Θεός
Ποίηση. Ο κόσμος είναι θάλασσα. Ο νους μου
αόρατος υποφέρει
Ο νους μου εγώ θέλω λάβει σώμα
ομοούσιο
άνθος στην επιφάνεια της όρασης
φλοίσβος επί της ροής
Ο ήλιος τραγούδι αλαφρώνει τη θάλασσα
τα κύματά της πλάθει καθαρά
Εγώ παντού αισθάνομαι
Βλέπω τη θάλασσα
τον ήλιο
το τίποτα ίσως άνθρωπο ονειρεύομαι
(18-21.10.1933)
Από τη συλλογή Οι αγάπες του χρόνου (1933) του Γιώργου Σαραντάρη
