Λουκιανός Κηλαηδόνης & Κωστούλα Μητροπούλου, Η πόλη μας
Μπουζούκι: Κώστας Παπαδόπουλος & Λάκης Καρνέζης
Τραγούδι: Μανώλης Μητσιάς
Δίσκος: Η πόλη μας (1970)
Ζεστό μεγάλο καλοκαίρι
η πόλη μας είναι μικρή
ζεστό μεγάλο μεσημέρι
κι είναι γιορτή η Κυριακή
Κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος είν’ ο δρόμος για γυρισμό
κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος μένει μόνος στο χωρισμό
Ζεστό μεγάλο καλοκαίρι
στο καφενείο στη γωνιά
την Κυριακή το μεσημέρι
παίζουν τους άνδρες τα παιδιά
Κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος είν’ ο δρόμος για γυρισμό
κι όλο ζητώ να μάθω
ποιος μένει μόνος στο χωρισμό
Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική) 
Μια από τις πιο όμορφες εκπλήξεις που μας επεφύλασσε η Βίκυ, αυτό το Σαββατόβραδο!
Λουκιανός, Κωστούλα, Μανώλης και Κώστας! Σύμπραξη μαγική!
Όσο για τον «Παγκανίνι του μπουζουκιού» (χαρακτηρισμός από τον Μπιθικώτση), ό,τι και να πει ή να γράψει κανείς σίγουρα είναι φτωχό κι ανίκανο να εκφράσει το μέγεθος της αξίας αυτού του κυριολεκτικά «μοναδικού στο είδος του» καλλιτέχνη…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πάντως, σίγουρα δεν το περίμενες το πέρασμα σε Κηλαηδόνη, έτσι;
50.000 τραγούδια ηχογράφησε ο Κώστας Παπαδόπουλος, Γιόλα μου. Σκέφτεσαι πόσοι δίσκοι είναι και σε πιάνει ίλιγγος. 🙂
Εδώ έχουμε τον πρώτο μεγάλο δίσκο του Κηλαηδόνη με πανέμορφα λαϊκά τραγούδια από το ομότιτλο θεατρικό έργο της Κωστούλας Μητροπούλου. Στο θέατρο τα είπε, θαρρώ, όλα ο Μητσιάς, αλλά για τις ανάγκες του δίσκου κλήθηκε και η Βίκη Μοσχολιού, όπως θα δούμε παρακάτω.
Μου αρέσει πολύ αυτό το ιδιόμορφο ζεϊμπέκικο του Λουκιανού με το οποίο ξεκινήσαμε. Και, όπως ξέρεις, τα ζεϊμπέκικα είναι ειδικότητα του Κώστα Παπαδόπουλου.
Να υπογραμμίσουμε, βέβαια, τη συμβολή του Λάκη Καρνέζη για μια ακόμη φορά,
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Πράγματι, Βίκυ μου. Το μόνο που δεν περίμενα είναι αυτό το πέρασμα στον Κηλαηδόνη!
Η αναφορά σου στον Λάκη Καρνέζη με συγκίνησε και ταυτόχρονα μ’ έκανε να θυμώσωπολύ με τον εαυτό μου, που -από την ανυπόταχτη ανάγκη μου να εξάρω την ανυπολόγιστη προσφορά του Κώστα- λησμόνησα να υπογραμμίσω την αξία και του Λάκη…
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Μ’ αρέσει να σε εκπλήσσω. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι εδώωωωωωω;! 🙂 Τι καλά, τι καλά!
Μακράν ο πιο αγαπημένος μου δίσκος του Κηλαηδόνη.
Να σου πω, στη σωστή δεκαετία γεννηθήκαμε, μου φαίνεται. Σίγουρη είμαι, δηλαδή. 🙂
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Κι εδώ κι εδώ. Και πού είσαι ακόμα;
Ξέρεις πόσες ηχογραφήσεις έχουμε ακούσει εδώ; Μόνο 250 μέχρι στιγμής. Σταγόνα στον ωκεανό.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Βίκυ γειά,η χαρά μου είναι ανείπωτη.Έχω μπροστά μου τη δουλειά του δάσκαλου και σαν πιτσιρίκι προσπαθώ,όπως το `74 (αμόλυντος),να μιμηθώ τις πανέμορφες πενιές.Δεν θέλω πολλά ρε γαμώτο,ίσα με πενήντα χρονάκια και θα παίζω κι εγώ έτσι,τι λές; Ευχαριστώ!!!
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Νικόλα, αν χρειάζεσαι εσύ 50 χρόνια, τότε τι να πούνε άλλοι; Νομίζω πως υποτιμάς πολύ τον εαυτό σου.
Μου αρέσει!Μου αρέσει!
Παράθεμα: Ρούλα Αλαβέρα, Η πόλη που ζω – Βίκυ Παπαπροδρόμου: ό,τι πολύ αγάπησα (ποίηση, πεζογραφία & μουσική)