Παραφορά
[Ενότητα Χαλκογραφίες]
Είναι
τα μυστικά λουλούδια,
ακατάληπτα σχήματα τυραννισμένα
χρώματα σχεδόν ανύπαρχτα,
πάνω στο αχνό τούτο σχήμα,
οξύ, κουραστικό αίνιγμα,
όταν η ομορφιά αγγίζει
τα όρια της φρίκης και φοβάσαι,
φοβάσαι πολύ, πως δεν γίνεται
από κει ν’ αποσπάσεις το βλέμμα∙
θα φύγει μέσ’ απ’ το βλέμμα η ψυχή σου,
αναζητώντας τη λύτρωση, την απάντηση
σε τούτη την εμορφιά, την επώδυνη,
την αφύσικη, καμωμένη απ’ όλη τη στέρηση,
την ανθρώπινη επιθυμία,
για την εγκόσμια ζωή
που έχει περάσει σε όνειρο.
Από τη συλλογή Χαλκογραφίες και εικονίσματα (1952) της Ζωής Καρέλλη
Πηγή: Τα ποιήματα της Ζωής Καρέλλη, τόμος πρώτος (1940-1955) [Οι εκδόσεις των φίλων, Αθήνα, 1973]
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Ζωή Καρέλλη
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 