Σταύρος Ξαρχάκος & Νίκος Γκάτσος, Το πρακτορείο
(τραγούδι: Σταύρος Ξαρχάκος / δίσκος: Ρεμπέτικο (1983))
[Ενότητα Ελεγεία]
Μνήμη Θεόδωρου Στυλιανού
Τελευταία Πέμπτη,
Βραδύτητα και Κούντερα.
Να τηλεφωνήσω…
Να πω πάλι πως τα κατάφερες να ρίξεις ακόμη ένα λιθάρι
στο τέλμα του αγκομαχητού.
Να πω πάλι πως έδωσες μορφή
στα βάθη της ήβης των ονείρων.
Δεν οδήγησες ποτέ.
Το λεωφορείο της γραμμής
σ’ έβγαζε στα Πάναγρα
«στ’ ασήμι που στραφτάλιζε τα δειλινά…»
Όλο το περιβόλι κι η θάλασσα
δικά σου χωρίς τίτλο ιδιοκτησίας.
Με το λεωφορείο της γραμμής
ταξίδεψες την έφηβη ματιά σου
ακουμπισμένη στο παράθυρο
να γράφει εκείνο το ήρεμο μειδίαμα
στο αιώνιο πρόσωπο της πλησμονής και καρτερίας.
Πάντα ξεχώριζες χωρίς να ασκητεύεις.
Δεν οδηγούσες.
Κι οδήγησες την ψυχή σου
πέρα από τα ξένα λημέρια της μαλαματένιας επιτήδευσης.
Πιο πλούσιος απ’ όλους χωρίς να το ξέρεις.
Αρνήθηκες τους ρόλους και την εναλλαγή των σκηνικών.
Το λεωφορείο της γραμμής,
το υπεραστικό ταξί και το τηλέφωνο
κουβάλησαν τα δώρα σου
Σεργιάνισαν την αρχοντιά
των ταπεινών και των αθώων
στην άκρη της ανόθευτης ματιάς σου.
Στην άκρη της γαλήνης σου.
Από τη συλλογή Φαράγγια των Αγγέλων (2008) του Γιάννη Ποδιναρά
Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα (ανθολογία) / Γιάννης Ποδιναράς
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Εδώ τελείωσε το μικρό μου αφιέρωμα στην ποίηση του Γιάννη Ποδιναρά.
Τον ευχαριστώ πολύ εκ μέρους όλων μας για το απόσταγμα πολύχρονων σκέψεων και ιδεών του που μας χάρισε μέσα από την ποίηση του.
Τον ευχαριστώ πολύ περισσότερο εγώ η ίδια για τη συνεχή παρουσία του, την πολύτιμη κριτική ματιά του καθώς και τη στήριξη και την ενθάρρυνσή του σε ό,τι κάνω.
Όταν πρωτοδιάβασα τα ποιήματά του είδα αμέσως ότι απέκτησα έναν ακριβό πνευματικό αδελφό που τον χάραξε βαθιά η Θεσσαλονίκη, όπως κι εμένα. Αγαπώ την ποίηση του Γιάννη, αγαπώ το ήθος και τον τρόπο σκέψης του και ξέρω ότι όλα αυτά έχουν ήδη δημιουργήσει έναν άρρηκτο δεσμό ανάμεσά μας.
Η Μόρφου, η Θεσσαλονίκη, η Αθήνα, η Λευκωσία, η Λεμεσός, οι πόλεις που σε γαλούχησαν και σε φιλοξενούν ίσαμε τώρα μπορούν να 'ναι πολύ περήφανες για σένα, Γιάννη. Όσο κι εγώ για τον φίλο έλληνα πολίτη και ποιητή Γιάννη Ποδιναρά.
Να 'σαι πάντα καλά και να μπορείς να κάνεις ό,τι λαχταρά η ψυχή σου!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι από μένα ένα μεγάλο ευχαριστώ, Γιάννη, για τις συγκινήσεις που μου έδωσες μέσα από την ποίησή σου που φιλοξένησε εδώ η Βίκυ.
Τελικά, ό,τι καλό βρίσκει τόπο στην καρδιά του ανθρώπου δεν γνωρίζει σύνορα. Μόρφου, Αθήνα, Λευκωσία, Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα, μερικές σελίδες στο διαδίκτυο,… «Όπου ζει κανείς εκεί αγαπάει» που λέει κι ο Τίτος Πατρίκιος. Κι εμείς ζούμε σε πληθώρα «τόπων»: σε πολιτείες, χώρες, ηπείρους ολόκληρες, στη μουσική, στην ποίηση, σε ό,τι ενώνει τους ανθρώπους.
