Μίκης Θεοδωράκης, Τα παιδιά (ορχηστρικό)
Ενορχήστρωση & διεύθυνση ορχήστρας: Μίκης Θεοδωράκης
Σόλο μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος
Ακουστική κιθάρα & μπαγλαμάς: Στέλιος Καρύδας
Ηλεκτρική & ακουστική κιθάρα: Κώστας Νικολόπουλος
Ηλεκτρικό μπάσο: Νίκος Τσεσμελής
Ντραμς & κρουστά: Μέμος Κυριαζής
Σαντούρι & μεταλλόφωνο: Τάσος Διακογιώργης
CD: Τα πικροσάββατα (1994)
Τα ορχηστρικά κομμάτια εμφανίζονται ως δώρο (bonus tracks) από το LP Bitter Saturdays (1984) στην φηφιακή έκδοση του δίσκου «Τα πικροσάββατα» το 1994.
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Και τώρα, Βίκυ, σε ρωτώ:
Μετά κι απ’ αυτό το εξαιρετικό άκουσμα, κλείνει κανείς ή δεν κλείνει -αμέσως κιόλας- τραπέζι για το «Χάραμα»;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ρητορικό ήταν το ερώτημα ή ήδη έκλεισες τραπέζι και θα εμφανιστείς φάντης μπαστούνι μπροστά μου μεθαύριο; 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν σου απαντώ,
έτσι, για να σε «βασανίσω» με την απορία…
μέχρι μεθαύριο…
Υ.Γ. Όσο για κείνη την… «κόκκινη φορεσιά»,
το αλησμόνητο περασμένο Σαββατόβραδο,
δεν μπορώ να βγάλω από τη σκέψη μου το τραγούδι: «Βάλε το κόκκινο φουστάνι, εκείνο που σε κάνει να μοιάζεις πυρκαγιά…».
Το σιγομουρμουρίζω συνέχεια, και χαμογελώ…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Προτιμώ το «γυναικάρα με τα κόκκινα». 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δεν έχεις άδικο!
Βλέπεις, δεν το είχα σκεφθεί,
απορροφημένη από την παρομοιώση
«να μοιάζεις πυρκαγιά…».
Καθιερώνεται, λοιπόν:
«Η γυναικάρα με τα κόκκινα»…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλά, είσαι φοβερή!
Εσύ το αναρτάς κι εγώ σ’ το αφιερώνω.
Και βέβαια, όχι μόνον αυτό, αλλά και εκείνο… που πρωτοσκέφθηκα!
Εις άνάμνησιν, λοιπόν, της αλησμόνητης… εκείνης βραδιάς!
Με αγάπη!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ένα τραγούδι του αγαπημένου μας Σταύρου Κουγιουμτζή είναι πάντα καλοδεχούμενο. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!