Θάνος Μικρούτσικος & Κώστας Τριπολίτης, Άρλεκιν
(δίσκος: Ο Θάνος Μικρούτσικος τραγουδά Θάνο Μικρούτσικο (1998))
Βιβλία τσέπης
Πουλιούνται αβέρτα στα περίπτερα
ερωτικά βιβλία τσέπης
– ιδίως για γυναίκες.
Και ιδού η συνταγή:
οι εραστές είναι νέοι και ωραίοι,
το περιβάλλον πλούσιο, παραδεισένιο∙
υπάρχει φλόγα, υπάρχει πάθος,
ωστόσο οι έρωτες παραμένουν
διακριτικά ρομαντικοί.
Φτηνές συνταγές κι όμως πουλιούνται∙
έχω δει με τι μανία τις διαβάζουν,
όπως τα περιοδικά μόδας, τ’ αστυνομικά
κι άλλα.
Από τη συλλογή Το γυμνό ζευγάρι και άλλα ποιήματα (1990) της Αλεξάνδρας Μπακονίκα
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Αλεξάνδρα Μπακονίκα
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Το ποίημα αυτό γράφτηκε το 1984. Είχα πλήρη επίγνωση της ανηφόρας που πρέπει να υποστεί κανείς γράφοντας ποίηση σε μια εποχή όπου ήδη την πρωτοκαθεδρία έπαιρνε ο πεζός λόγος έναντι του στίχου καθώς και του γεγονότος ότι ζούσα στην επαρχία και όχι στην Αθήνα όπου οι διασυνδέσεις και οι γνωριμίες (εκδότες, περιοδικά, κριτικοί) που βοηθούν κάθε νέο ποιητή είναι απείρως περισσότερες.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Δηλαδή, είναι από τα χρονολογικά πρώτα ποιήματα αυτής της συλλογής, Αλεξάνδρα. Ουσιαστικά το γράφεις την εποχή που εκδίδεται η πρώτη σου συλλογή, έτσι δεν είναι;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πιστεύω, Αλεξάνδρα, ότι η ποίησή σου είναι βαθιά ειλικρινής και καταπιάνεται με θέρμη για πράγματα, σχέσεις, αισθήματα, σκέψεις με ένα αφοπλιστικά άμεσο και καίριο ύφος άρα και ήθος με την ευρύτερη και σωστή του έννοια. Καλύτερα που ζούσες στην επαρχία στο ξεκίνημα της τέχνης σου και έτσι ήσουν πιο αυθόρμητη και «τολμηρή» και είχες να κάνεις με τον εαυτό σου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ναι, Βίκυ, είναι γραμμένο το 1984, λίγους μήνες μετά την έκδοση της πρώτης συλλογής μου. Και αυτό συνεχίζεται μέχρι και τώρα, δηλαδή να έχω στο συρτάρι αδημοσίευτα ποιήματα επί χρόνια. Τα αφήνω μέσα στο χρόνο και έτσι τα ξαναβλέπω, ξαναδοκιμάζω αν έχουν κάτι να πουν.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Σ’ ευχαριστώ θερμά, Γιάννη, για τα καλά λόγια σου. Ως προς την επαρχία όπου ζω, από μια άποψη έχεις δίκιο αν και καμιά φορά είναι δοκιμασία αυτή η πλήρης απομόνωση από τα πολιτιστικά κέντρα. Δεν θα ξεχάσω τον Χριστιανόπουλο που έλεγε πόσο βουτήχτηκε στα «σκατά»( συγνώμη για τη λέξη, όμως έτσι ακριβώς είπε), μένοντας σε αυτή τη «σκληρή», αδιάφορη πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Και να μην ξεχνάμε ότι ο Χριστιανόπουλος είχε περιοδικό πανελλαδικής εμβέλειας, εκδόσεις, γκαλερί. Δεν μου αρέσει να μεμψιμοιρώ, απλώς εικονογραφώ συνθήκες και στο κάτω κάτω τελικά μόνο το έργο μετράει.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Εκεί καταλήγω κι εγώ, Αλεξάνδρα. Θυμάμαι μια φράση που τακτικά λέει ο Μάρκος Μέσκος, δηλαδή «Το έργο μένει». Η δημοσιότητα κανέναν δεν έκανε καλύτερο ή χειρότερο στην τέχνη του απ’ ό,τι πραγματικά είναι. Συν τοις άλλοις, είναι πρόσκαιρη ειδικά στις μέρες μας.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καμία λέξη περιττή!
Και καμία λέξη δεν θα μπορούσε να προστεθεί!
Με τον ίδιο πάντοτε λιτό, γλαφυρό και περιεκτικό της λόγο, η Αλεξάνδρα διατυπώνει και στα «Βιβλία τσέπης» τόσα πολλά και τόσο αληθινά…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!