Λουξεμβούργο
[Ενότητα Σύντομα και πικρά]
Στον Αντώνη Φωστιέρη
Λουξεμβούργο
ο κήπος με τις καστανιές
συννεφιές
τα ροζ πέταλα της τύχης
στον αέρα
περπατώ τρίζει η χρυσή μέρα
κρατώ Ελλάδα στη φούχτα μου
μικρή δασύτριχη
βότσαλα οι εύστροφες λέξεις σου
ανοίγουν νέους κύκλους
στα μέσα νερά.
Α! η μονότονη φαντασία της άνοιξης
όταν κουρελιάζεται το φρόνημα
του χρόνου
και ζάρες είναι οι μόνες προεκτάσεις
στις γραμμές της μοίρας∙
αναπτύσσονται ξαφνικά
νέες σκάλες
κι οι μαρμάρινες κρήνες
από παλιά ξανατρέχουν…
Χωρίς λύση καμιά
χωρίς συμπέρασμα ή ευφορία
Από τη συλλογή Ο θρίαμβος της σταθερής απώλειας (1978) της Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ
Πηγή: ανθολογία Η δεύτερη μεταπολεμική ποιητική γενιά (1950-1970) του Ανέστη Ευαγγέλου (εκδ. Παρατηρητής, 1994)
Translatum: Favourite Poetry / Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ
