Φωτιάδης, Ο μηλότοπος [Έμεινα μόνος…]

Έμεινα μόνος, δεν ήξερα τι θάλεγα αύριο στα παιδιά τους φίλους μου, και για να κάνω κάτι, άρχισα δειλά να ψηλαφίζω τα όρθια σώματα, τις μηλιές, κρύες κι ακατάδεχτες, απασχολημένες στη δουλειά τους

διάβαζα τα ονόματά τους, τάκουγα κιόλας, σα να φωτίζαν, Αναστασία, Ειρήνη, Σοφία, κι άλλη Σοφία, Κατίνα, Κυριακίτσα, Μαρίκα, Πολύμνια, Σουλτάνα∙ κι άλλη Κατίνα, αυτά θυμάμαι εκείνη την ημέρα.

Από το ποίημα Ο μηλότοπος (1980) του Θανάση Φωτιάδη

Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Θανάσης Φωτιάδης