Να είστε κι οι δυο σας καλά, ποιητής και ανθολόγος. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Γιάννη, είναι ευλογία για έναν δημιουργό όταν φτάνει να νοσταλγεί στιγμές γνήσιας επαφής με τους αναγνώστες του και να διατηρεί νωπές στη μνήμη του τις ανεπιτήδευτες αντιδράσεις τους λόγω της συγκίνησης που τους προκάλεσε το έργο του. Κι επειδή τα γραπτά μένουν (τόσο οι στίχοι σου όσο και τα σχόλια των αναγνωστών του ιστολογίου μου), θα μπορείς να τα διαβάζεις ξανά και ξανά στο μέλλον και να καμαρώνεις.
Σ' ευχαριστούμε και πάλι τόσο για τα ποιήματά σου όσο και για τα καλά λόγια που είπες για όλους μας!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βίκυ, ό,τι και να πω είναι πολύ λίγο για να εκφράσω την απέραντη ευγνωμοσύνη μου για όσα μου πρόσφερες με τόση γενναιοδωρία και ευαισθησία σε ανταπόκριση στην ποίησή μου. Άνθρωποι σαν και σένα δίνουν φτερά στους δημιουργούς και καταξίωση στο έργο τους.
Θερμά ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες που πέρασαν από το υπέροχο ιστολόγιο της Βίκης και διάβασαν τα ποιήματά μου.
Ελένη, σ’ ευχαριστώ θερμά για τα ευγενικά σου σχόλια.
Γιόλα, οι βαθιές σου αναλύσεις και τα σχόλιά σου έχουν καταγραφεί μέσα μου και πάντα θα σε ευγνωμονώ γι’ αυτά.
Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς, αδέλφια μου από την Ελλάδα, γι’ αυτή την υπέροχη επικοινωνία.
Σ’ ευχαριστώ θερμά Βίκυ για όλα.
Σ’ ευχαριστώ, Ανδρέα, που με έφερες σε επαφή με ανθρώπους σαν τη Βίκυ και για την αγάπη σου προς το ποιητικό μου έργο.
Σ’ ευχαριστώ, Χάρη, για τα εύστοχα σχόλιά σου.
Απόλαυσα, Βίκυ, αυτό το αφιέρωμα και τώρα θα αρχίσει η νοσταλγία. Να ‘σαι πάντα καλά.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Έχω επανειλημμένα πει πως η λέξη «ευχαριστώ» μοιάζει κάποιες φορές πολύ φτωχή, για να εκφράσει το μέγεθος των ευχαριστιών και της ευγνωμοσύνης που πραγματικά επιθυμεί να εκφράσει κάποιος…
Όμως, δυστυχώς, δεν υπάρχει άλλη λέξη.
Γι' αυτό κι εγώ είμαι αναγκασμένη να χρησιμοποιήσω αυτό το ρήμα για να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου τόσο στη Βίκυ, που μ' έφερε σε επαφή με τον Γιάννη Ποδιναρά, όσο και στον ποιητή, από την μελέτη των ποιημάτων του οποίου ένιωσα πως γνώρισα από κοντά και τον ίδιο.
Γιάννη,
Διαβάζοντας και μελετώντας σε βάθος όλα αυτά τα υπέροχα ποιήματά σου, γνώρισα τον κόσμο του πνεύματος και της ψυχής σου. Δυο κόσμους ξεχωριστούς, ιδιαίτερα σ' αυτή την ζοφερή από πάσης απόψεως εποχή που ζούμε… Δυο κόσμους ολόφωτους από ένα «φως» τόσο αληθινό και τόσο πλούσιο, που πραγματικά περισσεύει κι έρχεται να φωτίσει γενναιόδωρα και τη δική μας σκέψη και -κυρίως- τη δική μας ψυχή…
Υπάρχουν κάποια αδιόρατα αλλά ισχυρότατα νήματα που τελικά δένουν, με δεσμούς άρρηκτους, τόπους κι ανθρώπους. Αυτά τα μαγικά νήματα νιώθω πια πως δένουν όλους εμάς που θαυμάσαμε και αγαπήσαμε το βαθυστόχαστο και ανυπέρβλητου ποιητικού κάλλους λόγο σου με σένα τον ίδιο, τον Γιάννη Ποδιναρά…
Ας είσαι πάντα γερός, ευτυχισμένος και δημιουργικός! Μη σταματήσεις ποτέ να γράφεις! Η απουσία σου από τον ποιητικό χώρο θα σημάνει μεγάλη «πνευματική πενία»!
Με άμετρο σεβασμό στο έργο σου και με ειλικρινή αγάπη στην ψυχή και την ευαισθησία σου,
Γιόλα.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Με τη σειρά μου να σε ευχαριστήσω Βίκυ για το αφιέρωμα στον παιδικό μου φιλο τον Γιάννη, που για μένα και ο ίδιος και τα ποιήματα του ειναι η πιο ζωντανή ανάμνηση μιας μιας πατρίδας που χάθηκε άδοξα αλλά και η νοσταλγία εκείνων των νεανικών χρόνων που ζήσαμε στη Κύπρο. Για τον Γιάννη το μόνο που θα προσθέσω είναι να συνεχίσει να γράφει και να γράφει. Έχει να μας δώσει πολλά ακόμα. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω σαν άνθρωπος και σαν Κύπριος την κα Γιόλα Αργυροπούλου Παπαδοπούλου για τα σχόλια της και την αγάπη της στη Κύπρο.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ανδρέα μου, πάψτε να μου λέτε «ευχαριστώ». Ο Ποδιναράς είναι, κατά τη γνώμη μου, πολύ καλός ποιητής και, συν τοις άλλοις, παιδικός σου φίλος που μου τον σύστησες αμέσως μόλις γίναμε φίλοι εσύ κι εγώ. Οι φίλοι των φίλων μου είναι και δικοί μου. Αφού ασχολούμαι με την παρουσίαση λογοτεχνών, υποχρέωσή μου ήταν να δημοσιεύσω τα ποιήματα του Γιάννη.
Μακάρι να είχα ελεύθερο χρόνο να παρουσιάζω το έργο των λογοτεχνών μας με ταχύτερους ρυθμούς, αλλά…
Να 'χεις υπόψη (επειδή ξέρω ότι σ' ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα) ότι σε λίγες μέρες θα περάσω στην παρουσίαση του έργου μιας θεσσαλονικιάς ποιήτριας που αγαπάμε πολύ εσύ κι εγώ και είμαστε τυχεροί που είναι φίλη μας. Μάντεψέ την. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Της φίλης που μιλά στα τελευταία της ποιήματα για βασίλισσες, στοιχήματα, χαρτιά και γάντια.
Καλοδεχούμενη η αφιέρωση .
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Όχι, αυτή είναι μικρή ακόμα, όπως και η άλλη κολλητή μας η μικρότερη. Θάρθει η σειρά τους, αλλά πολύ αργότερα.
Λέω για μια φίλη μας που είναι από τα σταράτα και αξιόπιστα άτομα που έχω γνωρίσει και είναι και παιδική φίλη της Ρίκας. Μη μου πεις ότι δεν σου αρέσει ως ιδέα αυτό που θα κάνω;
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μ αρέσει η ιδέα. έχει ωραία ποιήματα που προκαλούν συζητήσεις.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Ακριβώς. Το 'ξερα ότι θα σ' αρέσει. 🙂
Να σου πω με την ευκαιρία κάτι που συνεχώς ξεχνάω. Άμα δεις τη Μελίτα, ρώτα την αν έχει τις πρώτες συλλογές της ή δες μήπως τις έχεις εσύ έστω σε φωτοτυπία. Εννοώ «Περάσματα» και «Περιπλανήσεις».
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλησπέρα Θεσσαλονίκη, καλησπέρα Ελλάδα,νιώθω περήφανος για το φίλο μου Γιάννη Ποδιναρά. Και όπως λέει η Βίκυ»οι φίλοι των φίλων..» έτσι ένιωσα και έγώ διαβάζοντας και τα τωρινά αλλά και τα παλαιότερα σχόλια στην ποίηση του Γιάννη. Καμάρωνα και εγώ κάθε φορά, λες και απευθύνονταν και σε μένα. Να΄στε καλά. Σας ευ-Χαρης-τώ όλους.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Καλημέρα στην Κύπρο, βόρεια και νότια, γιατί στις ψυχές μας η Κύπρος ήταν, είναι και θα μείνει μία και μοναδική.
Χάρη μου, καλά κάνεις και τον καμαρώνεις τον Γιάννη τον φίλο μας. Το αξίζει πέρα για πέρα. Εμείς το ξέρουμε. Καιρός να το μάθει ακόμα περισσότερος κόσμος.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Reblogged στις Manolis.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!